Prowadzę PKPiR. Obecnie po kolizji samochodu osobowego stanowiącego środek trwały (posiadam ubezpieczenie OC, AC i NW) mam otrzymać fakturę z zakładu blacharsko-lakierniczego, z której pokryję sama kwotę VAT, a wartości netto wg zamieszczonej odpowiedzi winna być neutralna podatkowo. Z Krajowej Informacji podatkowej otrzymałem odmienną odpowiedź - na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 12 u.p.d.o.f. Według Konsultanta powinienem netto zakwalifikować do przychodów w momencie otrzymania pieniędzy do ubezpieczyciela przez blacharza, a wartość netto z faktury od blacharza uznać za koszt na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f.
Rozwiązanie wskazane Pani w Krajowej Informacji Podatkowej jest prawidłowe.
Dominuje stanowisko, że w przypadku finansowanych przez ubezpieczycieli napraw bezgotówkowych samochodów kwota odszkodowania (tj. kwota przekazywana przez ubezpieczyciela warsztatowi, który dokonał naprawy) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (ze względu na brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.), zaś koszt naprawy stanowi koszt uzyskania przychodów podatników.
Takie też stanowisko jest reprezentowane przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wskazać można interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lutego 2009 r., IPPB1/415-1315/08-4/IF, w której czytamy, że "otrzymane odszkodowanie za szkody dotyczące składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą jest przychodem z działalności gospodarczej, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, skoro przedmiotowy samochód był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC, to poniesione wydatki można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów".
Wyjątek dotyczy sytuacji, w których brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f., wyłącza możliwość zaliczenia wydatków na naprawę do kosztów uzyskania przychodów (na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, między innymi, kosztów remontów powypadkowych samochodów, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym). W przypadkach takich kwota przekazywana przez ubezpieczyciela warsztatowi, który dokonał naprawy, nie stanowi przychodu ze względu na brzmienie art. 14 ust. 3 pkt 3a u.p.d.o.f. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 lipca 2008 r., IBPB1/415-349/08/RM, w której czytamy, że "pomimo że - co do zasady - otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z działalności gospodarczej, to jednak przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza z przychodów tę część odszkodowania, która stanowi zwrot poniesionych wydatków, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też odszkodowanie, jako zwrot wydatku poniesionego na remont powypadkowy samochodu, którego to wydatku, zgodnie z wyżej powołanym art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu tej działalności".
W przedstawionej sytuacji uszkodzony samochód posiadał ubezpieczenie AC, a więc wydatki na jego naprawę mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f. nie znajduje zastosowania). A zatem właściwe jest rozwiązanie wskazane Panu w Krajowej Informacji Podatkowej, tj. uznanie kwoty odszkodowania za przychód oraz koszty naprawy netto za koszt uzyskania przychodu.
Na marginesie pragnę dodać, że dopuszczalna jest również w przedstawionej sytuacji rezygnacja z zaliczenia kosztu naprawy netto do kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji nierozpoznanie przychodu z tytułu odszkodowania. Należy bowiem zauważyć, że art. 14 ust. 3 pkt 3a u.p.d.o.f. mówi o zwracanych wydatkach niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a nie o zwracanych wydatkach, które nie mogą (mogły) zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Rozwiązanie wskazane Pani w Krajowej Informacji Podatkowej jest prawidłowe.
Dominuje stanowisko, że w przypadku finansowanych przez ubezpieczycieli napraw bezgotówkowych samochodów kwota odszkodowania (tj. kwota przekazywana przez ubezpieczyciela warsztatowi, który dokonał naprawy) stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (ze względu na brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.), zaś koszt naprawy stanowi koszt uzyskania przychodów podatników.
Takie też stanowisko jest reprezentowane przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wskazać można interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lutego 2009 r., IPPB1/415-1315/08-4/IF, w której czytamy, że "otrzymane odszkodowanie za szkody dotyczące składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą jest przychodem z działalności gospodarczej, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, skoro przedmiotowy samochód był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem AC, to poniesione wydatki można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów".
Wyjątek dotyczy sytuacji, w których brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f., wyłącza możliwość zaliczenia wydatków na naprawę do kosztów uzyskania przychodów (na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, między innymi, kosztów remontów powypadkowych samochodów, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym). W przypadkach takich kwota przekazywana przez ubezpieczyciela warsztatowi, który dokonał naprawy, nie stanowi przychodu ze względu na brzmienie art. 14 ust. 3 pkt 3a u.p.d.o.f. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 lipca 2008 r., IBPB1/415-349/08/RM, w której czytamy, że "pomimo że - co do zasady - otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z działalności gospodarczej, to jednak przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza z przychodów tę część odszkodowania, która stanowi zwrot poniesionych wydatków, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też odszkodowanie, jako zwrot wydatku poniesionego na remont powypadkowy samochodu, którego to wydatku, zgodnie z wyżej powołanym art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu tej działalności".
W przedstawionej sytuacji uszkodzony samochód posiadał ubezpieczenie AC, a więc wydatki na jego naprawę mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.f. nie znajduje zastosowania). A zatem właściwe jest rozwiązanie wskazane Panu w Krajowej Informacji Podatkowej, tj. uznanie kwoty odszkodowania za przychód oraz koszty naprawy netto za koszt uzyskania przychodu.
Na marginesie pragnę dodać, że dopuszczalna jest również w przedstawionej sytuacji rezygnacja z zaliczenia kosztu naprawy netto do kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji nierozpoznanie przychodu z tytułu odszkodowania. Należy bowiem zauważyć, że art. 14 ust. 3 pkt 3a u.p.d.o.f. mówi o zwracanych wydatkach niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a nie o zwracanych wydatkach, które nie mogą (mogły) zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.