(2022/C 73/24)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lutego 2022 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: TUIfly GmbH (przedstawiciele: adwokaci L. Giesberts i D.J Westarp)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
- uchylenie w całości wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 29 września 2021 r. w sprawie T-447/18 i stwierdzenie nieważności art. 7 i 8, a także art. 9, 10 i 11, w zakresie, w jakim odnoszą się one do art. 7 i 8 decyzji Komisji (UE) 2018/628 z dnia 11 listopada 2016 r. w sprawie pomocy państwa SA.24221(2011/C) (ex 2011/NN) udzielonej przez Austrię na rzecz portu lotniczego w Klagenfurcie, spółki Ryanair i innych przewoźników lotniczych korzystających z tego portu lotniczego (Dz.U. 2018, L 107, s. 1);
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi na jego poparcie dwa zarzuty.
Po pierwsze, Sąd dokonał w zaskarżonym wyroku błędnej wykładni art. 107, ust. 1 TFUE i w ten sposób naruszył prawo Unii. W kontekście art. 107 ust. 1 TFUE Sąd przekroczył, stosując zasadę inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej, granice wykładni dopuszczalnej w prawie Unii.
Z jednej strony Sąd, podobnie jak Komisja, niesłusznie uznał, że wnoszącej odwołanie została przyznana korzyść. Sąd, stosując zasadę inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej, wbrew prawu sformułował szereg niezgodnych z prawem uwag. Przede wszystkim Sąd dokonał wykładni art. 107 ust. 1 TFUE nie w sposób czysto obiektywny, lecz w sposób subiektywny. Sąd (przywołując stanowisko Komisji) oparł się przy tej okazji na okoliczności, że państwo członkowskie przed zawarciem umowy nie opracowało planu biznesowego. W rozpatrywanym okresie nie było to jednak zgodne z orzecznictwem ani z praktyką administracyjną, wobec czego Sąd naruszy zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań i zakaz działania prawa wstecz.
Ponadto Sąd oparł swoją analizę wyłącznie na rentowności krótkoterminowej, pomimo że takie podejście jest według orzecznictwa sądów europejskich błędne i nie odpowiada praktyce administracyjnej w rozpatrywanym okresie. Sąd przy tej okazji zastosował do umów, w sposób retroaktywny i niezgodny z prawem, wytyczne w sprawie sektora lotnictwa, które zostały wydane dopiero po zawarciu umów marketingowych. Samo zastosowanie było zresztą nieprawidłowe. Sąd oparł swoje rozważania na rzekomych cechach szczególnych sektora tanich lotów, które nie istniały w rozpatrywanym okresie.
Wnosząca odwołanie podnosi, że uwzględniając należycie kwestie dotyczące długoterminowej rentowności i bez wymienionych naruszeń istnienie pomocy państwa z tytułu art. 107 ust. 1 TFUE zostałoby zanegowane.
Po drugie, wnosząca odwołane zarzuca Sądowi, że w odniesieniu do możliwego uzasadnienia pomocy państwa niewłaściwie zastosował art. 107 ust. 3 TFUE i dopuścił się oczywistych sprzeczności.
Wybrane przez Sąd kryterium oceny (oparte wyłącznie na rentowności niektórych połączeń lotniczych wykonywanych przez wnoszącą odwołanie) było błędne z materialnego punktu widzenia, ponieważ nie uwzględniało wyraźnego rozróżnienia wynikającego z systematyki regulacji pomiędzy stanem faktycznym i uzasadnieniem. Kryterium w żaden sposób nie odpowiadało zresztą (w szczególności jeśli chodzi o umowę marketingową z 2003 r.) praktyce administracyjnej i właściwemu orzecznictwu, które były istotne w rozpatrywanym okresie. Inaczej niż miało to miejsce w przypadku pomocy państwa przyznanej na rzecz lotniska, w przypadku wnoszącej odwołanie Sąd całkowicie pominął, niezgodnie z prawem, potrzeby regionu Karyntia w zakresie transportu. Istnieje, ze względu na bliskość lub nawet tożsamość interesów, jeśli chodzi o pomoc państwa przyznaną na rzecz lotniska i na rzecz wnoszącej odwołanie, nieusuwalna sprzeczność w ocenie. Sąd nie uwzględnił podstawowych kryteriów oceny, o których mowa w art. 107 ust. 3 TFUE i tym samym naruszył ów przepis.
Wnosząca odwołanie podnosi, że w przypadku dozwolonego zastosowania art. 107 ust. 3 TFUE uzasadnienie pomocy państwa zostałoby zaakceptowane.
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2022.73.18/2 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-763/21 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 29 września 2021 r w sprawie T-447/18, TUIfly GmbH/Komisja Europejska, wniesione w dniu 10 grudnia 2021 r. przez TUIfly GmbH |
| Data aktu: | 14/02/2022 |
| Data ogłoszenia: | 14/02/2022 |