Odpowiedź:

Nie ma przeszkód, by kary umowne za opóźnienie w dostawie były kosztami podatkowymi.

Uzasadnienie:

Koszty z tytułu kary umownej za nieterminową dostawę towarów będą kosztami w dacie wystawienia dokumentu źródłowego (noty obciążeniowej kontrahenta). Kara taka nie jest bowiem związana z uzyskaniem przychodu z dokonanej dostawy, a jedynie konsekwencją zrealizowania jej niezgodnie z umową. Jest to więc koszt pośredni, ujmowany w dacie poniesienia, a więc w dacie dokumentu źródłowego (art. 22 ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.f.).
Za każdym razem należy jednak badać, czy koszty takie są uzasadnione - a więc, czy nie wynikają z niestaranności czy niedbałości podatnika (por. interpretację Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2014 r., IBPBI/2/423-1102/14/AP). Należy bowiem zbadać, czy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi wydatkami a przychodem (zachowanie lub zabezpieczeniu źródła przychodów – art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.). Takie kary nie mogą wynikać z nieracjonalnego i pozbawionego należytej staranności działania podatnika. Jeżeli natomiast:
– podatnik działał przy zachowaniu zasad należytej staranności,
– kary wynikały z okoliczności, na które nie miał on wpływu
– kary te są związane z uzyskiwanym przychodem
to można je uznać za koszty podatkowe.
Jeśli natomiast chodzi o przychody z kary umownej (a więc przychody w istocie niezwiązane z konkretną dostawą) to należy ująć je w dacie faktycznego uzyskania (zapłaty – art. 14 ust. 1i u.p.d.o.f.).

Krzysztof Klimek, autor współpracuje z publikacją Vademecum Głównego Księgowego
Odpowiedzi udzielono  15.07.2016 r.
 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Vademecum Głównego Księgowego
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów