Jakie wartości spółka powinna wziąć pod uwagę do ustalenia limitu pomocy związanej z dywersyfikacją istniejącego zakładu?

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Doradcy Podatkowego Spółka otrzymała kolejne zezwolenie na dywersyfikację istniejącego zakładu. W przypadku pomocy przyznanej na dywersyfikację istniejącego zakładu koszty kwalifikowane powinny przekraczać o co najmniej 200% wartość księgową ponownie wykorzystywanych aktywów, odnotowaną w roku obrotowym poprzedzającym rozpoczęcie prac. Jakie wartości spółka powinna wziąć pod uwagę do ustalenia limitu? Czy wartość powtórnie wykorzystanych środków trwałych do produkcji nowych wyrobów? Czy może wartość księgową aktywów z bilansu na koniec poprzedniego roku (sumę kapitałów własnych)? Jak ustalić minimalną kwotę wydatków by spełnić warunki zezwolenia i móc korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych?

Odpowiedź:

Skoro przepis odnosi się nie ogólnie do aktywów, tylko do aktywów ponownie wykorzystywanych, to moim zdaniem należy się odnosić do wartości tych aktywów (środków trwałych, ewentualnie wartości niematerialnych i prawnych), które będą faktycznie wykorzystywane w nowego rodzaju (po dywersyfikacji) działalności produkcyjnej.

Uzasadnienie:

Należy się tutaj przede wszystkim odwołać jeszcze do regulacji zawartych w przepisach Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) – dalej r.s.p.p.

Zgodnie z § 3 ust. 1 r.p.p.s.s.e. pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1) kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, lub

2) tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

W myśl § 3 ust. 4 r.p.p.s.s.e. przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Nową inwestycją jest więc m.in. „dywersyfikacja produkcji przedsiębiorstwa”.

Przepis § 6 ust. 10 r.p.p.s.s.e. zastrzega, że w przypadku pomocy regionalnej udzielonej na dywersyfikację produkcji istniejącego przedsiębiorstwa koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą powinny przekraczać o co najmniej 200% wartość księgową ponownie wykorzystywanych aktywów odnotowaną w roku obrotowym poprzedzającym rozpoczęcie dywersyfikacji.

Trzeba mieć tu na uwadze, że mówimy o:

– nowej inwestycji;

– w kontekście dywersyfikacji produkcji;

– i ponownie wykorzystywanych aktywach.

Skoro przepis odnosi się nie ogólnie do aktywów, tylko do aktywów ponownie wykorzystywanych, to moim zdaniem należy się odnosić do wartości tych aktywów (środków trwałych, ewentualnie wartości niematerialnych i prawnych), które będą faktycznie wykorzystywane w nowego rodzaju (po dywersyfikacji) działalności produkcyjnej.

Nie wydaje się właściwe odnoszenie się w tym przypadku do wartości księgowej wszystkich aktywów ujętych w bilansie. Przepis odnosi się bowiem tylko i wyłącznie do aktywów ponownie wykorzystywanych.

Adam Bartosiewicz, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego

Odpowiedzi udzielono 12.05.2015 r.

Zapraszamy na VI Edycję Cyklu Seminariów dla Doradców Podatkowych!
VAT
Najważniejsze orzecznictwo krajowe i europejskie.
Skutki dla polskiej praktyki podatkowej.
Zobacz program i sprawdź termin w swoim mieście >>>