Odpowiedź:

Wynagrodzenie za czas przerwy należne pracownikowi zatrudnionemu w systemie przerywanego czasu pracy wchodzi w skład płacy minimalnej.

Uzasadnienie:

W pierwszym rzędzie należy wskazać, że przepisy nie przewidują takiego składnika wynagrodzenia jak „ryczałt za przerywany czas pracy”. Stosownie bowiem do art. 139 § 1 ustawy z 26.06.1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 1666) – dalej k.p., jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin. Przerwy nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. Z kolei wysokość wynagrodzenia za czas przestoju określa art. 81 § 1 k.p., w myśl którego pracownikowi za czas nie wykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. W konsekwencji, zatrudniony w systemie przerywanego czasu pracy powinien za każdą godzinę przerwy w pracy otrzymać ½ wynagrodzenia przestojowego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 2008 ze zm.) – dalej u.m.w.p., wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia. W myśl art. 6 ust. 4 u.m.w.p., do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych. Są to między innymi: płaca zasadnicza, wynagrodzenie akordowe, prowizyjne lub inne, dodatek za staż pracy, różne dodatki przysługujące zatrudnionym w niektórych branżach, a także wypłacane za spełnienie określonych warunków, premie regulaminowe i uznaniowe, nagrody, wynagrodzenie za czas nie wykonywania pracy. Stosownie jednak do art. 6 ust. 5 u.m.w.p., przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika nie uwzględnia się:
nagrody jubileuszowej,
– odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy,
– wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych,
– dodatku do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.

Magdalena Skalska, autorka współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono  17.02.2017 r.
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów