Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne (umowy) wymienione w tym przepisie oraz zmiany umów, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania tym podatkiem, a także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody.
Obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy podatnicy są zobowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika (wówczas podatek jest pobierany przy sporządzaniu aktu notarialnego).
Ewentualne wydłużenie terminu zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych spowoduje przesunięcie w czasie przekazywania przez naczelników urzędów skarbowych wpływów z tytułu tego podatku ich beneficjentom, którymi są gminy.
Zdaniem ministra, nie powinno stanowić problemu dla podatników podatku od czynności cywilnoprawnych, aby na etapie planowania dokonania czynności cywilnoprawnej w obrocie nieprofesjonalnym uwzględnić konieczność zapłaty tego podatku w terminie 14 dni od chwili powstania obowiązku podatkowego (dokonania czynności).
W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym podatnikowi przysługuje prawo zwrócenia się do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o udzielenie ulg podatkowych, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, w tym m.in. o odroczenie terminu płatności podatku.
Odpowiedź ministra finansów na interpelację z 7 listopada 2013 r., nr 21235/13