W związku z tym Prezydium Rządu ustala następujące wytyczne: 1. Powołanie sądów koleżeńskich nie zwalnia kierowników zakładów pracy od obowiązku czuwania nad przestrzeganiem socjalistycznej dyscypliny pracy przez pracowników i kierowania na drogę, sądową spraw o przestępstwa pracowników oraz nie narusza uprawnień kierowników zakładów pracy do nakładania na pracowników zgodnie z obowiązującymi przepisami kar porządkowych i dyscyplinarnych.
2. Odpowiedzialność przed sądem koleżeńskim nie wyłącza odpowiedzialności dyscyplinarnej pracownika. Jednakże w razie skierowania sprawy (do sądu koleżeńskiego na wniosek kierownika zakładu pracy w uzgodnieniu z radą zakładową (miejscową) - należy zaniechać wszczęcia postępowania dyscyplinarnego i wymierzenia kary dyscyplinarnej w tej sprawie.
3. Wymierzenie kary porządkowej przewidzianej przepisami ustawy o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy nie wyłącza skierowania sprawy do sądu koleżeńskiego. Skierowanie sprawy do sądu koleżeńskiego niezależnie od wy mierzenia pracownikowi kar porządkowych na podstawie przepisów ustawy o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy jest wskazane, gdy opuszczanie pracy bez usprawiedliwienia staje się systematyczne.
4. Kierownicy zakładów pracy udzielą sądom koleżeńskim potrzebnej pomocy do sprawnego zorganizowania i prowadzenia działalności, a w szczególności poruczą pracownikowi zakładu pracy załatwianie czynności kancelaryjnych sądu koleżeńskiego - obok normalnie wykonywanych obowiązków służbowych.
5. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1956 r.
