Organ wydał decyzję, w której ustalił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości. Jako podstawę opodatkowania przyjęto budynek przemysłowy i grunt, które uznano za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.

 

Skarżący nie zgodzili się z kwalifikacją nieruchomości

Samorządowe kolegium odwoławcze utrzymało to rozstrzygnięcie w mocy. W uzasadnieniu wskazano, że opodatkowana nieruchomość została oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako tereny przemysłowe oraz budynek przemysłowy. Nie może być ona zatem wykorzystywana na potrzeby osobiste. Przedsiębiorca i jego żona zaskarżyli wydaną decyzję. W piśmie wskazali, że nieruchomość nie wchodzi w skład przedsiębiorstwa i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Nie dokonuje się też z niej odpisów amortyzacyjnych, a wydatki na jej utrzymanie nie były kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów. Skarżący podkreślili, że na nieruchomości nie jest prowadzona jakakolwiek działalność gospodarcza. Natomiast okoliczność, że poprzedni właściciel ją tam prowadził nie może skutkować przyjęciem założenia, że nic się nie zmieniło.

 

Nie każda nieruchomość musi mieć związek z biznesem

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, który wskazał, że w przypadku podatników będących osobami fizycznymi, sam fakt posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczający do uznania jej za związaną z działalnością gospodarczą. Konieczne jest ustalenie, czy nieruchomość wchodzi w skład przedsiębiorstwa, czy też stanowi majątek osobisty, odrębny od majątku związanego z prowadzonym biznesem. Sąd podkreślił, że celem ustawodawcy nie było opodatkowanie wyższymi stawkami podatku każdej nieruchomości będącej w posiadaniu przedsiębiorcy. Organ powinien więc wykazać, że nieruchomość ma bezpośredni lub pośredni związek z działalnością gospodarczą.

Czytaj także: Nowy podatek od nieruchomości unieruchomi firmy? >>>

Czytaj również w LEX: Grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – przegląd orzecznictwa i poglądów doktryny na tle ostatnich lat > >

 

Nieruchomość nie wykazywała związku z działalnością gospodarczą 

WSA wskazał, że ze składanych w toku postępowania pism skarżących wynikało, że nieruchomość nie została nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej, lecz w celach prywatnych. Zgodnie z zebranym materiałem dowodowym, przedsiębiorca prowadził działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek, która nie miała żadnego związku z przemysłowym charakterem nieruchomości. Działalność skarżącego była prowadzona w siedzibie jego przedsiębiorstwa oraz przez internet. Ponadto sporna nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i nie dokonywano od niej odpisów amortyzacyjnych, a wydatki na jej utrzymanie nie były kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów. Sąd podkreślił, że o związku nieruchomości z działalnością gospodarczą nie mógł przesądzać sam fakt jej sklasyfikowania w ewidencji gruntów i budynków jako terenów i budynków przemysłowych.

Sprawdź w LEX: Klasyfikacja gruntu w ewidencji gruntów i budynków nie przesądza o związaniu nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wyrok NSA z 15.09.2022 r., III FSK 1024/21 > >

 

Nowość
Bestseller
Metodyka sporządzania umów gospodarczych
-25%
Nowość
Bestseller

Aleksandra Cempura, Anna Kasolik

Sprawdź  

Cena promocyjna: 194.25 zł

|

Cena regularna: 259 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 233.1 zł


Ogłoszenie o sprzedaży nie miało znaczenia

Charakter nieruchomości wykluczał jej bezpośrednie wykorzystanie na cele prywatne skarżących. Okoliczność ta nie eliminuje jednak możliwości uznania, że nabycie gruntu zostało dokonane do majątku osobistego, np. celem lokaty kapitału. WSA ocenił, że o związku nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą nie może też świadczyć zamieszczenie oferty jej sprzedaży lub wynajmu. Trudno bowiem uznać, że jest to czynność wykraczająca poza ramy zwykłego wykonywania prawa własności. Sąd zwrócił uwagę, że prawidłowa kwalifikacja spornej nieruchomości wymagała zbadania nie tylko danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków oraz wypisów z CEIDG, ale również okoliczności związanych z jej faktycznym oraz potencjalnym wykorzystywaniem w działalności przedsiębiorcy. Organy powinny także uwzględnić sposób i cel nabycia nieruchomości, źródło wydatkowanych na to środków oraz przedmiot i miejsce prowadzonej działalności gospodarczej. Mając powyższe na uwadze, WSA uchylił zaskarżoną i poprzedzającą ją decyzję.

Wyrok WSA w Olsztynie z 18 grudnia 2024 r., sygn. akt I SA/Ol 366/24, nieprawomocny