Faktura wystawiona w zł do klienta w Polsce. Klient płaci tą samą kwotę na konto walutowe.
Czy powstała różnica w płatności stanowi koszt podatkowy w całości, czy należy rozbijać na netto i VAT? Czy różnica ta stanowi podatkową różnicę kursową?
W mojej ocenie w sytuacji otrzymania od kontrahenta faktury w walucie polskiej i przekazania za nią zapłaty w walucie obcej nie wystąpią podatkowe różnice kursowe.
Zgodnie z art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p., koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Kwestie dotyczące powstania ewentualnych różnic kursowych uregulowane są w przepisach art. 24c u.p.d.o.f. oraz art. 15a u.p.d.o.p. Dla powstania różnic kursowych konieczne jest wystąpienie łącznie następujących elementów:
- określenie kosztów w fakturze w walucie obcej oraz
- otrzymanie zapłaty w walucie obcej w terminie innym niż dzień wystawienia faktury.
Treść pytania wskazuje, że faktura na polskiego klienta została wystawiona w walucie polskiej, natomiast jej rozliczenia dokonano poprzez konto walutowe, czyli (jak założyłem) w walucie obcej. Oznacza to – w mojej ocenie – że w opisanym przypadku nie wstąpił pierwszy z wymienionych elementów, a w konsekwencji nie powstały podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 24c u.p.d.o.f. i art. 15a u.p.d.o.p.
Różnice te (niedopłaty) są różnicami rachunkowymi, neutralnymi podatkowo, co oznacza, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 4 marca 2009 r., IPPB5/423-269/08-4/AS.