- Jednostka budżetowa otrzymała fakturę za okres w jakim nie obowiązywała już umowa na świadczenie usług.
- Jak prawidłowo należy dokonać księgowań reklamowanej wartości?
Odpowiedź
Fakturę VAT otrzymaną przez jednostkę budżetową za okres, w którym nie obowiązywała umowa na świadczenie usług należy zwrócić wystawcy.
Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT
Jak wynika z z art. 106b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki. Jeśli do realizacji umowy sprzedaży nie doszło, a sporządzono już dokumenty potwierdzające sprzedaż (oryginał i kopię faktury VAT), należy w tym przypadku oryginał i kopię faktury VAT anulować (np. przez dokonanie na nich odpowiednich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wydanie) i zachować w aktach. Zwrócić przy tym należy uwagę na brzmienie, przywołanego wyżej art. 108 ust. 1 u.p.t.u., gdzie wskazano, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.
Anulowanie faktury
W ocenie tut. organu wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona lecz nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu powyższego przepisu i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie wyżej wymienionego przepisu art. 108 ust. 1 u.p.t.u. W konsekwencji anulowania faktury VAT podatnik nie wykazuje danych w niej zawartych w deklaracji VAT.
W przypadku sporządzenia faktury na okoliczność transakcji, która nie doszła do skutku, wystawca faktury ma prawo taką fakturę anulować a nabywca zwrócić. Faktura taka dokumentuje bowiem transakcję, która nie została dokonana, a podatek wykazany na fakturze nie podlega odliczeniu, jak również faktura ta nie podlega obowiązkowi ewidencji. Odebranie takich faktur nie wywołuje skutków prawnych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Do faktur niedokumentujących rzeczywistej sprzedaży nie ma także zastosowania cyt. art. 108 u.p.t.u., ze względu na brak w tym przypadku jakiejkolwiek czynności, z którą wiązałby się wystawiony dokument, w istocie nie jest on fakturą, gdyż niczego nie dokumentuje.
Reasumując, należy jednak zauważyć, iż ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur lub zwrotu faktur. Jednakże w praktyce, w przypadku gdy wystawiona faktura VAT nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego czy dokumentuje transakcję, która nie doszła do skutku, uznaje się, że nie ma konieczności poprawiania błędów poprzez wystawienie faktury korygującej, ale dopuszczalny jest zwrot nabywcy tak wystawionej faktury oraz anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.
Pytanie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego