(2018/C 121/04)(Dz.U.UE C z dnia 6 kwietnia 2018 r.)
Pismem z dnia 7 grudnia 2017 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niderlandy o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission,
Directorate-General Competition
State Aid Greffe
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks: + 32 22961242
Stateaidgreffe@ec.europa.eu
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom niderlandzkim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
PROCEDURA
W następstwie zarzutów opublikowanych w prasie, dotyczących praktyk unikania opodatkowania stosowanych przez grupę Inter IKEA ("Inter IKEA"), pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. Komisja zwróciła się do władz niderlandzkich o informacje na temat interpretacji indywidualnych prawa podatkowego wydanych spółkom należącym do grupy Inter IKEA. W 2016 i 2017 r. zwrócono się o dodatkowe informacje i zostały one przekazane.
OPIS ŚRODKÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE
Niniejsze postępowanie wyjaśniające dotyczy dwóch uprzednich porozumień cenowych (APA) na korzyść spółki Inter IKEA Systems BV (spółka "Systems") zawartych w 2006 i 2011 r. (odpowiednio "APA 2006" i "APA 2011"). Spółka "Systems", będąca rezydentem Niderlandów, opracowała koncepcję franczyzy IKEA, która opiera się na pewnych prawach własności intelektualnej. Na podstawie umowy franczyzy spółka "Systems" udziela praw do korzystania z koncepcji franczyzy IKEA sklepom IKEA na całym świecie (tzn. osobom trzecim w stosunku do grupy Inter IKEA).
APA 2006 dotyczy okresu od 2006 do 2011 r. Porozumienie to umożliwia spółce "Systems" odliczanie od podstawy opodatkowania opłaty licencyjnej, jaką winna ona była ówczesnym właścicielom prawnym praw własności intelektualnej, którymi były dwie spółki holdingowe należące do grupy Inter IKEA z siedzibą w Luksemburgu (do 2009 r.) i na Arubie (w 2010 i 2011 r.).
Pod koniec 2011 r. spółka "Systems" nabyła prawa własności intelektualnej i w związku z tym przestała uiszczać opłatę licencyjną. Aby sfinansować nabycie tych praw, spółka "Systems" uzyskała pożyczkę od fundacji Inter IKEA z siedzibą w Liechtensteinie. APA 2011 dotyczy okresu następującego po nabyciu (tj. począwszy od 2012 r.). W porozumieniu tym zatwierdzono cenę nabycia praw własności intelektualnej oraz kwotę i warunki pożyczki udzielonej przed fundację Inter IKEA w Liechtensteinie. Porozumienie umożliwiało także spółce "Systems" odliczenie od podstawy opodatkowania odsetek uiszczanych w związku z tą pożyczką. Zatwierdzono w nim również odliczanie rezerw związanych z ewentualnym wzrostem ceny nabycia, który ma zostać opłacony dopiero po grudniu 2023 r.
OCENA ŚRODKÓW POMOCY
Komisja uważa, że APA 2006 i APA 2011 mogą zapewniać selektywną korzyść grupie Inter IKEA, ponieważ umożliwiają spółce "Systems" stosowanie w transakcjach wewnątrz grupy cen transferowych, które nie przypominają cen, jakie naliczono by w warunkach pełnej konkurencji między niezależnymi przedsiębiorstwami negocjującymi w porównywalnych okolicznościach.
Komisja ma wątpliwości do wysokości opłaty licencyjnej ustalonej w APA 2006, ponieważ wydaje się ona zawyżona, czyli odbiegająca od wiarygodnego wyniku rynkowego w warunkach pełnej konkurencji. Komisja ma mianowicie wątpliwości, czy spółka "Systems" wykonywała rutynowe zadania, podejmowała niewielkie ryzyko i nie była właścicielem wartościowych aktywów, co założyły władze niderlandzkie przy obliczaniu kwoty opłaty licencyjnej. Wręcz przeciwnie Komisja uważa na obecnym etapie, że spółka "Systems" wnosiła wyjątkowy i cenny wkład w działalność franczyzową IKEA.
Na tym etapie Komisja z kilku powodów kwestionuje także APA 2011. Po pierwsze cena uzgodniona za prawa własności intelektualnej może także nie odzwierciedlać zadań wykonywanych przez spółkę "Systems" ani aktywów będących jej własnością, a co za tym idzie ceny, jaką niezależne przedsiębiorstwa zgodziłyby się zapłacić za te prawa na rynku w porównywalnych okolicznościach i w warunkach pełnej konkurencji, co skutkuje nadmiernym zadłużeniem i nadmiernymi płatnościami odsetek. Po drugie Komisja ma także wątpliwości co do tego, czy warunki pożyczki przyznanej na nabycie praw własności intelektualnej, a także postanowienia związane z możliwym wzrostem ceny nabycia są zgodne z zasadą pełnej konkurencji i mającymi zastosowanie przepisami prawa niderlandzkiego.
Opłaty licencyjne i odsetki, które wydają się zawyżone, a zostały zatwierdzono odpowiednio w APA 2006 i APA 2011, a także postanowienia zawarte w APA 2011 prowadzą do tego, że znaczna część dochodu wygenerowanego przez spółkę "Systems" w Niderlandach pozostaje nieopodatkowana, a następnie zostaje przeniesiona do jurysdykcji o niskich stawkach podatkowych.
W związku z tym Komisja ma wątpliwości, czy APA 2006 i APA 2011 oraz ich realizacja w rocznych deklaracjach podatkowych nie stanowią pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE na rzecz Inter IKEA. Komisja nie widzi ponadto podstaw dla stwierdzenia zgodności takich ewentualnych środków z rynkiem wewnętrznym.
TEKST PISMA
grafika
