Koszty poniesione przed podpisaniem kontraktu nie są kosztami sprzedaży

Koszty sprzedaży dotyczą czynności związanych ze sprzedażą, czyli zbytem już wytworzonych produktów. Nie można klasyfikować do kosztów sprzedaży wydatków ponoszonych w celu wytworzenia tych produktów - wyjaśnia ekspert Vademecum Głównego Księgowego.

Pytanie

Spółka z o.o. realizuje kontrakty montażowo-budowlane. Zanim podpisała kontrakt poniosła różne koszty związanie z ubieganiem się o taki kontrakt.
Czy koszty poniesione przed podpisaniem kontraktu należy traktować jako koszty sprzedaży?

Odpowiedź

Koszty sprzedaży dotyczą czynności związanych ze sprzedażą, czyli zbytem już wytworzonych produktów. Nie można klasyfikować do kosztów sprzedaży wydatków ponoszonych w celu wytworzenia tych produktów.

Uzasadnienie

Do kosztów sprzedaży zalicza się koszty związane z czynnościami sprzedaży gotowego produktu, a więc przede wszystkim będą to koszty reklam, koszty wynagrodzeń handlowców, koszty transportu, załadunku i wyładunku, koszty opakowań, koszty napraw gwarancyjnych.

Z treści pytania nie można zidentyfikować, jakiego dokładnie rodzaju jednostka poniosła koszty przed podpisaniem kontraktu montażowo-budowlanego. Warunkiem poprawnej klasyfikacji kosztów jest zatem ustalenie ich celu. Niewykluczone, że koszty poniesione przez jednostkę - przed podpisaniem umowy z klientem - będą zaliczane w części do kosztów sprzedaży, a w części do kosztów wytworzenia. Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - dalej u.o.r. - koszt wytworzenia obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadniona część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.

Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Do kosztów wytworzenia produktu nie zalicza się natomiast kosztów będących konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych, jak również kosztów ogólnego zarządu, które nie są związane z doprowadzaniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny, a także kosztów magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji, i oczywiście kosztów sprzedaży produktów.

Bardziej szczegółowo sprecyzował ten temat Komitet Standardów Rachunkowości w uchwale nr 1/07 z 16 stycznia 2007 r. w sprawie przyjęcia stanowiska "Ustalanie kosztu wytworzenia dla celów bilansowej wyceny zapasów" (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 2, poz. 11). W pkt 2.2 uchwały określono za właściwe zaliczenie do kosztu wytworzenia kosztów powstałych przed rozpoczęciem produkcji a związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak: amortyzacja kosztów prac rozwojowych, koszty przygotowania produkcji oraz koszty zakupu materiałów produkcyjnych. Do kosztu wytworzenia można także zaliczyć koszty ogólnoprodukcyjne, związane z nadzorem i wspieraniem procesu produkcyjnego, w części odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu.

Należy stwierdzić, że pewne koszty poniesione przed podpisaniem kontraktu montażowo-budowlanego mogą być zaliczone do kosztów sprzedaży, np. koszt reklamy oferowanych usług, a inne koszty przygotowawcze np. kosztorysowe, będą zwiększać koszt wytworzenia produktu.

Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego