Jesteśmy spółką świadczącą usługi w zakresie dostaw energii cieplnej. W związku z tym do produkcji ciepła wykorzystujemy kotły wodne (wraz z infrastrukturą) w okresie grzewczym, tj. najczęściej od października do kwietnia (7 miesięcy).
Czy w związku z tym, że kotły i inne urządzenia ciepłownicze (przyłącza, węzły itp.) nie pracują przez cały rok powinniśmy naliczać amortyzację tylko przez okres ich faktycznego wykorzystania (7 m-cy) czy możemy amortyzować przez cały rok i czy całość amortyzacji rocznej możemy uznać za koszt uzyskania przychodu?
Wykorzystywanie środka trwałego tylko przez część roku nie powinno wpłynąć na konieczność zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają środki trwałe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.
W praktyce stosownej przez organy podatkowe można zauważyć, iż urzędy skarbowe szeroko interpretują pojęcie "wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej".
Jak wyjaśnia Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 6 lipca 2007 r., 1471/DRP2/423-55/07/JB, czasowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku kontynuowania prowadzenia działalności, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów.
Stosownie więc do przedstawionego w pytaniu problemu w oparciu o taką interpretację pojęcia "wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej" należy więc uznać, iż spółka może amortyzować środek trwały (kotły wodne) przez cały rok i w całości będą one stanowiły koszty uzyskania przychodów.
Od środków trwałych czasowo nieużywanych należy jednak odróżnić środki trwałe używane sezonowo.
Dla sezonowo używanych środków istnieją ograniczenia prawne co do ich sposobu amortyzacji.
Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.
Sezonowość należy jednak wiązać z czasowym zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej (postanowienie Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dnia 6 czerwca 2006 r., ŁUS-II-2-423/91/06/JR) dlatego też moim zdaniem nie powinniśmy stosować ww. przepisu do przedstawionej w pytaniu sytuacji.
Zagrożenia
W praktyce stosowania przepisów art. 16a ust. 1 i art. 16h ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. organy podatkowe wyodrębniły dwa rodzaje środków trwałych:
używane sezonowo
czasowo nieużywane
W zależności od klasyfikacji środka trwałego do jednej z powyższych grup środków trwałych dokonujemy się amortyzacji w inny sposób.
Ani jednak w przepisach podatkowych ani też w dostępnych rozstrzygnięciach nie zdefiniowano pojęć - "środki trwałe używane czasowo", "Środki trwałe czasowo nieużywane".
Czy w związku z tym, że kotły i inne urządzenia ciepłownicze (przyłącza, węzły itp.) nie pracują przez cały rok powinniśmy naliczać amortyzację tylko przez okres ich faktycznego wykorzystania (7 m-cy) czy możemy amortyzować przez cały rok i czy całość amortyzacji rocznej możemy uznać za koszt uzyskania przychodu?
Wykorzystywanie środka trwałego tylko przez część roku nie powinno wpłynąć na konieczność zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają środki trwałe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.
W praktyce stosownej przez organy podatkowe można zauważyć, iż urzędy skarbowe szeroko interpretują pojęcie "wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej".
Jak wyjaśnia Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 6 lipca 2007 r., 1471/DRP2/423-55/07/JB, czasowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku kontynuowania prowadzenia działalności, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów.
Stosownie więc do przedstawionego w pytaniu problemu w oparciu o taką interpretację pojęcia "wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej" należy więc uznać, iż spółka może amortyzować środek trwały (kotły wodne) przez cały rok i w całości będą one stanowiły koszty uzyskania przychodów.
Od środków trwałych czasowo nieużywanych należy jednak odróżnić środki trwałe używane sezonowo.
Dla sezonowo używanych środków istnieją ograniczenia prawne co do ich sposobu amortyzacji.
Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.
Sezonowość należy jednak wiązać z czasowym zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej (postanowienie Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego z dnia 6 czerwca 2006 r., ŁUS-II-2-423/91/06/JR) dlatego też moim zdaniem nie powinniśmy stosować ww. przepisu do przedstawionej w pytaniu sytuacji.
Zagrożenia
W praktyce stosowania przepisów art. 16a ust. 1 i art. 16h ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. organy podatkowe wyodrębniły dwa rodzaje środków trwałych:
używane sezonowo
czasowo nieużywane
W zależności od klasyfikacji środka trwałego do jednej z powyższych grup środków trwałych dokonujemy się amortyzacji w inny sposób.
Ani jednak w przepisach podatkowych ani też w dostępnych rozstrzygnięciach nie zdefiniowano pojęć - "środki trwałe używane czasowo", "Środki trwałe czasowo nieużywane".