Odmowa wydania indywidualnej interpretacji

Art. 14b 5 Ordynacji podatkowej wyraźnie wskazuje, że nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację, są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo, gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Jeżeli choć jedna z tych przesłanek wystąpi organ musi odmówić wydania interpretacji.

Badanie negatywnych przesłanek do wydania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego należy ograniczyć na dzień wniesienia wniosku. Co za tym idzie wystąpienie „negatywnych” przesłanek, wymienionych w art. 14b §5 O. p., już po wniesieniu wniosku, nie będzie miało wpływu na dopuszczalność wydania indywidualnej interpretacji. Dodatkowo, oprócz braku przesłanki negatywnej musi wystąpić przesłanka pozytywna, która podnosi niekonkurencyjność postępowania interpretacyjnego z postępowaniami kontrolnym czy podatkowym (J. Brolik, Urzędowe interpretacje prawa podatkowego, Warszawa 2010, str. 96-97).

Może się bowiem zdarzyć taka sytuacja, kiedy to w odniesieniu do danego stanu faktycznego zostanie co prawda wydana decyzja czy postanowienie, ale nie będzie to automatycznie rodziło niemożność wydania interpretacji w tej sprawie. Dla przykładu wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczy skutków jakie wywołuje lub może wywołać wydana uprzednio decyzja wymiarowa.

Analogiczna sytuacja miała miejsce w stanie faktycznym, który stał się podstawą do wydania przez WSA wyroku z dnia 5.9.2008 r. ( sygn. III SA/Wa 623/08, LEX). Spółka złożyła wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji w odniesieniu do decyzji wymiarowych, jakie uprzednio zostały wydane w odniesieniu do spółki. Pytania nie dotyczyły stanu faktycznego, który został rozstrzygnięty decyzjami wymiarowymi. Właściwy organ odmówił jednak wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego powołując się na treść przepisu 14b §5 O. p. i twierdząc, że stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację był już przedmiotem oceny prawnej, dokonanej w decyzjach wymiarowych organów celnych, a zatem nie jest możliwe wydanie interpretacji w tym zakresie. Spółka zdecydowała się na złożenie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, a w dalszym ciągu także do złożenia skargi do WSA na odmowę wszczęcia postępowania, gdyż jej zdaniem nie kwestionowała ustaleń i rozstrzygnięcia zawartego w tych decyzjach, a jej intencją było jedynie ustalenie dalszych konsekwencji decyzji. Zdaniem spółki te konsekwencje stanowiły odrębny stan faktyczny, który może być oceniony w drodze interpretacji (zdarzenia te nie były przedmiotem rozstrzygnięcia).

Organ stanął na stanowisku, że spółka winna złożyć wniosek o sprostowanie lub uzupełnienie decyzji. Sąd uznał jednak, że w zaistniałej sytuacji skarga zasługuje na uwzględnienie i uchylił postanowienie Ministra Finansów. W uzasadnieniu sąd podkreślił odrębności, jakie zachodzą między decyzją wymiarową a wnioskiem o dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Decyzja wymiarowa dotyczyła zdarzenia już zaistniałego. W rozpatrywanej sprawie natomiast pytanie dotyczyło skutków, jakie może, ale wcale nie musi wywołać, wspomniana decyzja. Skarżący chciał ustalenia dalszych konsekwencji wydanej decyzji, które rzecz jasna nie mogły się w niej znaleźć z racji tego, że były one w momencie wydawania decyzji jedynie hipotetyczne, gdyż dotyczyły zdarzenia przyszłego.

Jeżeli wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji nie może zostać uwzględniony z powodu wystąpienia choć jednej przesłanki negatywnej wówczas, na mocy art. 14g §1 O. p. pozostawia się go bez rozpatrzenia oczywiście, jak już zostało wcześniej wskazane, po uprzednim wezwaniu zainteresowanego do usunięcia braków w przewidzianym do tego terminie.
Ustawodawca zdecydował się wprowadzić ten zapis zapewne z tego powodu by ograniczyć skłonność podatników do wielokrotnego składania wniosków o interpretacje w tej samej lub takiej samej (tj. analogicznej, lecz odnoszącej się do innego okresu rozliczeniowego) sprawie.

Interpretacja nie zostanie wydana także w odniesieniu do tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej, albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Ustawodawca w art. 14b §5 O. p. wymienił przesłanki negatywne, których wystąpienie w odniesieniu do danego zainteresowanego powodują niemożność wydania indywidualnej interpretacji.

To, czy któraś z przesłanek negatywnych występuje czy też nie w danym przypadku badane jest na dzień złożenia wniosku. Z tego powodu w przypadkach wskazanych poniżej organ nie może uchylić się od wydania interpretacji uzasadniając swoją odmowę wyłącznie istnieniem przesłanki negatywnej ze wspomnianego art.
Przypadki te są następujące: postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne prowadzone przez organ kontroli skarbowej zostało wszczęte już po złożeniu wniosku o wydanie interpretacji; rozstrzygnięci wymiarowe zapadło dopiero po złożeniu wniosku o wydanie interpretacji; w sytuacji kiedy stan faktyczny był już co prawda poddany pod rozstrzygnięcie, jednakże określone zdarzenia podatkowe, w odniesieniu do których ma zostać wydana interpretacja, u danego zainteresowanego mają charakter powtarzający się (H. Dzwonkowski - red.' Ordynacja podatkowa, Rok 20011. Komentarz, Warszawa 2011, str. 170-171 ).