Zasady i tryb przygotowania oraz organizacja wykonawstwa robót prowadzonych w ramach czynów społecznych na drogach publicznych pozamiejskich.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 29 stycznia 1985 r.
w sprawie zasad i trybu przygotowania oraz organizacji wykonawstwa robót prowadzonych w ramach czynów społecznych na drogach publicznych pozamiejskich.

Na podstawie § 17 ust. 2 uchwały nr 60 Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 r. w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji (Monitor Polski Nr 11, poz. 75) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Zasady i tryb przygotowania czynów społecznych na drogach publicznych pozamiejskich.

§  1.
W ramach czynów społecznych na drogach publicznych pozamiejskich, zwanych dalej "czynami społecznymi", mogą być wykonywane roboty:
1)
inwestycyjne, obejmujące budowę i przebudowę dróg państwowych (krajowych) i lokalnych (wojewódzkich i gminnych) oraz obiektów mostowych położonych w ciągu tych dróg,
2)
remontowe, obejmujące roboty w zakresie modernizacji i utrzymania dróg i obiektów mostowych oraz ulepszanie i profilowanie dróg gruntowych,
3)
porządkowe, obejmujące zadrzewienie dróg, zagospodarowanie otoczenia drogi itp.
§  2.
Roboty w ramach czynów społecznych na drogach publicznych powinny być realizowane zgodnie z następującymi zasadami:
1)
ograniczenia powierzchni zajmowanych gruntów rolnych i leśnych,
2)
realizacji robót systemem etapowym,
3)
wykorzystywania miejscowych materiałów,
4)
wykorzystania sprzętu i transportu miejscowych jednostek gospodarczych.
§  3.
Zobowiązania ludności do wykonania robót w ramach czynów społecznych powinny być w zasadzie podejmowane w roku poprzedzającym okres realizacji zadania na zebraniu samorządu mieszkańców.
§  4.
W celu przygotowania i organizacji podjętego przez ludność czynu społecznego może być powołany komitet społeczny realizacji robót.
§  5.
1.
Wniosek zawierający zobowiązanie do wniesienia określonego wkładu ludności lub jednostek organizacyjnych w realizację zadania projektowanego do wykonania w ramach czynu społecznego zapisuje się w protokole zebrania lub zatwierdza protokołem zebrania.
2.
Wniosek powinien zawierać w szczególności:
1)
nazwę, przedmiot i wielkość obiektu projektowanego do wykonania,
2)
wielkość, rodzaj i wartość zadeklarowanych świadczeń (robocizny, materiałów, pracy sprzętu i transportu, wpłat pieniężnych itp.),
3)
określenie sposobu zgromadzenia środków pieniężnych oraz rozliczenia z inwestorem,
4)
informację o zaopatrzeniu planowanych robót w dokumentację techniczną,
5)
ewentualne deklaracje świadczeń lub dotacji z własnych środków instytucji, zakładów pracy i organizacji społecznych,
6)
przewidywany koszt projektowanego obiektu,
7)
harmonogram i szczegółowe terminy realizacji poszczególnych rodzajów świadczeń,
8)
określenie rodzaju niezbędnej pomocy ze strony rejonu dróg publicznych (np. dokumentacja techniczna, materiały, maszyny itp.),
9)
wniosek o udzielenie pomocy finansowej i rzeczowej ze strony rady narodowej,
10)
imienny skład komitetu społecznego realizacji robót.
§  6.
1.
Wniosek określony w § 5, dotyczący czynu społecznego, powinien być przedstawiony przez organizatorów zebrania (komitet) właściwemu terenowemu organowi administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego.
2.
Zaakceptowany przez właściwą komisję czynów społecznych oraz właściwy terenowy organ administracji państwowej wniosek stanowi podstawę do włączenia zadania do projektu terytorialnego planu społeczno-gospodarczego i planu rocznego.
§  7.
1.
Inwestorem robót wykonywanych w ramach czynów społecznych na drogach lokalnych (wojewódzkich, gminnych) jest właściwy terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego.
2.
Właściwy terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego może zlecić pełnienie funkcji inwestora zastępczego rejonowi dróg publicznych na podstawie umowy o zastępstwie inwestycyjnym. W razie gdy rejon dróg publicznych jest wykonawcą, funkcję inwestora zastępczego powinna pełnić dyrekcja okręgowa dróg publicznych.
3.
Do zadań inwestora należy w szczególności:
1)
organizowanie czynów społecznych,
2)
zapewnienie odpowiedniej dokumentacji projektowo-kosztorysowej,
3)
udzielanie pomocy materiałowej i technicznej w przygotowaniu i realizacji przedsięwzięcia,
4)
prowadzenie kontroli przebiegu czynu społecznego oraz wykorzystania pomocy finansowej i materiałowej,
5)
prowadzenie rejestru czynów społecznych.
§  8.
Inwestorem robót wykonywanych w ramach czynów społecznych na drogach państwowych (krajowych) jest właściwa dyrekcja okręgowa dróg publicznych.
§  9.
Realizacja czynu społecznego w tym samym roku, w którym zostały podjęte zobowiązania, jest możliwa wyłącznie w wypadku, gdy:
1)
nie wymaga przydzielenia dotacji budżetowej lub gdy udzielenie takiej dotacji jest możliwe poza ustalonym na dany rok planem (np. z rezerwy lub nadwyżki budżetowej), lub gdy taką dotację przydzielają instytucje i zakłady zainteresowane w realizacji czynów,
2)
możliwości wykonawcze zarządu drogi na to pozwalają,
3)
jest możliwe uzyskanie przed rozpoczęciem realizacji wymaganej dokumentacji projektowo-kosztorysowej,
4)
jest zapewnione na bieżąco zaopatrzenie w niezbędne materiały.

Rozdział  2.

Organizacja wykonawstwa robót prowadzonych w ramach czynów społecznych.

§  10.
1.
Przy robotach wykonywanych w ramach czynów społecznych należy stosować racjonalne metody technologiczne. Technologie budowy dróg lokalnych (wojewódzkich, gminnych) w ramach czynów społecznych powinny być stosowane z uwzględnieniem zasad podanych w § 2.
2.
Przy budowie dróg gminnych nie należy z reguły stosować nawierzchni z materiałów bitumicznych. Drogi te powinny mieć nawierzchnie o niższym standardzie, które w przyszłości, w miarę wzrostu ruchu, mogą być wykorzystane jako podbudowy pod nawierzchnie ulepszone.
3.
Drogi wojewódzkie ze względu na intensywność ruchu powinny być budowane z reguły z zastosowaniem materiałów bitumicznych lub cementu.
§  11.
Rejony dróg publicznych współpracują z naczelnikami gmin w opracowywaniu i realizacji planów społeczno-gospodarczych i rocznych gmin, dotyczących robót realizowanych w ramach czynów społecznych na drogach publicznych, mając na uwadze w szczególności:
1)
realność wykonania zadań z punktu widzenia rzeczowego i finansowego,
2)
zapewnienie dostatecznej koncentracji robót,
3)
kontynuację budowy ciągów drogowych,
4)
zapewnienie przez inwestora właściwego przygotowania zadań pod względem formalnoprawnym.
§  12.
Rejony dróg publicznych sprawują nadzór techniczny nad robotami wykonywanymi w ramach czynów społecznych na drogach lokalnych (wojewódzkich, gminnych). Jeżeli wykonawcą robót jest rejon dróg publicznych, nadzór techniczny sprawuje dyrekcja okręgowa dróg publicznych.
§  13.
1.
Roboty wykonywane w ramach czynów społecznych są realizowane na podstawie zlecenia inwestora.
2.
Kierowanie robotami wykonywanymi przez ludność może być zlecone przez organizatorów czynu społecznego bądź naczelnika gminy osobom fizycznym mającym odpowiednie przygotowanie zawodowe i odpowiednie uprawnienia budowlane do prowadzenia robót.
3.
Inwestor czynu społecznego powinien dążyć do podejmowania nieodpłatnie - w formie czynu społecznego - prac w zakresie opracowania dokumentacji technicznej oraz innych czynności fachowych.
§  14.
Roboty inwestycyjne realizowane w ramach czynów społecznych mogą być rozpoczęte, jeżeli:
1)
zadeklarowane świadczenia ludności wymienione w zobowiązaniu wystarczają na pełne sfinansowanie planowanych kosztów określonych w zatwierdzonej dokumentacji projektowej,
2)
środki pieniężne są zgromadzone przez organizatorów czynu społecznego na rachunku bankowym,
3)
zadeklarowane własne materiały zostały zgromadzone co najmniej w 50% ich łącznej wartości.
§  15.
1.
W realizacji zadań inwestycyjnych udział ludności powinien być uprzednio uzgodniony w formie porozumienia zawartego między inwestorem a organizatorami czynu społecznego.
2.
Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być zawarte w roku poprzedzającym planowy rok realizacji czynu społecznego i określać wielkość świadczeń, ich rodzaj, sposób zgromadzenia środków pieniężnych, rozliczenie z inwestorem i harmonogram oraz szczegółowe terminy realizacji świadczeń przewidzianych w ramach czynu.
3.
Porozumienie powinno stanowić załącznik do założeń techniczno-ekonomicznych lub dokumentacji technicznej.
§  16.
Rozpoczęcie robót na drogach publicznych, wykonywanych w ramach czynów społecznych, może nastąpić po weryfikacji przez zarządy dróg zgodności tych robót z obowiązującymi warunkami technicznymi.

Rozdział  3.

Odbiory techniczne robót i rozliczenie z wykonawcą.

§  17.
Wykonanie robót w ramach czynów społecznych następuje na podstawie umowy zawartej między inwestorem tych robót a wykonawcą na zasadach określonych w załączniku nr 2 do uchwały nr 11 Rady Ministrów z dnia 11 lutego 1983 r. w sprawie ogólnych warunków umów o prace projektowe w budownictwie oraz o wykonanie inwestycji, robót i remontów budowlanych (Monitor Polski Nr 8, poz. 47).
§  18.
Zasady odbioru robót wykonywanych w ramach czynów społecznych określają odrębne przepisy.
§  19.
Wynagrodzenie wykonawcy za roboty wykonywane w ramach czynów społecznych określa się w umowie zawartej między inwestorem a wykonawcą robót zgodnie z cenami jednostkowymi robót drogowo-mostowych, ustalonymi w odrębnych przepisach.
§  20.
Określenie wartości robót wykonywanych w ramach czynów społecznych powinno następować poprzez przemnożenie ilości faktycznie wykonanych robót, ustalonej przez dokładny ich pomiar przy odbiorze robót, przez ceny jednostkowe zatwierdzonego kosztorysu.
§  21.
Określenie wartości robót wykonywanych w ramach czynów społecznych, dla których nie została opracowana dokumentacja kosztorysowa, powinno następować na podstawie protokołów wykonania i odbioru robót. Protokoły te powinny być sporządzone komisyjnie zgodnie z przepisami § 16 ust. 2 uchwały Nr 60 Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 r. w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji (Monitor Polski Nr 11, poz. 75).
§  22.
Określenie wartości udziału ludności w wykonanych robotach drogowo-mostowych w ramach czynów społecznych powinno być dokonywane przez odjęcie od ogólnej wartości kosztorysowej robót, określonej zgodnie z przepisem § 20, wartości pomocy udzielonej przez Państwo oraz przez zakłady pracy zgodnie z § 3 i 8 uchwały, o której mowa w § 21.

Rozdział  4.

Przepis końcowy.

§  23.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Renta wdowia będzie dużo kosztować

Współmałżonek zmarłej osoby będzie mógł pobierać równocześnie rentę rodzinną i inne świadczenie emerytalno-rentowe w wybranym przez siebie wariancie – tzw. rentę wdowią. Nie będzie już musiał, jak obecnie, decydować się na wybór tylko jednego świadczenia. Nowe przepisy miałyby wejść w życie od początku 2025 roku. Koszt wprowadzenia renty wdowiej dla państwa wyniesie tylko na początku ok. 4 mld zł rocznie.

Beata Dązbłaż 23.07.2024
Przedłużenie ważności rozporządzenia o warunkach zabudowy z podpisem prezydenta

Podczas ostatniego posiedzenia Senat nie wniósł poprawek do noweli ustawy o dostępności wydłużającej o dwa lata ważność rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ma ono wygasnąć 20 września br. Brak rozporządzenia sparaliżowałby realizację inwestycji. W piątek prezydent podpisał ustawę.

Renata Krupa-Dąbrowska 19.07.2024
Nieczytelna preskrypcja? Farmaceuta sam zadecyduje o dawkowaniu leku

Jeśli na recepcie w ogóle nie wypisano dawkowania leku albo jest ono niemożliwe do rozczytania, farmaceuta sam będzie mógł zadecydować, jaka dawka będzie odpowiednia dla pacjenta. Będzie mógł wydać też pacjentowi maksymalnie cztery opakowania leku, a nie jak do tej pory dwa. Te zasady nie będą jednak dotyczyły leków zawierających substancje psychotropowe lub środki odurzające.

Inga Stawicka 19.07.2024
Nowe podstawy programowe dla kilku zawodów szkolnictwa branżowego

Od września zmienią się podstawy programowe kształcenia w zawodach: elektromechanik pojazdów samochodowych oraz technik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających i technik weterynarii. Określona też została podstawa programowa kształcenia w nowym zawodzie technik elektromobilności.

Agnieszka Matłacz 08.07.2024
Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024