Sąd w przedmiotowej sprawie rozstrzygał, czy opłaty z tytułu najmu samochodu osobowego traktowane na równi z kosztami eksploatacyjnymi, które są ograniczone do limitu wynikającego z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla potrzeb podatnika i stawki za jeden kilometr określonej w odrębnych przepisach. Sporne bowiem pozostawało czy tego rodzaju wydatek mieszcząc się w kategorii kosztów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT , jednocześnie objęty został limitami wprowadzonymi w art. 16 ust. 1 pkt 51 tej ustawy.

NSA zwrócił uwagę, że zagadnienie to nie było jednolicie rozstrzygane w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych. W pierwszej grupie wyroków stwierdzono, że do wydatków objętych limitem określonym w treści art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT zalicza się wszystkie wydatki ponoszone z tytułu używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodu nie stanowiącego własności podatnika, w tym także czynsz, ubezpieczenie, paliwo, części zamienne (tu wyroki NSA: z 8 lutego 2007 r., II FSK 189/06 oraz z 25 marca 2010 r., II FSK 1890/08 a także wyrok WSA w Gliwicach z 15 lutego 2007 r., I SA/Gl 377/06).
Odmienne stanowisko przyjęto w wyrokach WSA w Warszawie: z 29 lipca 2004 r., III SA/Wa 1073/03 oraz z 5 lutego 2010 r., III SA/Wa 1502/09, Lex nr 612117. Tu sądy przyjął, że czynsz za wynajem samochodu może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych bez ograniczenia do limitu kilometrówki.

NSA w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podzielił pogląd WSA w Warszawie, iż czynsz najmu samochodów nie mieści się w pojęciu kosztów eksploatacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT . Zdaniem sądu nie można przyjąć, że "koszty używania" samochodu osobowego w rozumieniu powołanego art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT oznaczają również inne koszty niż koszty eksploatacji samochodów osobowych. Świadczy o tym część przytoczonego przepisu po średniku "wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu".

Przebieg pojazdu nie może być utożsamiany w jakikolwiek sposób z opłatami, które nie podlegają tego rodzaju statystycznej kalkulacji. Zatem ta część ponoszonych przez podatnika wydatków nie mieszcząc się ,,kosztach używania" samochodów osobowych powinna zostać rozliczona jako koszt uzyskania przychodów na zasadzie ukształtowanej art. 15 ust. 1 ustawy o CIT .

Wyrok NSA z 16 maraca 2012 r., II FSK 2030/10

Przywołane akty prawne:

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 t.j.)