NSA: Przedmiotem świadczenia jest możliwość skorzystania z usług, a nie ich realizacja

Prawo i wynikająca z niego możliwość nieodpłatnego korzystania z usług gwarantowanych w ramach wyjazdów integracyjnych, stanowić może nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Takie stanowisko przedstawił NSA w wyroku z 2 grudnia 2011 r.

W przedmiotowej sprawie podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania za przychód pracownika wartości spotkań szkoleniowo-integracyjnych i okolicznościowych. Podatnik ponosi, że wydatki określane są niezależnie od ilości osób uczestniczących w spotkaniach szkoleniowo-integracyjnych i okolicznościowych, a więc w sposób zryczałtowany. Dlatego podatnik uznał, że wartość nieodpłatnie otrzymanych świadczeń związanych z udziałem pracowników w imprezie, sfinansowanej ze środków obrotowych firmy nie stanowi dla tych pracowników przychodu ze stosunku pracy.

Organ podatkowy uznał jednak to stanowisko za nieprawidłowe wskazując, że wartość świadczenia można określić dzieląc wartość faktury otrzymanej od podmiotu przygotowującego imprezę przez ilość osób w niej uczestniczących. Wartość świadczeń otrzymanych przez uczestnika spotkania szkoleniowo-integracyjnego lub okolicznościowego stanowi więc dla pracownika przychód, podlegający opodatkowaniu.

Sprawa trafiła w końcu do NSA. W ocenie sądu sposób finansowania usług świadczonych na rzecz pracowników w ramach wyjazdów okolicznościowych nie może determinować oceny, czy na gruncie przepisów ustawy o PIT pracownik uzyskał nieodpłatne świadczenie, czy też nie. Sąd wyraźnie podkreśla, że ponoszone przez pracodawcę koszty związane z takimi wyjazdami stanowią dla pracownika realną korzyść, konkretne przysporzenie o wymiarze finansowym, którego ciężaru sam pracownik ponosić nie musi. A skoro pracodawca ponosi koszt zapewnienia pracownikom realizacji różnego rodzaju usług związanych z uczestnictwem w spotkaniach okolicznościowych i szkoleniowo-integracyjnych, to w konsekwencji przedmiotem świadczenia, które uzyskują pracownicy, jest możliwość skorzystania z tychże usług, a nie ich realizacja. Otrzymanym (nieodpłatnym) świadczeniem jest już bowiem uprawniona zakupem przez pracodawcę możliwość wykorzystania tych usług przez pracowników. W kwestii ustalenia wartości przedmiotowych nieodpłatnych świadczeń należy podzielić stanowisko zaprezentowane przez organ podatkowy.

Wyrok NSA z 2 grudnia 2011 r., II FSK 1017/10, LEX nr 1027847.