Jak opodatkować miejsca parkingowe?

Odpowiedź

Miejsca parkingowe we wskazanym budynku podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według najwyższej stawki przewidzianej dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (jako część budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej).

Uzasadnienie

Maksymalne stawki podatku od nieruchomości określają przepisy art. 5 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) - dalej u.p.o.l. Z przepisów tych wynika, że najwyższą przewidzianą dla budynków stawką podatku od nieruchomości opodatkowane są, między innymi, budynki lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (zob. art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l.; w 2014 r. maksymalna stawka podatku od nieruchomości dla takich budynków to 23,03 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej – zob. pkt 2 lit. b obwieszczenia ministra finansów z 9 września 2013 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2014 r., M.P. poz. 724).

Jak jednocześnie stanowi art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.o.l. (chodzi o grunty pod jeziorami, zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych), chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

W świetle przytoczonego przepisu powierzchnia przedmiotowego budynku, którą zajmują miejsca parkingowe dla klientów, stanowi część budynku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej (podziemne parkingi stanowią bowiem kondygnacje budynków, pod którymi się znajdują – zob. przykładowo wyrok WSA w Krakowie z 14 lutego 2011 r., I SA/Kr 1537/11). A zatem powierzchnia ta – skoro nie stanowi ona powierzchni budynku mieszkalnego (wówczas wchodziłoby w grę opodatkowanie według niższej stawki podatku od nieruchomości) - opodatkowana jest podatkiem od nieruchomości według najwyższej stawki przewidzianej dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (obowiązujące przepisy nie przewidują szczególnego sposobu traktowania tego typu powierzchni, w szczególności opodatkowania ich obniżoną stawką podatku od nieruchomości).

Pytanie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego