W budynku mieszkalnym, wyodrębnione są lokale mieszkalne i pomieszczenia przynależne (piwnice, strychy i komórki). Komórka stoi na działce tej samej co budynek mieszkalny i jest budynkiem wolnostojącym, który nie stanowi odrębnej nieruchomości.
Jakimi stawkami podatku od nieruchomości opodatkować komórkę przynależną do lokalu mieszkalnego?
Komórka stojąca na tej samej działce co budynek mieszkalny, będąca budynkiem wolnostojącym nie stanowiącym odrębnej nieruchomości, jeśli jest budyniem w rozumieniu przepisów prawa budowlanego (obiektem budowlanym trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadającym fundamenty i dach), podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla budynków lub ich części pozostałych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l. - opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części.
W art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. zdefiniowane zostało określenie budynku. Jest nim obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Również w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
W związku z powyższym, jeżeli wolnostojąca komórka jest trwale związana z gruntem, została wydzielona z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, wówczas jest budynkiem w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.
Co prawda art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) samodzielny lokal mieszkalny, zdefiniowany jako wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, może stanowić odrębną nieruchomość, jednak definicja budynku zawarta w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. odsyła do definicji budynku w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, a nie do definicji lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów o własności lokali.

Zatem dla określenia stawki podatku od nieruchomości istotne znaczenie ma, moim zdaniem, że komórka przynależna do lokalu mieszkalnego jest odrębnym budynkiem (obiektem budowlanym trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadającym fundamenty i dach). Nawet jeśli pomieszczenie przynależne (komórka) w sensie prawnym stanowi część składową lokalu mieszkalnego, to jako odrębny budynek nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
W związku z powyższym komórka stojąca na tej samej działce co budynek mieszkalny, będąca budynkiem wolnostojącym nie stanowiącym odrębnej nieruchomości, jeśli jest budyniem w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla budynków lub ich części pozostałych, a nie dla budynków mieszkalnych.