Także w doktrynie akcentuje się, że indywidualne interpretacje nie są ani nie ustanawiają źródeł prawa oraz nie są i nie ustanawiają dla zainteresowanego żadnych obowiązków.
Pomimo braku wspomnianego przepisu, nie ulega wątpliwości, że indywidualnie interpretacje nie są wiążące dla zainteresowanego i organów podatkowych. Skoro zatem wnioskodawca, który uzyskał indywidualną interpretację, nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji, ani także organy nie mają obowiązku dokonania rozstrzygnięcia zgodnego z interpretacją, to ustawodawca był obowiązany, w przypadku kiedy zainteresowany zdecyduje się na zastosowanie się do treści indywidualnej interpretacji, stworzyć taki mechanizm, który gwarantowałby szeroko rozumianą ochronę.
Brak skutku wiążącego indywidualnych interpretacji
Po nowelizacji Ordynacji podatkowej, obowiązującej od 1 lipca 2007 r., brak w regulacji przepisu stanowiącego wprost, że indywidualne interpretacje nie są wiążące dla zainteresowanych, dla płatników czy inkasentów, a także dla organów podatkowych. W poprzednim stanie prawnym istniał art. 14b 1 O. p., który właśnie o tym stanowił.