Pytanie

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą posiada budynek stanowiący środek trwały, w którym zgłoszona jest siedziba firmy. Jednak miejsce prowadzenia działalności jest w innym miejscu. Budynek, mimo iż posiada wszystkie potrzebne przyłącza, nie ma odpowiedniego wyposażenia i zaplecza do prowadzenia w nim działalności. Na razie stoi pusty, nieużywany. Nie ma decyzji co z nim dalej będzie. Od budynku są dokonywane odpisy amortyzacyjne i ponoszone są koszty energii elektrycznej, która zużywana jest do obsługi monitoringu.

Czy prawidłowo postępujemy zaliczając media do kosztów uzyskania przychodu, natomiast odpisy amortyzacyjne wyłączając z kosztów?

Odpowiedź

Niezdatnego do wykorzystania budynku nie należy amortyzować, można jednak zaliczać w koszty wydatki związane z zachowaniem jego stanu czy zabezpieczeniem.

Uzasadnienie

Zasadą jest, że amortyzacji podlegają m.in. budynki pod warunkiem, że są kompletne i zdatne do użytku, ale przede wszystkim wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f.). Rozumiem, że przedmiotowy budynek, w związku z brakiem wykończenia i wyposażenia, nie mógł być dotychczas wykorzystywany w prowadzonej działalności.

Prawidłowo należy więc nie tylko zaniechać odliczania kosztów z tytułów odpisów amortyzacyjnych, ale również zaprzestać amortyzacji niezdatnego i niewykorzystywanego w działalności gospodarczej budynku. Wyjątkowo można bowiem amortyzować budynek (i potrącać w koszty naliczane odpisy amortyzacyjne), gdy jego niewykorzystywanie ma charakter czasowy a podatnik prowadzi działania zmierzające do korzystania z tego środka trwałego (przez oddanie w najem czy dostosowanie do potrzeb prowadzonej działalności (por. stanowisko wyrażone w interpretacji Ministra Finansów z 14 października 2011 r., IPTPB3/423-215/11-3/PM).

Koszty eksploatacyjne budynku (wydatki na monitoring) mogą natomiast, w mojej ocenie stanowić koszty podatkowe. Są one bowiem ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia potencjalnego źródła przychodów, jakim będzie, w zamiarze podatnika, działalność gospodarcza prowadzone w przedmiotowym budynku. Posiadają więc niezbędny związek przyczynowo-skutkowy z przychodami z działalności gospodarczej (art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.).

Wszelkie więc koszty poniesione na utrzymanie pustostanów stanowią koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością, a ich ponoszenie ma na celu zabezpieczenie źródła przychodów w okresie przyszłym poprzez np. ich sprzedaż, wynajęcie, uruchomienie w nich własnych punktów sprzedaży itp. (tak Minister Finansów w interpretacji z 13 października 2008 r., IP-PB3-423-1117/08-2/JG).

Pytanie pochodzi z publikacji Vademecum Głównego Księgowego