Niewymienienie kary umownej zapłaconej za nieterminową realizację zadania w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie oznacza, że automatycznie można taki wydatek uznać za koszt podatkowy. Pomiędzy poniesionym kosztem a potencjalnym przychodem musi bowiem zaistnieć związek przyczynowo – skutkowy, albowiem musi być to wydatek poniesiony w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Argumenty w zakresie zaliczenia przedmiotowego wydatku, że niezapłacenie kary umownej doprowadziłoby do pogorszenia stosunków z inwestorem, zmniejszyłoby szanse uzyskania kolejnych kontraktów, a co za tym idzie do utraty źródła przychodów, a także miałoby negatywny wpływ na wizerunek spółki odpowiada definicji art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Jednocześnie należy podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik musi wykazać, iż jego działania można uznać za racjonalne, podjęte przy zachowaniu zasad staranności, że zapłata kar umownych nie wynika z zaniedbań i braku staranności w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 grudnia 2011 r., sygn. IPTPB3/423-302/11-2/PM.
Jolanta Mazur