Sprawa T-344/22: Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. - Stichting Nationaal Kritisch Platform Windenergie/Komisja

Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. - Stichting Nationaal Kritisch Platform Windenergie/Komisja
(Sprawa T-344/22)

Język postępowania: angielski

(2022/C 311/17)

(Dz.U.UE C z dnia 16 sierpnia 2022 r.)

Strony

Strona skarżąca:: Stichting Nationaal Kritisch Platform Windenergie (Schettens, Niderlandy) (przedstawiciel: G. Byrne, Barrister-at-Law)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji doręczonej skarżącej pismem z dnia 1 kwietnia 2022 r., odrzucającej jako niedopuszczalny wniosek skarżącej o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej, ponieważ owa decyzja narusza traktaty;

- ponadto lub ewentualnie - stwierdzenie, że Komisja w sposób niezgodny z prawem zaniechała działania w rozumieniu art. 265 TFUE;

- stwierdzenie, że ponieważ niderlandzki krajowy plan w dziedzinie energii i klimatu (zwany dalej "KPEiK") nie jest zgodny z konwencją z Aarhus, został on bezprawnie oceniony lub przyjęty lub opublikowany przez Komisję, wobec czego narusza prawo Unii oraz prawo międzynarodowe lub jest niezgodny z prawem;

- stwierdzenie, że Komisja uchybiła ciążącym na niej na podstawie prawa Unii i prawa międzynarodowego pozytywnym obowiązkom podjęcia koniecznych i odpowiednich środków w celu zajęcia się kwestią niezgodności niderlandzkiego KPEiK z konwencją z Aarhus lub zaradzenia tej niezgodności;

- stwierdzenie, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 1  nie nadaje skuteczności postanowieniom konwencji z Aarhus, w tym jej art. 7, i jako takie jest niezgodne z prawem Unii i prawem międzynarodowym w dziedzinie ochrony środowiska, wobec czego jest bezprawne;

- zważywszy na niezgodność KPEiK, a w szczególności niderlandzkiego KPEiK z konwencją z Aarhus, stwierdzenie, że niewypełnienie przez Komisję obowiązków wynikających z rozporządzenia (UE) 2018/1999 stanowi naruszenie tego rozporządzenia, naruszenie konwencji, a ponadto naruszenie traktatów;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na twierdzeniu, że należy stwierdzić nieważność decyzji Komisji zakomunikowanej skarżącej w piśmie z dnia 1 kwietnia 2022 r., ponieważ narusza ona traktaty i prawo ochrony środowiska. W grudniu 2021 r. skarżąca złożyła do Komisji wniosek o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej w zakresie wskazanych w nim kwestii dotyczących prawa ochrony środowiska. W odpowiedzi na wniosek skarżącej o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej Komisja uznała ów wniosek za niedopuszczalny. Skarżąca twierdzi, że decyzja Komisji w tym zakresie jest z gruntu wadliwa, stanowi naruszenie prawa Unii i prawa międzynarodowego w dziedzinie ochrony środowiska oraz narusza traktaty. Skarżąca utrzymuje, że Komisja narusza pozytywne i negatywne obowiązki ciążące na niej na podstawie traktatów i prawa międzynarodowego, w tym art. 3, 6 i 7 Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (konwencji z Aarhus). Skarżąca twierdzi ponadto, że sporna decyzja Komisji narusza prawo wtórne Unii, w tym art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , lub obowiązki spoczywające na niej na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/1999. Skarżąca podnosi poza tym, że decyzja Komisji narusza jej prawo dostępu do wymiaru sprawiedliwości zgodnie z konwencją z Aarhus i rozporządzeniem Aarhus (ze zmianami).

2. Zarzut drugi dotyczący zaniechania działania przez Komisję w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do KPEiK ocenionych, przyjętych i opublikowanych przez Komisję, w tym w szczególności w odniesieniu do spornego niderlandzkiego KPEiK. Nie podejmując działań, Komisja narusza obowiązki ciążące na niej na podstawie traktatów i prawa międzynarodowego, w tym art. 3, 6 i 7 konwencji z Aarhus. Skarżąca twierdzi ponadto, że bezczynność Komisji narusza prawo wtórne Unii, w tym między innymi art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 (ze zmianami).

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że niezapewnienie przez Komisję pełnej zgodności niderlandzkiego KPEiK z konwencją z Aarhus oznacza, iż wspomniany KPEiK został - i pozostawał w całym istotnym okresie - oceniony, przyjęty i opublikowany z oczywistym naruszeniem prawa Unii i prawa międzynarodowego, wobec czego jest bezprawny. W tym względzie skarżąca twierdzi ponadto, że nieprzyjęcie lub niepodjęcie przez Komisję odpowiednich środków w celu zajęcia się powyższymi kwestiami lub w celu naprawienia ich stanowi zaniechanie Komisji z naruszeniem art. 265 TFUE.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że rozporządzenie (UE) 2018/1999 nie nadaje skuteczności postanowieniom konwencji z Aarhus, w tym jej art. 7, i jako takie jest niezgodne z prawem Unii i prawem międzynarodowym w dziedzinie ochrony środowiska. Skarżąca twierdzi dodatkowo lub ewentualnie, że rozporządzenie (UE) 2018/1999 narusza traktaty. W związku z tym skarżąca podnosi, że rozporządzenie (UE) 2018/1999 powinno zostać uznane za niezgodne z prawem.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. 2018, L 328, s. 1).
2 Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów (Dz.U. 2006, L 264, s. 13).

Zmiany w prawie

Ważne zmiany w zakresie ZFŚS

W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
Wymiar urlopu wypoczynkowego po zmianach w stażu pracy

Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.

Marek Rotkiewicz 19.12.2025
To będzie rewolucja u każdego pracodawcy

Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.

Grażyna J. Leśniak 18.12.2025
Są rozporządzenia wykonawcze do KSeF

Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.

Krzysztof Koślicki 16.12.2025
Od stycznia nowe zasady prowadzenia PKPiR

Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.

Marcin Szymankiewicz 15.12.2025
Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2022.311.13

Rodzaj: Ogłoszenie
Tytuł: Sprawa T-344/22: Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2022 r. - Stichting Nationaal Kritisch Platform Windenergie/Komisja
Data aktu: 16/08/2022
Data ogłoszenia: 16/08/2022