Odpowiedź:

Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach ogólnych tj. w oparciu o uregulowania wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.) – dalej u.p.t.u.

Uzasadnienie:

Stosownie do powołanej powyżej podstawy prawnej w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W zasadzie można wskazać, iż pomimo wprowadzonego od dnia 1.01.2017 r. mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia usług w sektorze budowlanym, zasady zwrotu nadwyżki VAT ani dla podwykonawców, ani dla wykonawców nie uległy ograniczeniom. W Państwa przypadku zmiana sposobu opodatkowania wpłynęła w sposób istotny na rozliczenia podatkowe. Do końca roku podatkowego 2016 najprawdopodobniej wykazywali Państwo VAT do wpłaty, podczas gdy od 2017 r. generowana jest nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 u.p.t.u. w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Podstawowy termin zwrotu różnicy podatku nie uległ zmianie i wynosi tak jak i w roku 2016 – 60 dni. Są Państwo uprawnieni do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym właśnie we wskazanym podstawowym 60-dniowym terminie. Należy zaznaczyć, iż w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym wykonają Państwo wyłącznie usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT opodatkowane na zasadzie odwrotnego obciążenia – to nadal są to czynności opodatkowane VAT (wyraźnie należy podkreślić, iż usługodawca w takim przypadku nie świadczy usług nieopodatkowanych). W stosunku do uregulowań obowiązujących w latach poprzednich zmienia się jedynie podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczonej usługi. Do końca 2016 r. był to usługodawca, obecnie natomiast, o ile spełnione są warunki określone przepisami u.p.t.u. jest to usługobiorca. Zgodnie z art. 87 ust. 2 u.p.t.u. zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku mającego siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Edyta Zaniewicz, autorka współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego 
Odpowiedzi udzielono 17.03.2017 r.
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów