Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego podlegają odliczeniu przez osobę niepełnosprawną tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:
a) wydatek został faktycznie poniesiony;
b) osoba niepełnosprawna jest zaliczona do I lub II grupy inwalidztwa;
c) osoba niepełnosprawna jest właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego;
d) samochód osobowy jest wykorzystywany w związku z koniecznym przewozem osoby niepełnosprawnej na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne;
e) osoba niepełnosprawna posiada dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.
Niespełnienie któregokolwiek z wymienionych powyżej warunków wyłącza możliwość zastosowania przedmiotowego odliczenia. Przy czym przez niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne należy rozumieć takie, bez których nie można się obejść, pamiętając jednocześnie, iż użycie przez ustawodawcę wyrażenia „niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne” zawęża w istotny sposób cel przejazdu. W odliczeniu tym nie mieszczą się zatem wizyty u lekarza czy dojazd na badania.