Czy różnice kursowe, jako różnica z wyceny udzielonego kredytu a wyceną raty, stanowią koszty uzyskania przychodu?

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego Z umowy kredytowej zawartej między nami a bankiem wynika, że bank udostępnia nam środki...

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego

Z umowy kredytowej zawartej między nami a bankiem wynika, że bank udostępnia nam środki pieniężne w walucie CHF. Wypłata środków nastąpiła w walucie polskiej, po przeliczeniu wg kursu waluty obcej (CHF), oprocentowanie kredytu zostało ustalone w odniesieniu do waluty obcej. Harmonogram spłat jest w walucie obcej. Zobowiązaliśmy się do spłaty kredytu w walucie polskiej w wysokości równowartości rat w walucie obcej według ustalonego kursu. Zatem mechanizm określenia wartości kredytu w walucie obcej jak również jego wypłaty i spłaty w walucie krajowej, w kwotach wynikających z przeliczenia kwot w walucie kredytu.

Czy różnice kursowe, które występują przy spłacie rat kredytu, jako różnica z wyceny udzielonego kredytu a wyceną raty, stanowią koszty uzyskania przychodu?

Odpowiedź:

W mojej ocenie, w przypadku opisanym w pytaniu mamy do czynienia z kredytem waloryzowanych kursem waluty obcej, a nie z kredytem udzielonym w walucie obcej. W związku z powyższym zastosowanie znajdą art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.) – dalej u.p.d.o.p.

Uzasadnienie:

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdują się dwie grupy przepisów odnoszących się do skutków podatkowych spłaty kredytów w walutach obcych:

a) art. 15a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 pkt 5 u.p.d.o.p. – te przepisy odnoszą się do kredytów „udzielonych w walutach obcych”,

b) art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a u.p.d.o.p. – ten przepis odnosi się do kredytów „waloryzowanych kursem waluty obcej”.

Z opisu pytania wynika w mojej ocenie, że mamy tu do czynienia z kredytem waloryzowanych kursem waluty obcej, a nie z kredytem udzielonym w walucie obcej. Wskazuje na to przede wszystkim to, że wypłata środków kredytu nastąpiła w PLN, w oparciu jedynie o równowartości w CHF. Również spłata kredytu dokonywana jest w PLN, w oparciu jedynie o równowartość rat w walucie obcej. W związku z powyższym w mojej ocenie należy zastosować art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a u.p.d.o.p., a nie poszczególne jednostki redakcyjne art. 15a u.p.d.o.p. odnoszące się do kredytu walutowego.

Zgodnie zatem z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit a u.p.d.o.p., spłata kapitału kredytu co do zasady nie stanowi kosztu uzyskania przychodów kredytobiorcy. Ten sam przepis przewiduje jednak wyjątek od tej zasady, stanowiąc, iż kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę kredytu w przypadku, gdy kredyt był waloryzowany kursem waluty obcej, a kredytobiorca w związku ze spłatą kredytu zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanego kredytu. Wówczas kosztem podatkowym jest różnica pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu.

W przypadku natomiast sytuacji odwrotnej, tj. gdy kredytobiorca zwraca tytułem spłaty kredytu środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanego kredytu – wówczas wysokość tej różnicy stanowi u niego przychód podatkowy (art. 12 ust. 1 pkt 10 lit b u.p.d.o.p.).

W powyższych przypadkach nie wystąpią jednak klasyczne różnice kursowe jak przy spłacie kredytu walutowego (zob. pismo Ministra Finansów z 12.02.2010 r. Nr DD5/8213/135/ZDA/09/PK-1285 zmieniające interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19.02.2009 r.  Nr IBPBI/2/423-1096/08/BG).

Mariusz Pogoński, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego

Odpowiedzi udzielono 10.02.2017 r.