Fakultatywność opłat

Od 1 stycznia 2016 r. pobieranie przez gminy opłat: miejscowej, uzdrowiskowej i targowej nie będzie obowiązkowe. Pobór tych opłat będzie wymagał podjęcia przez rady gmin uchwał w sprawie ich wprowadzenia, niezależnie od uchwalenia wysokości obowiązujących stawek, których wysokość na 2016 r. nie może przekroczyć kwot określonych w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 5 sierpnia 2015 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2016 r. (M.P. poz. 735).

W związku z powyższym:
- pobór opłat będzie wymagał zawsze podjęcia uchwały w sprawie ich wprowadzenia;
- obniżenie wskutek deflacji górnych granic stawek ww. opłat na 2016 r. spowoduje, że stosowanie w 2016 r., na podstawie art. 20a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, stawek opłat uchwalonych przez radę gminy na 2015 r. będzie możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy stawki te nie przekroczą górnych granic stawek opłat wynikających z obwieszczenia w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2016 r.

Prowadzenie ewidencji dla celów poboru opłaty miejscowej

Rady gmin od 1 stycznia 2016 r. zyskają uprawnienie do nałożenia obowiązku prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób zobowiązanych do uiszczenia opłaty miejscowej oraz do określenia szczegółowego zakresu danych zawartych w tej ewidencji (znowelizowany art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 56 ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw, uchwały podjęte na podstawie art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zachowują moc po dniu 1 stycznia 2016 r. - do dnia wejścia w życie uchwał wydanych na podstawie nowych, zmienionych przepisów. Niemniej wydaje się, że najwłaściwszym rozwiązaniem będzie kompleksowe uregulowanie spraw określonych w art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w nowej uchwale.

Stawki określone wyłącznie w ustawie (opodatkowanie gruntów pod jeziorami oraz autobusów)

Od 1 stycznia 2016 r. zmieni się zakres stosowania niektórych stawek.
Stawka podatku od nieruchomości, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obejmie grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych. Ponadto w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy określającym wysokość stawki podatku od środków transportowych od autobusów, wprowadzono podział autobusów na autobusy z liczbą miejsc mniejszą niż 22 oraz autobusy z liczbą miejsc równą lub większą niż 22 - poza kierowcą. Górne granice tych stawek na 2016 r. określone zostały wyłącznie w ustawie o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw. Zmiana zakresu stosowania ww. stawek oznacza konieczność uchwalenia nowych na 2016 r.

Górne granice stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na 2016 r.

W związku z deflacją większość górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na 2016 r. jest niższa od obowiązujących w 2015 r. Nie będzie więc możliwe stosowanie w 2016 r. na podstawie art. 20a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stawek uchwalonych przez radę gminy na 2015 r., jeśli stawki te są wyższe od stawek wynikających z obwieszczenia w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2016 r. W takim przypadku niezbędne będzie podjęcie uchwały w sprawie określenia wysokości stawek obowiązujących w 2016 r.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, konieczne jest zatem dokonanie przeglądu obowiązujących uchwał w celu zapewnienia ich zgodności z przepisami i prawidłowego poboru podatków i opłat lokalnych.

Zmiany zostały wprowadzone nowelizacją z 25 czerwca 2015 r. ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1045).