Czy od usługi dotyczącej utrzymywania na stronie GOOGLE linków sponsorowanych (link na stronę internetową naszego sklepu), świadczoną przez firmę irlandzką, płacimy podatek dochodowy u źródła, tj. 10% od wartości faktury?
Czy też zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania i przy posiadaniu certyfikatu rezydenta tej firmy nie odprowadzamy podatku dochodowego od osób fizycznych?
Ze względu na charakter świadczeń wskazanych w pytaniu - o ile świadczący nie przedłoży certyfikatu rezydencji - polska firma wypłacająca świadczenie będzie zobligowana do poboru tzw. podatku u źródła.
Na wstępie należy przypomnieć, że w myśl zasady zapisanej w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., jeżeli osoby fizyczne nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, wówczas podlegają obowiązkowi podatkowemu od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Jest to tzw. ograniczony obowiązek podatkowy.
Jednocześnie, w art. 29 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f., ustawodawca podatkowy ukonstytuował zasadę, zgodnie z którą, w przypadku gdy podmiot nie będący w Polsce rezydentem podatkowym (tj. niemający w Polsce miejsca stałego zamieszkania) uzyskuje dochody z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz ŚWIADCZEŃ O PODOBNYM CHARAKTERZE zyskuje status podatnika polskiego podatku dochodowego. Według bowiem tego przepisu przychód uzyskany na skutek świadczenia wskazanych powyżej usług podlega opodatkowaniu 20%, zryczałtowanym, polskim podatkiem dochodowym.
Co istotne, i co należy podkreślić, zamieszczony katalog ma charakter otwarty, a zatem na podstawie tego przepisu opodatkowane są również te świadczenia, które nie zostały wymienione z nazwy, ale które swoim charakterem są zbliżone do usług w nim wskazanych.
Biorąc to pod uwagę, muszę stwierdzić, że w przypadku opisanym w treści pytania, moim zdaniem, do przychodu, jaki uzyskuje irlandzki kontrahent polskiej firmy, należy stosować regulacje dotyczące tzw. podatku u źródła.
To oznacza, że polski nabywca usług, jako płatnik, powinien potrącić z wypłacanego wynagrodzenia krajowy podatek.
Jednak w art. 29 ust. 2 u.p.d.o.f. ustawodawca podatkowy wskazał, że przywołane powyżej regulacje stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jeżeli zatem według przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychód opodatkowany jest w państwie rezydencji podatkowej świadczącego lub w Polsce, ale według niższej stawki, wówczas należy - odpowiednio - nie pobierać podatku u źródła lub pobrać go, ale stosując stawkę wynikającą z umowy.
Pamiętać jednak trzeba, że w tym samym przepisie prawodawca zastrzegł, iż zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, tj. certyfikatem rezydencji.
Dopiero dysponując takim certyfikatem wypłacający wynagrodzenie może odpowiednio (zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania) nie pobrać polskiego podatku.
Na zakończenie należy zastrzec, że nawet gdyby zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania płatnik nie pobierał polskiego podatku u źródła, ma obowiązek wykazać przychód w rocznej informacji IFT-1R (na żądanie podatnika informacja składana jest też w trakcie roku jako IFT-1); informacja IFT-1R składana jest nawet wówczas, gdy już w trakcie roku - na żądanie podatnik - płatnik przekazał informację IFT-1, oraz wówczas, gdy na skutek zastosowania regulacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania polska firma w ogóle nie pobiera podatku (tzn. składa się również "zerowe" IFT-1R).
Czy też zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania i przy posiadaniu certyfikatu rezydenta tej firmy nie odprowadzamy podatku dochodowego od osób fizycznych?
Ze względu na charakter świadczeń wskazanych w pytaniu - o ile świadczący nie przedłoży certyfikatu rezydencji - polska firma wypłacająca świadczenie będzie zobligowana do poboru tzw. podatku u źródła.
Na wstępie należy przypomnieć, że w myśl zasady zapisanej w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., jeżeli osoby fizyczne nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, wówczas podlegają obowiązkowi podatkowemu od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Jest to tzw. ograniczony obowiązek podatkowy.
Jednocześnie, w art. 29 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f., ustawodawca podatkowy ukonstytuował zasadę, zgodnie z którą, w przypadku gdy podmiot nie będący w Polsce rezydentem podatkowym (tj. niemający w Polsce miejsca stałego zamieszkania) uzyskuje dochody z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz ŚWIADCZEŃ O PODOBNYM CHARAKTERZE zyskuje status podatnika polskiego podatku dochodowego. Według bowiem tego przepisu przychód uzyskany na skutek świadczenia wskazanych powyżej usług podlega opodatkowaniu 20%, zryczałtowanym, polskim podatkiem dochodowym.
Co istotne, i co należy podkreślić, zamieszczony katalog ma charakter otwarty, a zatem na podstawie tego przepisu opodatkowane są również te świadczenia, które nie zostały wymienione z nazwy, ale które swoim charakterem są zbliżone do usług w nim wskazanych.
Biorąc to pod uwagę, muszę stwierdzić, że w przypadku opisanym w treści pytania, moim zdaniem, do przychodu, jaki uzyskuje irlandzki kontrahent polskiej firmy, należy stosować regulacje dotyczące tzw. podatku u źródła.
To oznacza, że polski nabywca usług, jako płatnik, powinien potrącić z wypłacanego wynagrodzenia krajowy podatek.
Jednak w art. 29 ust. 2 u.p.d.o.f. ustawodawca podatkowy wskazał, że przywołane powyżej regulacje stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jeżeli zatem według przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychód opodatkowany jest w państwie rezydencji podatkowej świadczącego lub w Polsce, ale według niższej stawki, wówczas należy - odpowiednio - nie pobierać podatku u źródła lub pobrać go, ale stosując stawkę wynikającą z umowy.
Pamiętać jednak trzeba, że w tym samym przepisie prawodawca zastrzegł, iż zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, tj. certyfikatem rezydencji.
Dopiero dysponując takim certyfikatem wypłacający wynagrodzenie może odpowiednio (zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania) nie pobrać polskiego podatku.
Na zakończenie należy zastrzec, że nawet gdyby zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania płatnik nie pobierał polskiego podatku u źródła, ma obowiązek wykazać przychód w rocznej informacji IFT-1R (na żądanie podatnika informacja składana jest też w trakcie roku jako IFT-1); informacja IFT-1R składana jest nawet wówczas, gdy już w trakcie roku - na żądanie podatnik - płatnik przekazał informację IFT-1, oraz wówczas, gdy na skutek zastosowania regulacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania polska firma w ogóle nie pobiera podatku (tzn. składa się również "zerowe" IFT-1R).