Sprawa T-575/14: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2014 r. - Larymnis Larko przeciwko Komisji.

Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2014 r. - Larymnis Larko przeciwko Komisji

(Sprawa T-575/14)

Język postępowania: grecki

(2014/C 395/65)

(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Elliniki Metalleftiki kai Metallourgiki Larymnis Larko A.E. (Kallithea Attikis, Grecja) (przedstawiciel: B. Koulouris, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 marca 2014 r. [SG-Greffe(2014) D/4621/28/03/2014] w sprawie pomocy państwa wprowadzonej w życie przez Republikę Grecką na rzecz spółki akcyjnej "Geniki Metalleftiki kai Metallourgiki Anonimi Eteria NEA LARKO" [NEA LARKO], nr SA.34572 (2013/C) (ex 2013NN), w części, w jakiej dotyczy ona wymienionych tam środków 2, 3, 4 i 6, które zgodnie z zaskarżoną decyzją stanowią pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym;

- obciążenie pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca w pierwszej kolejności twierdzi, że ma oczywisty interes prawny w stwierdzeniu nieważności zaskarżonej decyzji, gdyż dotyczy jej ona bezpośrednio i indywidualnie w sposób analogiczny do jej adresatów, zaś w drugiej kolejności podnosi trzy zarzuty:

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 296 TFUE

- Skarżąca utrzymuje, co następuje: a) jak wynika z samej zaskarżonej decyzji, Komisja doszła do swoich wniosków dotyczących badanych środków podjętych przez władze greckie, nie dysponując wystarczającymi informacjami w tym względzie. W szczególności, jeśli chodzi o środki 2, 4 i 6 (odpowiednio gwarancje państwowe z lat 2008, 2010 i 2011), w zaskarżonej decyzji Komisja wyraźnie przyznaje, że nie dysponuje informacjami na temat uruchomienia takich gwarancji. Ponadto jeśli chodzi o środek 3 (podwyższenie kapitału w 2009 r.), Komisja przyznaje, że nie wie, kiedy znaczna część tego podwyższenia kapitału miała miejsce; b) zaskarżona decyzja nie zawiera uzasadnienia, gdyż nie zdefiniowano w niej w ogóle właściwego rynku produktowego, aby ustalić, czy doszło do powstania korzyści po stronie NEA LARKO oraz stworzenia niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej po stronie pozostałych podmiotów gospodarczych; c) w rzeczywistości w związku ze środkami 4 i 6 jedynym podmiotem, który w niniejszym przypadku uzyskał korzyść, jest państwo greckie, które zamiast zwrócić NEA LARKO zapłacone przez nią podatki (podatek dochodowy i podatek od wartości dodanej), udzieliło jej gwarancji związanych z obciążeniami.

2. Zarzut drugi dotyczący błędnej oceny okoliczności faktycznych (błąd w ustaleniach faktycznych), jak również błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 296 akapit drugi TFUE i art. 107 ust. 1 TFUE

- Skarżąca utrzymuje, co następuje: a) zarówno w przypadku wspomnianych powyżej gwarancji (środki 2, 4 i 6), jak i w przypadku środka 3 (podwyższenie kapitału w NEA LARKO w 2009 r. poprzez wniesienie wkładu) władze greckie działały "jak rozważny inwestor na rynku". Jakikolwiek rozsądny i przezorny inwestor/przedsiębiorca udzieliłby gwarancji spółce, w której ma własne interesy (co miało miejsce dla państwa greckiego w przypadku NEA LARKO), na kwoty pokryte odpowiednimi własnymi zobowiązaniami wobec własnego przedsiębiorstwa (w tym przypadku - zobowiązanie państwa greckiego do zwrotu na rzecz NEA LARKO podatku dochodowego i podatku od wartości dodanej). Co więcej, w niniejszym przypadku państwo greckie spodziewało się osiągnięcia zysku ze sprzedaży NEA LARKO. Podkreślono, że sporne gwarancje nie zostały wykorzystane oraz że b) w zaskarżonej decyzji nie zbadano rozmiaru kontrolowanego przedsiębiorstwa ani okoliczności, czy z uwagi na ten rozmiar i ogólną pozycję zajmowaną przez NEA LARKO w całym sektorze rynkowym produktu mogłoby ono wpłynąć na rynek wewnętrzny "produktu". Wreszcie podkreślono, że rozmiar NEA LARKO jest tego rodzaju, że pomoc państwa, o której mowa, nie mogłaby wpłynąć w żaden sposób na rynek wewnętrzny.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności

- Skarżąca utrzymuje, że nawet gdyby założyć, że sporne gwarancje stanowią bezprawnie przyznaną pomoc państwa, należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji z powodu naruszenia zasady proporcjonalności w odniesieniu do ustalenia wysokości pomocy podlegającej odzyskaniu. W szczególności, jeśli chodzi o wysokość pomocy podlegającej odzyskaniu (środki 2, 4 i 6), Komisja nie uwzględniła faktu, że gwarancje te nie zostały uruchomione oraz że w związku z tym ani prawo, ani zwyczaje handlowe bądź dobre obyczaje nie pozwalają, by żądać od NEA LARKO (lub trzeciego przedsiębiorstwa będącego następcą prawnym) zapłaty dokładnie takiej samej kwoty z tytułu gwarancji, które nie zostały wykorzystane, gdyż kwota ta była objęta gwarancją państwa greckiego, który udzielił spornych gwarancji w celu pokrycia zobowiązań kredytobiorcy NEA LARKO.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2014.395.52
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-575/14: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2014 r. - Larymnis Larko przeciwko Komisji.
• Data aktu: 10/11/2014
• Data ogłoszenia: 10/11/2014