Organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby, kalectwa lub innej ważnej przyczyny, organ podatkowy może przyjąć wyjaśnienie lub zeznanie albo dokonać czynności w miejscu pobytu tej osoby.
Wezwany jest obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa. Jeżeli właściwym miejscowo do rozpatrzenia sprawy jest organ podatkowy mający siedzibę na obszarze województwa innego niż województwo, w którym zamieszkuje lub przebywa osoba obowiązana do osobistego stawienia się, może zastrzec, że chce stawić się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy.
W przypadku wszczęcia postępowania podatkowego z urzędu organ podatkowy w postanowieniu o wszczęciu postępowania poucza stronę o możliwości złożenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia zastrzeżenia, o którym mowa powyżej. Powołane przepisy mają odpowiednie zastosowanie także w procedurze czynności sprawdzających oraz w kontroli podatkowej.
Obowiązek osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa strona postępowania jest dostosowany do struktury organizacyjnej rządowej administracji podatkowej i terytorialnego zasięgu jej działania. Wprowadzenie w przepisach Ordynacji podatkowej regulacji nakładającej obowiązek osobistego stawiennictwa tylko do obrębu gminy lub miasta, w którym zamieszkuje albo przebywa podatnik utrudniłoby, naczelnikowi urzędu skarbowego oraz naczelnikowi urzędu celnego prawidłowe wykonywanie ich ustawowych zadań. Jak wyjaśnił minister w odpowiedzi na interpelację poselską nr 25992, nie jest możliwe wprowadzenie w tym przepisie rozwiązań analogicznych jak w Kodeksie postępowania administracyjnego.
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego