Odpowiedź:
Uważam, że w przedstawionej sytuacji podatnik powinien zmniejszyć wartość początkową zbiorczego środka trwałego o różnicę między ceną nabycia jego składników a przypadającą na nie sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego. Jednocześnie uważam, że przypadająca na poszczególne składniki różnica (tj. różnica pomiędzy ich ceną nabycia a przypadające na nie, w okresie istnienia zbiorczego środka trwałego – odpisy amortyzacyjne) stanowi wartość początkową tych składników jako odrębnych środków trwałych.
Uzasadnienie:
Przepisy ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.) – dalej u.p.d.o.p., nie wskazują sposobu postępowania w przypadku podziału środków trwałych. Określają jedynie sposób postępowania w przypadku odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej (zob. art. 16g ust. 16 u.p.d.o.p.) oraz przyłączenia jej do innego środka trwałego (zob. art. 16g ust. 17 u.p.d.o.p.).
W przedstawionym stanie faktycznym nie chodzi jednak o taką sytuację, jednak uznać według mnie należy, że przepisy te mają odpowiednie zastosowanie. Uważam zatem, że w przedstawionej sytuacji podatnik powinien zmniejszyć wartość początkową zbiorczego środka trwałego o różnicę między ceną nabycia jego składników a przypadającą na nie sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego (co wynika z odpowiedniego stosowania art. 16g ust. 16 u.p.d.o.p.). Zapewne oznaczać to będzie zmniejszenie wartości początkowej tego środka trwałego do wartości odpowiadającej jego zamortyzowanej dotychczas wartości początkowej. Jednocześnie uważam, że przypadająca na poszczególne składniki różnica (tj. różnica pomiędzy ich ceną nabycia a przypadające na nie, w okresie istnienia zbiorczego środka trwałego – odpisy amortyzacyjne) stanowi wartość początkową tych składników jako odrębnych środków trwałych (co wynika z odpowiedniego stosowania art. 16g ust. 17 u.p.d.o.p.).
Uważam jednocześnie, że w przypadku tych składników jako odrębnych środków trwałych obowiązuje zasada kontynuacji amortyzacji. W konsekwencji według mnie powinny być one amortyzowane według dotychczas stosowanej metody amortyzacji (niekoniecznie natomiast według tej stawki amortyzacji). Uważam zatem, że nie jest możliwe jednorazowe zamortyzowanie przedmiotowych składników jako odrębnych środków trwałych (mimo że ich wartość początkowa nie będzie przekraczać 3500 zł).
Niestety, nie są mi znane żadne wyjaśnienia organów podatkowych dotyczące omawianej kwestii. Dlatego też wskazane jest, aby podatnik, o którym mowa, przed dokonaniem wskazanego podziału uzyskał interpretację indywidualną w tej kwestii.
Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego
Odpowiedzi udzielono 27.06.2017 r.
Czy podatnik może nadal dokonywać amortyzacji poszczególnych składników majątku po wyodrębnieniu części składowych?
Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Doradcy PodatkowegoPytanie pochodzi z publikacji Vademecum Doradcy PodatkowegoPodatnik dokonał podziału ewidencjonowanych już składników (przykład: urządzenie sieciowe X 530 szt., ujęty w ewidencji środków trwałych jako składnik zbiorczy o wartości ok. 500.000 PLN) na poszczególne części składowe (których wartość jednostkowa nie przekroczy wartości 3500 PLN).Czy po takim działaniu podatnik może nadal dokonywać amortyzacji poszczególnych składników majątku? Czy niezamortyzowana wartość może stanowić jednorazowy koszt? W jaki sposób powinien zachować się podatnik?
