Nowa stawka podatku dochodowego wynosi od stycznia 2018 r. 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. Ma ona zastosowanie do przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego w Polsce, którego wartość początkowa przekracza 10 mln zł. Chodzi tu o: budynki handlowo-usługowe sklasyfikowane jako: centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep i butik, pozostały handlowo-usługowy, oraz budynki biurowe.
Od stycznia nowy podatek dochodowy od nieruchomości komercyjnych >>
Podstawa opodatkowania
Jak podkreśla Małgorzata Dankowska, doradca podatkowy, partner w TPA Poland, podstawę opodatkowania stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10 mln zł. Ekspertka wskazuje, że kluczowy aspekt dotyczy zatem prawidłowej klasyfikacji nieruchomości komercyjnej do danej kategorii i sprawdzenie, czy jej wartość początkowa nie została historycznie ustalona w sposób zbyt uproszczony.
Pierwsza wpłata do 20 lutego
Małgorzata Dankowska tłumaczy, że właściciele nieruchomości komercyjnych muszą za każdy miesiąc obliczać podatek i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Zatem podatek za styczeń 2018 r. powinien wpłynąć na konto fiskusa do 20 lutego. Kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek dochodowy. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał. Przepisy przewidują również, że podatnicy mogą nie wpłacać podatku od nieruchomości komercyjnych, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek za dany miesiąc.
Dr Alicja Tołwińska, doradca podatkowy w grupie Chałas i Wspólnicy wskazuje dodatkowo, że regulacja dotycząca podatku od nieruchomości komercyjnych nie ma zastosowania do podatników, którzy nie uzyskują faktycznie przychodów z tytułu ich posiadania. Wyłączone spod opodatkowania są bowiem budynki, które zaprzestano amortyzować oraz budynki, które są wykorzystywane w głównej mierze lub wyłącznie na własne potrzeby podatnika.
Cel wprowadzenia nowych przepisów
Jak podkreśla Alicja Tołwińska, ustawodawca, wprowadzając nowe obciążenie nieruchomości komercyjnych, uzasadnił to koniecznością zwiększenia dochodów podatkowych, jakich budżet państwa nie pozyskiwał w dostatecznej wysokości od podatników osiągających z tego tytułu zyski. Przyjęta przez ustawodawcę wysokość podatku od nieruchomości została oszacowana na poziomie minimalnego progu obciążenia podatkowego w stosunku do rzeczywistych zysków osiąganych z tytułu wykorzystania nieruchomości, których wartość jest wyższa od 10 mln zł.
Małgorzata Dankowska z TPA Poland zwraca jednak uwagę, że nowy podatek niekorzystnie wpłynie na obciążenia podatkowe tych firm, które znajdują się w początkowym okresie inwestycji lub które historycznie poniosły istotne straty, rozliczane do dziś w ramach obowiązujących limitów. Pierwsza grupa podatników poniosła istotne koszty wytworzenia lub też nabycia nieruchomości komercyjnej, a efektywnie nie może w pełni rozliczyć sobie ewentualnych strat podatkowych, typowych dla tej fazy projektów. Jej zdaniem, ustawodawca nie zdecydował się tu niestety na przepis, analogiczny do przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, umożliwiający korzystanie z wakacji podatkowych w przypadku nowo wytworzonych nieruchomości. Druga grupa z kolei nie skorzysta z możliwości złapania oddechu po trudnych latach. Efektywne wykorzystanie straty w istocie będzie ograniczone nie tylko obowiązującymi do tej pory limitami, ale również wysokością podatku minimalnego.
