P7_TC1-COD(2011)0225(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2016 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 akapit drugi i art. 32 91, [Popr. 2]
uwzględniając wniosek Komisji sporządzony po uzyskaniu opinii grupy osób powołanej przez Komitet Naukowo-TechnicznyEuropejskiej, [Popr. 3]
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 , [Popr. 4]
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 33 Traktatu wymaga, aby państwa członkowskie ustanowiły odpowiednie przepisy w celu zapewnienia zgodności z podstawowymi normami bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego.
(2) Podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego określone są w dyrektywie Rady 96/29/Euratom 3 . Wspomniana dyrektywa ma zastosowanie do wszystkich rodzajów działalności, które wiążą się z ryzykiem promieniowania jonizującego emanującego ze sztucznego lub z naturalnego źródła promieniowania, w tym transportu.
(3) W celu zapewnienia zgodności z podstawowymi normami bezpieczeństwa osoby, organizacje lub przedsiębiorstwa podlegają kontroli regulacyjnej przez organy państw członkowskich. W tym celu dyrektywa 96/29/Euratom zobowiązuje państwa członkowskie do objęcia niektórych rodzajów działalności związanych z zagrożeniem promieniowaniem jonizującym systemem sprawozdawczości oraz wcześniejszymi zezwoleniami lub do zakazania pewnych rodzajów działalności.
(4) Ponieważ transport jest jedynym rodzajem działalności związanym z częstym przekraczaniem granic, przewoźnicy materiałów promieniotwórczych mogą być zobowiązani do przestrzegania wymagań w zakresie sprawozdawczości i wydawania zezwoleń w kilku państwach członkowskich. Niniejsze rozporządzenie zastępuje wspomniane systemy sprawozdawczości i wydawania zezwoleń w państwach członkowskich jednym systemem rejestracji ważnym dla całej Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej "Wspólnotą").
(4a) Konieczne jest zapewnienie wydajnego i jednolitego wdrażania niniejszego rozporządzenia poprzez określenie wspólnych kryteriów, jakie państwa członkowskie powinny stosować przy wydawaniu certyfikatów rejestracji oraz poprzez ustanowienie mechanizmu możliwej i obowiązkowej wymiany informacji z innymi państwami członkowskimi w celu zapewnienia kontroli przewoźników, sprawdzenia przestrzegania przepisów, a także skutecznego reagowania na sytuacje nadzwyczajne. [Popr. 5]
(5) Dla przewoźników lotniczych i morskich takie systemy rejestracji i certyfikacji już istnieją. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 4 stanowi, że przewoźnicy lotniczy muszą posiadać specjalne certyfikaty przewoźnika lotniczego do celów transportu towarów niebezpiecznych. Do celów transportu drogą morską dyrektywa 2002/59/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawia wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków 5 . Uznaje się, że certyfikaty wydawane przez urzędy lotnictwa cywilnego oraz system monitorowania i informacji o ruchu statków w zadowalający sposób wdrażają wymagania w zakresie sprawozdawczości i wydawania zezwoleń określone w dyrektywie 96/29/Euratom. Rejestracja przewoźników lotniczych i morskich na mocy niniejszego rozporządzenia nie jest zatem konieczna, aby umożliwić państwom członkowskim zagwarantowanie zgodności z podstawowymi normami bezpieczeństwa dla tych rodzajów transportu.
(6) Przewoźnicy materiałów promieniotwórczych podlegają wielu wymogom zawartym w przepisach Unii i Euratomu, jak również w międzynarodowych instrumentach prawnych. Przepisy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) dotyczące bezpiecznego transportu materiałów promieniotwórczych, seria norm bezpieczeństwa MAEA nr TS-R-1 oraz rozporządzenia modalne dotyczące transportu towarów niebezpiecznych nadal stosuje się bezpośrednio lub są one wdrażane przez państwa członkowskie na mocy dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 w odniesieniu do transportu drogowego, kolejowego i transportu wodnego śródlądowego. Przepisy tej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla stosowania innych przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska naturalnego.
(6a) W celu uwzględnienia możliwego, związanego z normami bezpieczeństwa ryzyka dla ochrony środowiska oraz zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustanowienia wspólnych kryteriów, które będą musieli spełnić przewoźnicy materiałów promieniotwórczych w celu uzyskania certyfikatu rejestracji. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 6]
(7) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 182/2011 7 .
(7) Z uwagi na ogólny cel, jakim jest zmniejszenie obciążenia regulacyjnego przemysłu, Komisja powinna dalej monitorować wpływ gospodarczy niniejszego rozporządzenia na wiele małych przedsiębiorstw, które dokonują transportu materiałów promieniotwórczych w obrębie terytorium jednego państwa członkowskiego, [Popr. 7]
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Dz.U. C 143 z 22.5.2012, s. 110.
2 Stanowisko Parlamentu europejskiego z dnia 11 grudnia 2013 r.
3 Dyrektywa Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego (Dz.U. L 159 z 29.6.1996, s. 1.)
4 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4).
5 Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).
6 Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13).
7 Rozporządzenie (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
8 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
* Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
* Dwa lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.