P9_TA(2021)0129Rezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 27 kwietnia 2021 r. dotycząca projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia dobrowolnej umowy o partnerstwie pomiędzy Unią Europejską a Republiką Hondurasu dotyczącej egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (12543/2020 - C9-0084/2021 - 2020/0157M(NLE))
(2021/C 506/30)
(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając projekt decyzji Rady w sprawie zawarcia dobrowolnej umowy o partnerstwie pomiędzy Unią Europejską a Republiką Hondurasu dotyczącej egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (12543/2020),
- uwzględniając projekt dobrowolnej umowy o partnerstwie pomiędzy Unią Europejską a Republiką Hondurasu dotyczącej egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej (10365/2020),
- uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę zgodnie z art. 207 ust. 3 akapit pierwszy i art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) oraz art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C9-0084/2021),
- uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT 1 (rozporządzenie FLEGT),
- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna 2 (unijne rozporządzenie w sprawie drewna),
- uwzględniając porozumienie klimatyczne z Paryża,
- uwzględniając cele zrównoważonego rozwoju ONZ,
- uwzględniając Europejski Zielony Ład (COM(2019)0640) i swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w jego sprawie 3 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 września 2020 r. w sprawie roli UE w ochronie i odtwarzaniu światowych lasów 4 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 października 2020 r. zawierającą zalecenia dla Komisji w sprawie unijnych ram prawnych mających na celu zatrzymanie i odwrócenie globalnego wylesiania spowodowanego przez UE 5 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie Hondurasu: sytuacja obrońców praw człowieka 6 ,
- uwzględniając trwającą ocenę adekwatności przepisów UE mających zastosowanie do nielegalnego pozyskiwania drewna, zwłaszcza unijnego rozporządzenia w sprawie drewna i rozporządzenia FLEGT,
- uwzględniając plan działań UE na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa z 2003 r. oraz plan prac w zakresie jego wdrażania na lata 2018-2022,
- uwzględniając Umowę ustanawiającą stowarzyszenie między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ameryką Środkową, z drugiej strony 7 ,
- uwzględniając coroczny dialog merytoryczny wysokiego szczebla między Hondurasem a UE w dziedzinie leśnictwa,
- uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel wydane w imieniu UE 6 grudnia 2019 r. w sprawie przedłużenia mandatu misji wspierania walki z korupcją i bezkarnością w Hondurasie (MACCIH),
- uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 27 kwietnia 2021 r. 8 w sprawie projektu decyzji Rady,
- uwzględniając art. 105 ust. 2 Regulaminu,
- uwzględniając opinię Komisji Rozwoju,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A9-0054/2021),
A. mając na uwadze, że niemal połowę powierzchni lądowej Hondurasu zajmują lasy, z czego połowę stanowią tropikalne lasy deszczowe; mając na uwadze, że nadal istnieje ogromny zasób niesklasyfikowanych drzew i gatunków; mając na uwadze, że od 2015 r. Honduras stracił około 12,5 % powierzchni lasów głównie w wyniku inwazji szkodników, najprawdopodobniej spowodowanej zmianą klimatu, podczas gdy niektóre obszary leśne utracono na skutek pożarów, wylesiania i nielegalnego pozyskiwania drewna;
B. mając na uwadze, że Honduras przyjął ustawę o zmianie klimatu w 2014 r. i w kolejnym roku stał się pierwszym państwem, które opublikowało swój pierwszy, ustalony na poziomie krajowym wkład w ramach porozumienia paryskiego, zawierający jako jedno z zobowiązań odtworzenie miliona hektarów lasów;
C. mając na uwadze, że udział sektora leśnego w gospodarce Hondurasu zmniejszył się na przestrzeni lat i stanowił około 3,6 % produktu narodowego brutto (PNB) w ostatnich 16 latach, co wynikało z bardziej rygorystycznych wymogów dotyczących legalności drewna na rynkach wywozowych Hondurasu oraz z wylesiania; mając na uwadze, że proces wdrażania dobrowolnej umowy o partnerstwie, w którym kładzie się nacisk na legalność i dobre zarządzanie, pomaga zwiększyć udział sektora leśnego, zapewnia godne miejsca pracy na obszarach wiejskich i generuje dochody dla Honduran;
D. mając na uwadze, że ilość drewna będącego przedmiotem handlu między Hondurasem a UE jest obecnie niewielka i stanowi mniej niż 2 proc. eksportu drewna z Hondurasu, gdyż największym partnerem handlowym Hondurasu są Stany Zjednoczone, a wywóz do państw sąsiadujących - Salwadoru i Nikaragui - rośnie; mając na uwadze, że dobrowolna umowa o partnerstwie może otworzyć przed Hondurasem większe możliwości wywozu do UE i na nowe rynki;
E. mając na uwadze, że według klasyfikacji Banku Światowego Honduras jest krajem o średnim niższym dochodzie; mając na uwadze, że jest drugim najbiedniejszym krajem Ameryki Łacińskiej i trzecim najbiedniejszym na półkuli zachodniej; mając na uwadze, że Honduras musi zmierzyć się z wieloma wyzwaniami, aby zwalczyć ubóstwo, nierówności, korupcję, przemoc i bezkarność, które nadal budzą zaniepokojenie, oraz poprawić dobrostan obywateli i sytuację w zakresie praw kobiet, zwłaszcza ze względu na niedawny regres praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego;
F. mając na uwadze, że rząd Hondurasu podjął pozytywne zobowiązania i wprowadził przepisy mające na celu ochronę obrońców praw człowieka; ubolewa nad nadużyciami, przemocą, arbitralnymi zatrzymaniami, groźbami i zabójstwami obrońców praw człowieka, praw ludów tubylczych i praw do ziemi oraz działaczy na rzecz ochrony środowiska; mając na uwadze, że Honduras nie jest sygnatariuszem regionalnej umowy z Escazu o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa i sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, która to umowa jest pierwszą na świecie umową środowiskową zawierającą szczegółowe postanowienia dotyczące obrońców praw człowieka i środowiska;
G. mając na uwadze, że mandat misji wspierania walki z korupcją i bezkarnością w Hondurasie (MACCIH) wygasł w styczniu 2020 r. i nie został przedłużony; mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie wezwały rząd Hondurasu do odnowienia tego mandatu w celu umocnienia praworządności w kraju;
H. mając na uwadze, że układ o stowarzyszeniu między UE a Ameryką Środkową zawarto w 2012 r., a część handlową tymczasowo stosuje się od 1 sierpnia 2013 r.;
I. mając na uwadze, że w 2013 r. Honduras stał się pierwszym państwem Ameryki Łacińskiej, które rozpoczęło negocjacje z UE w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie dotyczącej egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa, co doprowadziło do parafowania projektu umowy w 2018 r.;
J. mając na uwadze, że celem dobrowolnej umowy o partnerstwie jest zapewnienie, aby wszystkie dostawy drewna i produktów z drewna z Hondurasu przeznaczone na rynek UE były zgodne z honduraskim systemem zapewniania legalności drewna i tym samym kwalifikowały się do objęcia zezwoleniem FLEGT; mając na uwadze, że drewno krajowe i drewno przeznaczone na inne rynki wywozowe również będzie musiało być zgodne z systemem zapewniania legalności drewna i będzie objęte wymogiem uzyskania certyfikatu H-Legal;
K. mając na uwadze, że system zapewniania legalności drewna opiera się na definicji legalności, kontrolach łańcucha dostaw, weryfikacji zgodności, wydawaniu zezwoleń FLEGT i niezależnym audycie;
L. mając na uwadze, że umowa obejmuje pięć obowiązkowych produktów z drewna określonych w rozporządzeniu FLEGT (kłody, tarcicę, podkłady kolejowe, sklejkę i fornir) oraz szereg innych produktów z drewna;
M. mając na uwadze, że cel dobrowolnych umów o partnerstwie dotyczących egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz wynikające z nich oczekiwane korzyści wykraczają poza ułatwianie handlu legalnym drewnem, ponieważ mają one również doprowadzić do systemowych zmian w zarządzaniu lasami, egzekwowaniu prawa (w tym prawa pracy i praw ludów tubylczych), przejrzystości i włączania różnych zainteresowanych stron w proces decyzyjny w zakresie polityki (w szczególności organizacji społeczeństwa obywatelskiego i społeczności tubylczych), a także sprzyjać integracji gospodarczej oraz poszanowaniu międzynarodowych celów zrównoważonego rozwoju; mając na uwadze, że negocjacje prowadzące do zawarcia tej dobrowolnej umowy o partnerstwie stworzyły przestrzeń współpracy między różnymi zainteresowanymi stronami, umożliwiającą omawianie kwestii środowiskowych, społecznych i gospodarczych oraz kwestii związanych z prawami człowieka; mając na uwadze, że Honduras zapewnia, aby we wdrażanie i monitorowanie dobrowolnej umowy o partnerstwie zaangażowane były odpowiednie zainteresowane strony, niezależnie od płci, wieku, lokalizacji, religii lub przekonań, pochodzenia etnicznego, rasy, języka lub niepełnosprawności, przy udziale sektora prywatnego, społeczeństwa obywatelskiego, wspólnot lokalnych, ludów tubylczych i potomków Afrykanów zamieszkujących w Hondurasie oraz innych osób, których egzystencja zależy od lasów 9 ;
N. mając na uwadze, że dobrowolna umowa o partnerstwie przewiduje utworzenie wspólnego komitetu, który odpowiada za wdrażanie i monitorowanie umowy;
O. mając na uwadze, że UE zapewniła wsparcie procesu negocjacji za pośrednictwem trzech programów dwustronnych w ramach swojej pomocy rozwojowej;
P. mając na uwadze, że wybory powszechne odbędą się w Hondurasie przed końcem 2021 r.;
Q. mając na uwadze, że Honduras ratyfikował konwencję Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) nr 169 dotyczącą ludności tubylczej i plemiennej, ale nie wdrożył jej w pełni ani nie wprowadził do swojego ustawodawstwa kluczowej zasady dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody, wynikającej z Deklaracji praw ludów tubylczych ONZ;
1. z zadowoleniem przyjmuje zakończenie negocjacji w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie między UE a Hondurasem, która zagwarantuje, że jedynie legalnie pozyskiwane drewno będzie wwożone z Hondurasu do UE oraz że promowane będą zrównoważone praktyki zarządzania lasami i zrównoważony handel legalnymi produktami z drewna; umowa poprawi także zarządzanie w dziedzinie leśnictwa, egzekwowanie prawa (w tym prawa pracy i zobowiązań w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy), sytuację w zakresie praw człowieka, przejrzystość, rozliczalność i odporność instytucjonalną w Hondurasie przy uwzględnieniu faktu, że lasy są ważne dla gospodarki Hondurasu, a problem wylesiania w tym kraju powinien być skuteczniej rozwiązywany; apeluje o szybką ratyfikację dobrowolnej umowy o partnerstwie przez obie strony, aby mogła ona wejść w życie w 2021 r. i utorować drogę kolejnym ważnym etapom wdrażania, w tym ustanowieniu systemu zezwoleń;
2. wyraża solidarność z Hondurasem, który ucierpiał niedawno w wyniku dwóch huraganów o poważnych skutkach i który również bardzo mocno dotknęła pandemia COVID-19; podkreśla potrzebę pilnego i globalnego zajęcia się podstawowymi przyczynami takich ekstremalnych zjawisk pogodowych oraz chorób odzwierzęcych, które są związane ze zmianą klimatu, wylesianiem i utratą różnorodności biologicznej;
3. zdecydowanie docenia fakt, że Hondurasowi udało się zaangażować w proces opracowywania dobrowolnej umowy o partnerstwie przedstawicieli instytucji rządowych, społeczeństwa obywatelskiego, sektora prywatnego, ludów tubylczych i potomków Afrykanów, środowisk akademickich i społeczności, którzy przyjęli tę propozycję i wnieśli swój wkład; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wszystkie te grupy społeczeństwa zgodziły się zasiąść przy tym samym stole negocjacyjnym, co zapewniło poczucie inkluzywności i możliwość wniesienia wkładu;
4. zdaje sobie sprawę z tego, że pełne wdrożenie dobrowolnej umowy o partnerstwie będzie długotrwałym procesem wymagającym przyjęcia całego zestawu przepisów oraz odpowiednich zdolności administracyjnych i wiedzy fachowej do ich wdrożenia i egzekwowania; przypomina, że system zezwoleń FLEGT może zacząć funkcjonować dopiero po wykazaniu przez Honduras gotowości jego systemu zapewniania legalności drewna;
5. podkreśla, że etap wdrażania wymaga rzeczywistych i stałych konsultacji oraz istotnego zaangażowania wielu zainteresowanych stron, w tym znaczącego udziału organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz społeczności lokalnych i tubylczych w proces podejmowania decyzji w celu zapewnienia przestrzegania zasady dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody; przypomina o potrzebie zwiększenia przejrzystości i zapewnienia skutecznego publicznego ujawniania informacji i terminowego udostępniania dokumentów ludom lokalnym i tubylczym; wzywa Komisję, delegaturę UE w Hondurasie i państwa członkowskie do zapewnienia i dostarczenia znacznego wsparcia w zakresie budowania zdolności oraz wsparcia logistycznego i technicznego w ramach obecnych i przyszłych instrumentów współpracy na rzecz rozwoju, tak aby umożliwić Hondurasowi wywiązanie się z zobowiązań dotyczących wdrożenia systemu zapewniania legalności drewna oraz związanych z tym środków;
6. z zadowoleniem przyjmuje niedawne przyjęcie honduraskiego planu działania na rzecz wdrożenia dobrowolnej umowy o partnerstwie i wzywa rząd Hondurasu, aby stosował podejście oparte na konkretności, terminowości i mierzalności;
7. jest zaniepokojony faktem, że od chwili parafowania dobrowolnej umowy o partnerstwie w lipcu 2018 r. zamordowano ponad 20 działaczy na rzecz ochrony środowiska i praw ludów tubylczych; uważa, że sukces dobrowolnej umowy o partnerstwie będzie zależeć w dużym stopniu od stworzenia bezpiecznego i wspomagającego otoczenia dla ochrony działaczy na rzecz środowiska i obrońców praw człowieka oraz sygnalistów, zapewniającego skuteczne działania naprawcze w przypadku naruszeń praw człowieka i zwalczanie bezkarności; podkreśla w związku z tym, że ratyfikacja umowy z Escazu byłaby znaczącym krokiem we właściwym kierunku; wzywa rząd Hondurasu do podjęcia działań w tym celu;
8. uważa, że należy kontynuować walkę z korupcją; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przejrzystość okazała się przydatna w procesie zawierania dobrowolnej umowy o partnerstwie, i uważa, że powinno się ją w pełni zapewnić w zbliżającym się procesie wdrażania; podkreśla, że sukces egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa zależy również od zwalczania oszustw i korupcji w całym łańcuchu dostaw drewna; w tym celu wzywa UE, by wzmocniła zakres i egzekwowanie rozporządzenia UE w sprawie drewna, aby przeciwdziałać zagrożeniom korupcyjnym w łańcuchu dostaw drewna w UE, w tym przez bardziej regularne i systematyczne kontrole i dochodzenia w unijnych portach; zauważa dotychczasowe wysiłki Hondurasu na rzecz zwiększenia przejrzystości i wzywa rząd tego kraju do zapewnienia zachęt na różnych etapach leśnego łańcucha wartości w celu zwiększenia przejrzystości i zapewnienia włączenia najbardziej narażonych podmiotów gospodarczych, takich jak młodzież i kobiety ze społeczności tubylczych, osoby pochodzenia afrykańskiego i rolnicy; wzywa ponadto rząd Hondurasu, aby działał na rzecz powstrzymania powszechnej korupcji i zajął się innymi czynnikami napędzającymi nielegalne pozyskiwanie drewna i degradację lasów, ze szczególnym uwzględnieniem organów celnych, honduraskiej administracji lasów i ministerstw zajmujących się prawami do lasów i ziemi oraz innych organów, które będą odgrywały decydującą rolę we wdrażaniu i egzekwowaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie; podkreśla potrzebę położenia kresu bezkarności w sektorze leśnictwa przez zapewnienie ścigania wykroczeń;
9. wzywa rząd Hondurasu do przedłużenia mandatu misji wspierania walki z korupcją i bezkarnością w Hondurasie (MACCIH), który zakończył się w styczniu 2020 r.;
10. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Honduras jest pierwszym państwem objętym dobrowolną umową o partnerstwie, w przypadku którego ludy tubylcze stanowiły odrębną grupę interesów przy stole negocjacyjnym, jak również z zadowoleniem przyjmuje odważny udział grup ludów tubylczych, które przedstawiły szczególne spostrzeżenia i uwagi; wzywa do szybkiego włączenia dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody do definicji legalności oraz do przyjęcia odpowiednich przepisów w Hondurasie;
11. uznaje, że proces negocjacji w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie może pozwolić sektorom na określenie wspólnych celów i priorytetów w zakresie pracy na rzecz zrównoważonej gospodarki leśnej, a także stanowić dla społeczeństw ważną okazję, aby umożliwić partycypacyjne zarządzanie lasami na szczeblu lokalnym, społecznościowym i regionalnym, a nawet na szczeblu krajowym lub federalnym;
12. jest świadomy faktu, że kluczowe prawa własności gruntu i prawa społeczności tubylczych w Hondurasie wymagają sprecyzowania oraz że społeczności lokalne i tubylcze potrzebują konkretnych zabezpieczeń dotyczących posiadania gruntu; przypomina, że wykorzystywanie i dostęp do gruntów oraz kontrola nad nimi jest głównym źródłem konfliktów społecznych, przemocy i naruszeń praw człowieka w Hondurasie; przypomina w szczególności, że według Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka ok. 80 % prywatnych gruntów w Hondurasie nie ma tytułu prawnego lub ma niewłaściwy tytuł prawny, a rozstrzyganie sporów dotyczących tytułu własności może trwać latami ze względu na słabość systemu sądownictwa; wzywa rząd Hondurasu do przeznaczenia większych zasobów i wzmocnienia koordynacji zaangażowanych instytucji publicznych;
13. podkreśla znaczenie użytkowania gruntów w gospodarce leśnej oraz potrzebę sformułowania strategicznej wizji gospodarki leśnej powiązanej z kwestiami zmiany klimatu; wzywa rząd Hondurasu, aby zapewnił ścisłą koordynację między istniejącymi różnymi inicjatywami w sektorze leśnym, takimi jak redukcja emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów w krajach rozwijających się (REDD+), dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz ustalone na poziomie krajowym wkłady;
14. wzywa rząd Hondurasu do wzmocnienia stref obserwacji i ochrony przeciwpożarowej lasów na terenach prywatnych; wzywa do wprowadzenia zarządzania łańcuchem dostaw w sektorze hodowli zwierząt oraz sektorach kawy i oleju palmowego, ponieważ ma to zasadnicze znaczenie dla zaradzenia podstawowym przyczynom wylesiania;
15. uważa, że pomyślne negocjacje w sprawie dobrowolnej umowy o partnerstwie ukazują znaczenie delegatur Unii w państwach trzecich;
16. wzywa do włączenia analizy dotyczącej płci w główny nurt wszystkich działań i projektów związanych z wdrażaniem dobrowolnej umowy o partnerstwie dotyczącej egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa; wzywa do przeprowadzenia ilościowej i jakościowej analizy posiadania gruntu, własności aktywów i włączenia społecznego pod względem finansowym w sektorach, na które ma wpływ handel, przy czym analiza ta powinna również uwzględniać kryterium płci; wzywa Komisję do wspierania tych wysiłków za pomocą zasobów technicznych i ludzkich;
17. wyraża głębokie zaniepokojenie zmianą ustawy o aborcji w Hondurasie i w niektórych państwach członkowskich UE;
18. podkreśla, jak ważne dla gospodarki Hondurasu są miejsca pracy w sektorze leśnym i zatrudnienie na obszarach wiejskich, co należy uwzględnić przy wdrażaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie; postrzega dobrowolną umowę o partnerstwie jako narzędzie promowania godnej pracy; wzywa Komisję i władze Hondurasu, aby przeprowadziły wyczerpującą ocenę wpływu dobrowolnej umowy o partnerstwie na pracowników i drobnych producentów w tym sektorze, na których może mieć wpływ zwiększona kontrola pozyskiwania drewna; wzywa Komisję do promowania i wspierania programów dla pracowników i producentów, których dotyczy umowa, aby mogli być nadal konkurencyjni w sektorze;
19. zwraca się do Komisji, by regularnie składała Parlamentowi sprawozdania z wdrażania umowy, w tym na temat prac wspólnego komitetu ds. wdrażania umowy, oraz apeluje do Komisji, aby aktywnie współpracowała z Parlamentem, zwłaszcza dzięki zaproszeniu delegacji PE do udziału w pracach wspólnego komitetu ds. wdrażania;
20. wzywa państwa członkowskie do pełnego przestrzegania, wdrożenia i egzekwowania unijnego rozporządzenia w sprawie drewna; wzywa Komisję, aby podczas kolejnego przeglądu rozważyła usprawnienie rozporządzenia FLEGT w odniesieniu do wydawania zezwoleń FLEGT, dzięki czemu będzie mogła szybko reagować na przypadki poważnych naruszeń zobowiązań wynikających z dobrowolnej umowy o partnerstwie;
21. podkreśla, że na całym świecie państwa, które posiadają lub dążą do posiadania regulowanych rynków przywozowych legalnego drewna, odniosłyby korzyści ze współpracy oraz - o ile to możliwe - wzajemnego uznawania swoich zasad i systemów, takich jak unijny system zezwoleń FLEGT oraz dobrowolnej umowy o partnerstwie; podkreśla, że normy międzynarodowe byłyby skuteczniejsze i wspierałyby długotrwałe bezpieczeństwo prawne przedsiębiorstw i konsumentów;
22. podkreśla, że dobrowolne umowy o partnerstwie stanowią ważne ramy prawne dla UE i jej państw partnerskich, możliwe dzięki dobrej współpracy i zaangażowaniu zainteresowanych państw; wspiera Komisję w poszukiwaniu dodatkowych potencjalnych partnerów dla przyszłych dobrowolnych umów o partnerstwie w ramach FLEGT;
23. uważa, że UE ma bardzo ważną i odpowiedzialną rolę do odegrania oraz obowiązek do spełnienia, jeśli chodzi o poprawienie zarówno podaży, jak i popytu w zakresie drewna, aby odrzucać nielegalnie wyprodukowane drewno oraz wspierać kraje eksportujące w ich wysiłkach na rzecz zwalczania nielegalnego pozyskiwania drewna i korupcji, co prowadzi do niszczenia ich lasów, zmiany klimatu i przypadków łamania praw człowieka; podkreśla, że należy uzupełnić te działania oczekiwanymi unijnymi przepisami dotyczącymi należytej staranności w odniesieniu do produktów stanowiących zagrożenie dla lasów; zwraca uwagę na znaczenie Hondurasu jako ważnego światowego producenta kawy;
24. podkreśla, że dobrowolne umowy o partnerstwie stanowią nieodłączną część działań UE na rzecz osiągnięcia celów określonych w porozumieniu paryskim i Agendzie 2030 ONZ, w szczególności celów zrównoważonego rozwoju; zachęca Komisję i państwa członkowskie, by w pełni włączyły agendę FLEGT do nowych ram strategicznych Europejskiego Zielonego Ładu przez wspieranie jej promowania na szczeblu globalnym i regionalnym oraz dalsze wzmacnianie współpracy międzynarodowej między krajami będącymi producentami i importerami;
25. wzywa Unię Europejską do zapewnienia spójności polityki na rzecz zrównoważonego rozwoju między dobrowolną umową o partnerstwie a wszystkimi politykami UE, w tym w dziedzinie handlu, rozwoju, rolnictwa i środowiska, przy jednoczesnym zagwarantowaniu komplementarności dobrowolnej umowy o partnerstwie z unijnymi zobowiązaniami w zakresie ochrony środowiska i klimatu;
26. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich i Republiki Hondurasu.
