Pytanie

Osoba prowadzi działalność gospodarczą o charakterze usług gastronomicznych. Jest czynnym podatnikiem VAT, a podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych. Podatnik zakupił środek trwały - samochód osobowy ale nie będzie służył dłużej niż rok.
Czy w tym przypadku mogę 50 proc. VAT nieodliczonego zaksięgować w koszty uzyskania przychodu?

Odpowiedź

Podatek VAT, który nie podlega odliczeniu może być uznany za koszty uzyskania przychodu, o ile oczywiście towar czy usługa, przy nabyciu której podatek ten został naliczony związane są z działalnością gospodarczą.

Uzasadnienie

Na wstępie wyjaśnić należy, że aby nabyty samochód mógł być uznany za środek trwały przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok. Powyższe wynika z art. 22a ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Przepis ten stanowi, że środkami trwałymi są podlegające amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W przypadku gdy podatnik planuje użytkować w firmie samochód krócej niż rok, pojazd ten nie będzie stanowił środka trwałego. W takiej sytuacji wydatek na jego nabycie może zostać zaliczony do kosztów jednorazowo w momencie poniesienia wydatku.

Co do zasady VAT nie jest kosztem uzyskania przychodu, chyba że podatnik nie ma prawa do jego odliczenia. Stanowi o tym art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a u.p.d.o.f. Z przepisu tego wynika, że kosztem uzyskania przychodu jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Jak zaś wynika z art. 86a ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej u.p.t.u. w przypadku zakupu pojazdu samochodowego kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika z tytułu zakupu. Oznacza to, że podatnik który ma prawo do odliczenia jedynie 50 proc. podatku z tytułu zakupu samochodu osobowego, pozostałe 50 proc. tego podatku może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Również podatek VAT naliczony w przypadku pozostałych wydatków – dotyczących usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów, z z wyjątkiem zakupu paliwa – co do zasady podlega odliczeniu jedynie w wysokości 50% kwoty tego podatku wykazanej na fakturze.

W konsekwencji stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a u.p.d.o.f., pozostała wartość podatku VAT może być uznana za koszt podatkowy, o ile oczywiście podatek ten dotyczy towarów i usług nabytych do celów działalności gospodarczej.

                                      

Co więcej, jeżeli wydatki (w tym również 50 proc. nieodliczalnego VAT) dotyczą samochodu niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych, aby mogły być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów muszą one mieścić się w limicie wynikającym z tzw. kilometrówki.

Jak bowiem wynika z art. 23 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, wydatki zaliczone do kosztów z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Dodać należy, że do 30 czerwca 2015 r. – stosownie do art. 12 ustawy z 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw – podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przeznaczonego (oleju napędowego, benzyny, gazu) do samochodów osobowych wykorzystywanego do celów tzw. mieszanych. Oznacza to, że do 30 czerwca 2015 r. VAT naliczony przy zakupie paliwa do samochodu osobowego może być w całości potraktowany jako koszt podatkowy, o ile oczywiście wydatek ten (zakup paliwa) był związany z działalnością gospodarczą i mieści się w ww. limicie kilometrówki.

Zobacz też: Jak rozliczać w kosztach podatkowych wydatki eksploatacyjne oraz VAT po zmianach z 1 kwietnia 2014 r.? >>

Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego