Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 27 września 2012 r. w sprawie T-343/06 Shell Petroleum NV, The Shell Transport and Trading Company Ltd i Shell Nederland BV przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 12 grudnia 2012 r. przez Shell Petroleum NV, The Shell Transport and Trading Company Ltd i Shell Nederland Nederland Verkoopmaatschappij BV(Sprawa C-585/12 P)
(2013/C 55/08)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Shell Petroleum NV, The Shell Transport and Trading Company Ltd i Shell Nederland BV (przedstawiciele: O.W. Brouwer, W. Knibbeler, A.A.J. Pliego Selie, P. D. van den Berg, advocaten)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnoszą dwa zarzuty. W zaskarżonym wyroku Sąd częściowo oddalił przedstawione przez wnoszących odwołanie żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2006) 4090 wersja ostateczna z dnia 13 września 2006 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 81 WE (sprawa COMP/F/38.456 - asfalt).
W ramach zarzutu pierwszego wnoszący odwołanie utrzymują, że Sąd naruszył prawo i nie przedstawił wystarczającego ani adekwatnego uzasadnienia, uznając, że w spornej decyzji wykazano w wymagany prawem sposób, że to samo przedsiębiorstwo popełniło szereg naruszeń. Ponadto Sąd naruszył prawo i nie przedstawił wystarczającego ani adekwatnego uzasadnienia, uznając, że spełnione zostało kryterium określone w wyroku w sprawie T-203/01 Michelin. Wreszcie Sąd naruszył prawo, przerzucając na wnoszących odwołania ciężar dowodu.
W ramach zarzutu drugiego wnoszący twierdzą, że Sąd naruszył prawo i nie przedstawił wystarczającego ani adekwatnego uzasadnienia, uznając, że Komisja Europejska była uprawniona do uwzględnienia przy obliczaniu grzywny sprzedaży produktu
Mexphalte C. Sąd dopuścił się także uchybienia proceduralnego polegającego na tym, że nie odniósł się do określonych argumentów przedstawionych przez wnoszących odwołanie. Ponadto Sąd nie przedstawił wystarczającego ani adekwatnego uzasadnienia, rezygnując z odniesienia się do braku spójności wynikającego z faktu, że bitumen przemysłowy został wyłączony z kalkulacji grzywny. Sąd przeinaczył także znaczenie istotnego dowodu, opierając się na niedokładnej lekturze kluczowego dokumentu, z którego wyciągnął dotyczący produktu Mexphalte C wniosek, którego oczywiście nie można było wyprowadzić z owego dokumentu. Ponadto Sąd naruszył prawo i nie przedstawił wystarczającego ani adekwatnego uzasadnienia, dokonując kontroli wysokości grzywny w ramach korzystania z nieograniczonego prawa do orzekania. Sąd dopuścił się wreszcie uchybienia proceduralnego i naruszył zasady dotyczące ciężaru dowodu przez to, że nie zbadał, czy Komisja Europejska naruszyła zasadę równego traktowania, uwzględniając w ramach nałożonej na wnoszących odwołanie grzywny sprzedaż produktu Mexphalte C.
