Wyrok Trybunału z dnia 20 listopada 2024 r. w sprawie E-2/24 - Bygg & Industri Norge AS i inni przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Pracy i Włączenia Społecznego

WYROK TRYBUNAŁU
z dnia 20 listopada 2024 r.
w sprawie E-2/24 Bygg & Industri Norge AS i inni przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Pracy i Włączenia Społecznego

(Podstawowe swobody - Art. 28 Porozumienia EOG - Art. 31 Porozumienia EOG - Art. 36 Porozumienia EOG - Dyrektywa 2008/104/WE - Agencje pracy tymczasowej - Sytuacja wewnętrzna - Ograniczenie - Uzasadnienie)

(C/2025/1816)

(Dz.U.UE C z dnia 20 marca 2025 r.)

W sprawie E-2/24, Bygg & Industri Norge AS i in. przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Pracy i Włączenia Społecznego (Staten v/Arbeids- og inkluderingsdepartementet) - WNIOSEK skierowany do Trybunału na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Sąd Rejonowy w Oslo (Oslo tingrett), dotyczący wykładni art. 36 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Trybunał w składzie: Pall Hreinsson, prezes (sędzia sprawozdawca), Bernd Hammermann i Michael Reiertsen (sędziowie), wydał w dniu 20 listopada 2024 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:

1. Art. 4 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej należy interpretować w ten sposób, że, po pierwsze, jest on skierowany wyłącznie do właściwych organów państw EOG i nakłada na nie obowiązek przeprowadzenia przeglądu ich ustawodawstwa krajowego, celem zapewnienia, że ewentualne zakazy lub ograniczenia dotyczące korzystania z pracy tymczasowej są uzasadnione. Po drugie, nie nakłada on na sądy krajowe obowiązku niestosowania jakichkolwiek przepisów prawa krajowego zawierających zakazy lub ograniczenia dotyczące korzystania z pracy tymczasowej, które nie są uzasadnione przez względy interesu ogólnego w rozumieniu tegoż art. 4 ust. 1.

2. Do sądu odsyłającego należy ustalenie, czy środki rozpatrywane w postępowaniu głównym stanowią ograniczenie swobody świadczenia usług w rozumieniu art. 36 Porozumienia EOG w odniesieniu do agencji pośrednictwa pracy z siedzibą w jednym państwie EOG i świadczącej usługi na rzecz agencji pracy tymczasowej z siedzibą w innym państwie EOG, a także w odniesieniu do tych agencji pracy tymczasowej, które korzystają z jej usług, czy też skutki ograniczające są zbyt niepewne i zbyt pośrednie.

3. Do sądu odsyłającego należy ustalenie, czy środki rozpatrywane w postępowaniu głównym są pośrednio dyskryminujące, ponieważ ze swej natury mogą bardziej dotykać pracowników będących obywatelami innych państw EOG niż pracowników posiadających obywatelstwo norweskie. W takim przypadku rozpatrywane środki stanowią ograniczenie art. 28 Porozumienia EOG, które musi być uzasadnione, aby było zgodne z tym artykułem.

4. W okolicznościach takich jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, gdy działalność agencji pracy tymczasowej, która jest jednostką zależną jednostki dominującej z siedzibą w innym państwie EOG, podlega ograniczeniom wynikającym z przepisów krajowych, ma miejsce ograniczenie swobody przedsiębiorczości zagwarantowanej w art. 31 EOG.

5. Ograniczenie art. 31 Porozumienia EOG w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym może co do zasady być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego związanymi w szczególności z ochroną pracowników tymczasowych, wymogami zdrowia i bezpieczeństwa w pracy lub potrzebą zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku pracy i zapobiegania nadużyciom. Do sądu odsyłającego należy określenie, jakie są rzeczywiste cele realizowane przez środki rozpatrywane w postępowaniu głównym.

6. Do sądu odsyłającego należy ustalenie, czy środki rozpatrywane w postępowaniu głównym są zgodne z zasadą proporcjonalności wynikającą z prawa EOG. Po pierwsze, sąd odsyłający powinien zbadać, czy środki te są odpowiednie dla zapewnienia w sposób spójny i systematyczny realizacji zamierzonych celów. Po drugie, sąd odsyłający musi ustalić, czy rozpatrywane środki wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia uzasadnionych celów, i czy można je zastąpić środkami alternatywnymi, które są równie użyteczne, lecz w mniejszym stopniu ograniczające podstawowe swobody zagwarantowane w Porozumieniu EOG.

Zmiany w prawie

Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Wymiar urlopu wypoczynkowego po zmianach w stażu pracy

Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
To będzie rewolucja u każdego pracodawcy

Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.

Grażyna J. Leśniak 18.12.2025
Są rozporządzenia wykonawcze do KSeF

Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.

Krzysztof Koślicki 16.12.2025
Od stycznia nowe zasady prowadzenia PKPiR

Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.

Marcin Szymankiewicz 15.12.2025
Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2025.1816

Rodzaj: Wyrok
Tytuł: Wyrok Trybunału z dnia 20 listopada 2024 r. w sprawie E-2/24 - Bygg & Industri Norge AS i inni przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Pracy i Włączenia Społecznego
Data aktu: 20/11/2024
Data ogłoszenia: 20/03/2025