(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD www.edps.europa.eu)(2018/C 120/07)
(Dz.U.UE C z dnia 6 kwietnia 2018 r.)
STRESZCZENIE
Rozporządzenie Bruksela II bis jest podstawą współpracy sądowej w sprawach rodzinnych w Unii Europejskiej. Ustanawia ono jednolite zasady jurysdykcji dla rozwodu, separacji i unieważnienia małżeństwa, a także dla rozstrzygania sporów dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej w sytuacjach transgranicznych. Zasadniczym celem wersji przekształconej rozporządzenia Bruksela II bis jest usunięcie pozostałych przeszkód w swobodnym przepływie orzeczeń sądowych zgodnie z zasadą wzajemnego uznawania i lepsza ochrona dobra dziecka poprzez uproszczenie procedur i zwiększenie ich skuteczności.
Proponowane nowe zasady mają na celu promowanie lepszej współpracy między organami centralnymi, które wymieniają informacje wewnątrz państw członkowskich i między nimi, bez tworzenia jakiegokolwiek systemu IT. Komisja nie konsultowała wniosku z EIOD. Ze względu na obawy zgłaszane podczas dyskusji w grupie roboczej Rady ds. prawa cywilnego, dotyczące relacji między wnioskowaną wersją przekształconą i prawem Unii w zakresie ochrony danych osobowych, Rada formalnie zwróciła się o opinię do EIOD. EIOD z zadowoleniem przyjmuje ten wniosek Rady o konsultację.
Opinia skupia się na konkretnych zaleceniach w sprawie wzmocnienia legalności przetwarzania danych, przewidzianego w art. 63 i 64 wniosku. Dodatkowo EIOD przedstawia zalecenia dotyczące odpowiednich i konkretnych gwarancji ochrony praw podstawowych i interesów osób, których dane dotyczą.
W świetle art. 6 ust. 3 i art. 9 ust. 2 lit. g) ogólnego rozporządzenia o ochronie danych i biorąc pod uwagę kontekst, cel wniosku oraz fakt, że wśród osób, których dane dotyczą, a na które wpływ ma wniosek, są dzieci, EIOD zaleca ujęcie w tym w rozporządzeniu szczególnych klauzul dotyczących celów przetwarzania i typów danych podlegających przetwarzaniu. W szczególności EIOD zaleca wyjaśnienie, czy ramy współpracy ustanowione na mocy rozdziału V wniosku regulują wyłącznie kwestie odpowiedzialności rodzicielskiej, czy obejmują również uprowadzenie dziecka za granicę. Dlatego też, biorąc pod uwagę, że rozdział V zdaje się obejmować obydwa obszary współpracy, a także w celu zapewnienia większej pewności prawa i spełnienia wymogów zasady ograniczenia celu EIOD uważa, że art. 63 ust. 3 można zmodyfikować tak, aby zawęzić cele do "współpracy w określonych przypadkach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej i uprowadzenia dziecka za granicę" Ponadto EIOD z zadowoleniem przyjąłby wyraźne odniesienie w rozporządzeniu do zasad jakości i minimalizacji danych.
W kontekście obecnego wniosku, EIOD wyraża zadowolenie, że art. 63 ust. 4 przewiduje obowiązek powiadamiania, co do zasady, osoby, której dane dotyczą, o przekazywaniu informacji. Wykonanie obowiązku może zostać odroczone, w ramach wyjątku, do momentu zakończeniu realizacji wniosku. To ograniczenie, którego celem jest zapewnienie sprawiedliwej równowagi między prawami osób, których dane dotyczą, do informacji na temat przekazywania i interesami państw członkowskich do wymiany informacji, samo w sobie zdaje się nie budzić zasadniczych wątpliwości z punktu widzenia ogólnych zasad legalności, rzetelności i przejrzystości. Jednakże EIOD uważa, że odniesienie do "prawa krajowego państwa członkowskiego wskazanego we wniosku" może powodować niejasności, ponieważ zdaje się zezwalać na wprowadzanie ograniczeń obowiązku informacji na poziomie krajowym. EIOD zaleca określenie, że odniesienie do prawa krajowego państwa członkowskiego wskazanego we wniosku na podstawie art. 63 ust. 4 nie pozwala na wprowadzanie dalszych ograniczeń prawa do informacji na poziomie krajowym, dzięki czemu konkretny środek mający na celu zapewnienie rzetelności przetwarzania danych osobowych, odzwierciedlony w tym przepisie, byłby stosowany konsekwentnie w całej Unii.
Ponadto EIOD zaleca ustanowienie w rozporządzeniu, co do zasady, prawa dostępu osób, których dane dotyczą, do informacji przekazywanych organowi wnioskującemu państwa członkowskiego. EIOD zaleca oprócz tego, w zakresie, w jakim w szczególnym kontekście wniosku ograniczenia prawa dostępu i poprawy są konieczne, uzupełnienie wniosku o jasne i konkretne przepisy określające "zakres ograniczeń", zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. c) ogólnego rozporządzenia o ochronie danych.
Bruksela, dnia 15 lutego 2018 r.
|
Giovanni BUTTARELLI |
|
Europejski Inspektor Ochrony Danych |
