Umowa podpisana w Londynie 31 stycznia 2013 r. została przygotowana w oparciu o modelową Umowę OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych. Znajdują się w niej szczegółowe definicje i regulacje dotyczące wzajemnej wymiany informacji, zobowiązania stron umowy w tej materii, zakres przekazywanych informacji, kwestie kontroli podatkowej i in. W przypadku Polski umowa dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, a w przypadku Gibraltaru wszelkich podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę. Protokół do umowy wprowadza postanowienie wyjaśniające tryb zastosowania art. 11 umowy a intencją jego zamieszczenia było uniknięcie potencjalnych wątpliwości interpretacyjnych dotyczących terminu criminal tax matters.
Umowa stała się częścią funkcjonujących już w Polsce mechanizmów wymiany informacji podatkowych. Po jej wejściu w życie rozszerzeniu uległ zakres terytorialny jurysdykcji, z którymi Polska prowadzi efektywną wymianę tych informacji. Polska wcześniej nie miała z Gibraltarem umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych. Zgodnie z rozporządzeniem ministra finansów w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Gibraltar znajduje się na liście rajów oraz terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. Zawarcie umowy stało się możliwe z uwagi na całkowitą zmianę podejścia administracji Gibraltaru do kwestii wymiany informacji podatkowych. Transparentna polityka w zakresie wymiany informacji spowoduje zmianę statusu Gibraltaru, tj. wykreślenie ego terytorium z listy krajów stosujących szkodliwe praktyki podatkowe.
Artykul pochodzi z Vademecum Głównego Księgowego