Osoba fizyczne prowadzi działalność gospodarczą (PKPiR) w zakresie pośrednictwa handlowego sprzedaży samochodów.
Diler na rzecz którego działa przekazał mu do dyspozycji samochód demonstracyjny, który wykorzystuje między innymi podczas jazd próbnych z potencjalnymi klientami.
Czy niniejsze przekazanie będzie stanowiło przychód dla podatnika?
Czy można zaliczyć w poczet kosztów wydatki na paliwo do przedmiotowego samochodu?
Przekazanie to nie wywoła u podatnika przychodu.
Wydatki na zakup paliwa zużytego do przedmiotowego samochodu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Podatnik działa w analizowanym przypadku na rzecz dealera. Dealer ten udostępnił podatnikowi samochód w celu wykonywania jazd próbnych z potencjalnymi klientami. Jak należy wnioskować, za udostępnienie samochodu dealer nie pobiera opłat. Rzeczywiście więc może tutaj zastanawiać fakt, czy w związku z nieodpłatnym korzystaniem z tego samochodu nie występuje u użytkownika przychód z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. Jak jednak należy wnioskować, strony łączy w analizowanym przypadku określony stosunek – dealer nie udostępnia samochodu bezinteresownie, ale udostępnia go po to, aby umożliwić naszemu podatnikowi świadczenie usług na swoją rzecz. Przekazanie to wynika z łączącej strony umowy i jest wkalkulowane w cenę usług świadczonych na rzecz dealera. Przychód zatem z nieodpłatnych świadczeń tu nie występuje.
Przy analizie drugiej części pytania wątpliwości może przynieść dyspozycja art. 23 ust. 1 pkt 43 u.p.d.o.f. Z przepisu tego wynika bowiem, iż wydatki poniesione z tytułu używania samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, ale jedynie w części nieprzekraczającej kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu (wynikającej z prowadzonej przez podatnika ewidencji) oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach.
Używany samochód nie jest w analizowanym przypadku wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika. Na pierwszy rzut oka zdawać by się więc mogło, że wydatki na zakup paliwa do tego samochodu mogą być tu zaliczane do kosztów podatkowych, ale wyłącznie po zastosowaniu wynikających z powyższego przepisu ograniczeń. Należy jednak podkreślić, że wskazany w pytaniu samochód nie jest tak naprawdę w tym przypadku "używany" przez podatnika w pełnym tego słowa znaczeniu – jest on jedynie demonstrowany. Ograniczenie zatem z art. 23 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie znajdzie tu zastosowania. W myśl więc art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. koszty zakupu paliwa do tego samochodu w pełnym zakresie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów – prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu jest w tej sytuacji niecelowe (zob. postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 18 kwietnia 2006 r., II-2/4111/415/68/11/06; http://sip.mf.gov.pl/sip).
Diler na rzecz którego działa przekazał mu do dyspozycji samochód demonstracyjny, który wykorzystuje między innymi podczas jazd próbnych z potencjalnymi klientami.
Czy niniejsze przekazanie będzie stanowiło przychód dla podatnika?
Czy można zaliczyć w poczet kosztów wydatki na paliwo do przedmiotowego samochodu?
Przekazanie to nie wywoła u podatnika przychodu.
Wydatki na zakup paliwa zużytego do przedmiotowego samochodu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Podatnik działa w analizowanym przypadku na rzecz dealera. Dealer ten udostępnił podatnikowi samochód w celu wykonywania jazd próbnych z potencjalnymi klientami. Jak należy wnioskować, za udostępnienie samochodu dealer nie pobiera opłat. Rzeczywiście więc może tutaj zastanawiać fakt, czy w związku z nieodpłatnym korzystaniem z tego samochodu nie występuje u użytkownika przychód z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f. Jak jednak należy wnioskować, strony łączy w analizowanym przypadku określony stosunek – dealer nie udostępnia samochodu bezinteresownie, ale udostępnia go po to, aby umożliwić naszemu podatnikowi świadczenie usług na swoją rzecz. Przekazanie to wynika z łączącej strony umowy i jest wkalkulowane w cenę usług świadczonych na rzecz dealera. Przychód zatem z nieodpłatnych świadczeń tu nie występuje.
Przy analizie drugiej części pytania wątpliwości może przynieść dyspozycja art. 23 ust. 1 pkt 43 u.p.d.o.f. Z przepisu tego wynika bowiem, iż wydatki poniesione z tytułu używania samochodu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, ale jedynie w części nieprzekraczającej kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu (wynikającej z prowadzonej przez podatnika ewidencji) oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach.
Używany samochód nie jest w analizowanym przypadku wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika. Na pierwszy rzut oka zdawać by się więc mogło, że wydatki na zakup paliwa do tego samochodu mogą być tu zaliczane do kosztów podatkowych, ale wyłącznie po zastosowaniu wynikających z powyższego przepisu ograniczeń. Należy jednak podkreślić, że wskazany w pytaniu samochód nie jest tak naprawdę w tym przypadku "używany" przez podatnika w pełnym tego słowa znaczeniu – jest on jedynie demonstrowany. Ograniczenie zatem z art. 23 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie znajdzie tu zastosowania. W myśl więc art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. koszty zakupu paliwa do tego samochodu w pełnym zakresie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów – prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu jest w tej sytuacji niecelowe (zob. postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 18 kwietnia 2006 r., II-2/4111/415/68/11/06; http://sip.mf.gov.pl/sip).