Marek A. (dane zmienione) wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury wraz z rekompensatą.

 

ZUS odmówił prawa do rekompensaty

Organ wydał dwie decyzje. W pierwszej przyznał ubezpieczonemu emeryturę. Natomiast w drugiej odmówił prawa do rekompensaty z uwagi na niewykazanie piętnastu lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach. ZUS wskazał, że złożone przez ubezpieczonego dokumenty były kopiami, które nie zostały potwierdzone za zgodność z oryginałem. Ponadto w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie określono charakteru pracy według wykazu, działu i pozycji z rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (dalej jako: rozporządzenie). Natomiast wskazane stanowisko pracy (elektromechanik) nie było zgodne z powołanym punktem zarządzenia resortowego w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego (tj. elektromonter instalacji elektrycznych). Marek A. nie zgodził się z wydaną decyzją, więc wniósł odwołanie.

Czytaj w LEX: Kwestia spełnienia przesłanek okresu zatrudnienia „w szczególnych warunkach” lub „w szczególnym charakterze” > >

 

Liczy się rodzaj wykonywanej pracy

Sprawą zajął się Sąd Okręgowy w Toruniu, który wskazał, że dał wiarę dowodom z dokumentów, których autentyczności i zgodności z prawdą nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Organ rentowy powoływał się jedynie na nieprawidłowości dotyczące świadectwa pracy i świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Okoliczność ta miała jednak charakter drugorzędny, ponieważ sąd samodzielnie ustalił, czy prace wykonywane przez ubezpieczonego można było kwalifikować jako prace w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów rozporządzenia. SO podkreślił, że dla oceny, czy ubezpieczony pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. W wyroku zwrócono uwagę, że praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia.

Sprawdź w LEX: Możliwości zaliczenia urlopu wychowawczego do okresu pracy w szczególnych warunkach > >

 

Nowość
Prawo ubezpieczeń społecznych
-25%

Cena promocyjna: 51.74 zł

|

Cena regularna: 69 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 51.74 zł


Zaskarżona decyzja została zmieniona

Sąd wskazał, że ubezpieczony pracował łącznie 23 lata w szczególnych warunkach. Do jego zadań należało zapewnienie utrzymania ruchu na dziale zajmującym się produkcją polimerów (określonych w wykazie A Dział IV "W chemii" poz. 22 załącznika do rozporządzenia) poprzez konserwację i naprawę układów elektrycznych maszyn i urządzeń. Zadania te były wykonywane przez Marka A., gdy wokół odbywała się produkcja. Tym samym należało uznać, że ubezpieczony świadczył pracę opisaną w wykazie A Dział XIV „Prace różne” poz. 25 załącznika do rozporządzenia, tj. bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Mając powyższe na uwadze, sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z 11 grudnia 2024 r., sygn. akt IV U 854/24, nieprawomocny 

Czytaj również w LEX: Gdy brak pełnych 15 lat pracy w szczególnym charakterze, nie ma prawa do rekompensaty > >