Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 18 listopada 2012 r. w sprawie T-194/10 Węgry przeciwko Komisji, wniesione w dniu 22 stycznia 2013 r. przez Węgry(Sprawa C-31/13 P)
(2013/C 71/20)
Język postępowania: węgierski
(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Węgry (przedstawiciele: M. Fehér i K. Szíj-jártó, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska i Republika Słowacka
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W odwołaniu rząd węgierski zarzuca po pierwsze, że Sąd w zaskarżonym wyroku błędnie zastosował prawo stwierdzając, że sporny wpis do bazy danych E-Bacchus nie wywoływał skutków prawnych, w związku z czym nie należało dopuścić skargi wniesionej w tym zakresie. Z drugiej strony rząd węgierski uważa również, że uzasadnienie wyroku Sądu nie jest wystarczające w zakresie, w jakim wielokrotnie nie uznano zarzutów, w których rząd węgierski kwestionował stanowisko Komisji i ograniczono się do potwierdzenia tego stanowiska, bez orzekania co do istoty tych zarzutów. Po drugie rząd węgierski co do istoty powtarza argumenty przedstawione w postępowaniu przed Sądem na poparcie jego żądania, aby Trybunał Sprawiedliwości dopuścił odwołanie i ostatecznie rozstrzygnął sprawę zgodnie z możliwością przewidzianą w art. 61 statutu.
Poprzez utworzenie bazy danych E-Bacchus prawodawca unijny ustanowił rejestr własności przemysłowej dla chronionych w Unii Europejskiej nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, który zaświadcza o istnieniu rzeczonej ochrony na poziomie Unii. Ponieważ jest to jedyny rejestr, nie można przyjąć, że jedynie wpis nowych nazw wywoływać będzie skutki prawne: te same skutki powinny być związane z jakimkolwiek wpisem do rzeczonej bazy danych.
Błędna jest ocena Sądu, że w przypadku istniejących już nazw wpis do bazy danych E-Bacchus jest jedynie automatycznym przejściem (formalnym) z jednego systemu prawnego do drugiego. Zdaniem rządu węgierskiego chodzi tu o istotną transformację, która podnosi ochronę nazw z poziomu dotychczas krajowego na poziom Unii.
Nie można przyjąć, gdyż narusza to zasadę równości, że w związku ze skutkami prawnymi wpisu do rejestru E-Bacchus, ich ocena będzie odmienna, w zależności od tego czy chodzi o nazwy dotychczasowe czy nowe. Skutki prawne wynikające z wpisu powinny być te same niezależnie od nazwy, nawet gdy stosuje się odmienne postępowanie w sprawie wpisu, w zależności od tego czy chodzi o nazwę już istniejącą czy nową.
Tym samym, ze skutków prawnych wpisu wynika obowiązek Komisji dokonywania kontroli w chwili sporządzania i zmiany treści wpisu do bazy danych E-Bacchus. W szczególności z zasady dobrej administracji wynika, że Komisja powinna była zbadać, jaka była sytuacja prawna w Słowacji w odnośnej dacie (1 sierpnia 2009 r.) oraz czy oryginalny wpis był w rzeczywistości nieprawidłowy.
Sąd naruszył również obowiązek uzasadnienia, ponieważ w poczynionych przez niego ustaleniach co do istoty sprawy nie ustosunkował się do zarzutów, w których rząd węgierski kwestionował stanowisko Komisji i ograniczył się jedynie do potwierdzenia stanowiska Komisji, bez orzekania co do istoty tych zarzutów.
Zdaniem rządu węgierskiego, poprzez zmianę wpisu Komisja naruszyła właściwe przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007(1) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009,(2) z uwagi na to, iż sporna zmiana pierwotnego wpisu w rejestrze E-Bacchus przyznaje automatyczną ochronę na podstawie nowej regulacji nazwie, której nie można uznać za "istniejącą chronioną" nazwę w rozumieniu art. 118s rozporządzenia nr 1234/2007. Rząd węgierski twierdzi, że nazwa "Tokajská vinohradnícka oblasť" zawarta w ustawie słowackiej 313 z dnia 30 czerwca 2009 r. i opublikowanej w słowackim dzienniku urzędowym z dnia 30 lipca 2009 r. jest nazwą, którą należy uznać za chronioną i istniejącą.
Tym samym rząd węgierski zarzuca, że poprzez zarządzanie bazą danych E-Bacchus, a szczególności poprzez dokonanie w niej spornego wpisu, Komisja naruszyła fundamentalne zasady dobrej administracji, lojalnej współpracy i bezpieczeństwa prawnego, uznanych w prawie Unii.
______(1) Rozporządzenie Rady z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") (Dz.U. L 229, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina (Dz.U. L 193, s. 60).
