(2005/884/WE)(Dz.U.UE L z dnia 13 grudnia 2005 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Akt Przystąpienia z 2003 r., w szczególności jego art. 57,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej do Konwencji w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniami(1) i do Konwencji w sprawie Międzynarodowej Konwencji Ochrony Łaby(2) (zwanych dalej "Konwencjami o Odrze i Łabie") było niezbędne, ponieważ obie Konwencje zostały zawarte z państwami trzecimi i dotyczyły kwestii objętych wspólnotową polityką ochrony środowiska.
(2) Od dnia 1 maja 2004 r., po przystąpieniu Republiki Czeskiej i Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, wszystkie Umawiające się Strony obu Konwencji o Odrze i Łabie są Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej. W związku z tym nie ma już podstawy, zgodnie z którą wymagana byłaby zgoda Wspólnoty na związanie takimi Konwencjami. Obecnie nie jest konieczne ani uzasadnione, by Wspólnota była ich stroną.
(3) Ponadto, rozszerzenie Unii Europejskiej spowodowało radykalną zmianę w stosunkach prawnych między Umawiającymi się Stronami. Wraz z przystąpieniem podstawowe cele Konwencji o Odrze i Łabie mogą być osiągane poprzez środki przewidziane w prawodawstwie wspólnotowym.
(4) Akt Przystąpienia z 2003 r. nie przewiduje specjalnych postanowień w odniesieniu do zaistniałej sytuacji i dlatego należy przyjąć niezbędne środki zgodnie z jego art. 57, który dopuszcza poprawianie takich pominięć.
(5) Należy jednak podkreślić, że, ze skutkiem od dnia przystąpienia, Wspólnota nie jest już stroną Konwencji o Odrze i Łabie i należy przyjąć określone środki przejściowe,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 2 grudnia 2005 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. BECKETT |
|
Przewodniczący |
______
(1)Decyzja 1999/257/WE (Dz.U. L 100 z 15.4.1999, str. 20).
(2)Decyzja 91/598/EWG (Dz.U. L 321 z 23.11.1991, str. 24).