Czy należy naliczać koszty uzyskania przychodu i ulgę w danym miesiącu podwójnie, jeżeli pracownik rozwiązał stosunek pracy?
Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) - dalej u.p.d.o.f., przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na podstawie art. 31 u.p.d.o.f. pracodawca obowiązany jest jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od nich przychody ze stosunku pracy. Obliczając zaliczkę za dany miesiąc, powinno się uwzględnić także, zgodnie z art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f. oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a u.p.d.o.f. na ubezpieczenia społeczne. Natomiast dyspozycja art. 32 ust. 3 u.p.d.o.f. stanowi, iż zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złożył oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdził, że nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika, nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 u.p.d.o.f., nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, określa ten zakład pracy jako właściwy do stosowania odliczenia. Zaliczkę zmniejsza się jeśli, zgodnie z art. 32 ust. 4 u.p.d.o.f., podatnik nie powiadomił spółki o zmianach stanu faktycznego wynikającego z tego oświadczenia.
W związku z powyższym w przypadku rozwiązania stosunku pracy koszty uzyskania i kwotę zmniejszająca pobiera się w pojedynczej wysokości w danym miesiącu.
Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) - dalej u.p.d.o.f., przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na podstawie art. 31 u.p.d.o.f. pracodawca obowiązany jest jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od nich przychody ze stosunku pracy. Obliczając zaliczkę za dany miesiąc, powinno się uwzględnić także, zgodnie z art. 32 ust. 2 u.p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f. oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a u.p.d.o.f. na ubezpieczenia społeczne. Natomiast dyspozycja art. 32 ust. 3 u.p.d.o.f. stanowi, iż zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złożył oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdził, że nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika, nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 u.p.d.o.f., nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, określa ten zakład pracy jako właściwy do stosowania odliczenia. Zaliczkę zmniejsza się jeśli, zgodnie z art. 32 ust. 4 u.p.d.o.f., podatnik nie powiadomił spółki o zmianach stanu faktycznego wynikającego z tego oświadczenia.
W związku z powyższym w przypadku rozwiązania stosunku pracy koszty uzyskania i kwotę zmniejszająca pobiera się w pojedynczej wysokości w danym miesiącu.