Sprawozdanie półroczne z postępów w realizacji Strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2012/II)(2013/C 37/04)
(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2013 r.)
Wprowadzenie
Zgodnie ze strategią UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia przyjętą przez Radę Europejską w grudniu 2003 r. (dok. 15708/03) sprawozdania z postępów w realizacji tej strategii mają być sporządzane co sześć miesięcy.
Niniejsze sprawozdanie z postępu prac przedstawia działania prowadzone w drugiej połowie 2012 r. w kontekście realizacji strategii, z uwzględnieniem zaktualizowanego wykazu priorytetów (dok. 10747/08) przyjętego przez Radę w czerwcu 2008 r. i nowych kierunków działań (dok. 17172/08) przyjętych przez Radę w grudniu 2008 r.
Zasadą przewodnią i nadrzędnym celem działań UE w omawianej dziedzinie jest w dalszym ciągu propagowanie upowszechniania traktatów, konwencji i innych instrumentów międzynarodowych oraz ich wdrażania na szczeblu krajowym, zgodnie z celami strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz europejskiej strategii bezpieczeństwa. Zgodnie z powyższym UE realizowała te cele podczas wszystkich kluczowych imprez w drugiej połowie roku, w szczególności na Konferencji Rozbrojeniowej, dorocznej Konferencji Ogólnej MAEA, nieformalnym posiedzeniu ministrów CTBT, posiedzeniu ministrów poświęconemu konwencji o zakazie broni chemicznej, posiedzeniu Pierwszego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego ONZ, posiedzeniu plenarnym MTCR, posiedzeniach Konferencji Państw Stron i Rady Wykonawczej Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW), posiedzeniu państw stron BTCW i procesu między sesjami, a także w ramach różnych innych międzynarodowych forów.
Na posiedzeniu Pierwszego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego ONZ państwa członkowskie UE, w niektórych przypadkach we współpracy z państwami trzecimi przy wsparciu wszystkich państw członkowskich UE, były inicjatorami następujących rezolucji:
UE nadal dokłada starań na rzecz efektywnego i komplementarnego wykorzystania wszystkich dostępnych instrumentów i środków finansowych (budżetu WPZiB, Instrumentu na rzecz Stabilności, innych instrumentów), tak by zapewnić jak największą skuteczność swoich działań wspierających organizacje międzynarodowe i państwa trzecie.
UE nadal prowadzi z partnerami i innymi państwami trzecimi ścisłą współpracę na rzecz światowego zbliżenia poglądów co do potrzeby wzmocnienia międzynarodowego systemu nieproliferacji. Kontynuowane są starania, by kwestie związane z nieproliferacją uwzględniać w stosunkach dwustronnych między UE a wszystkimi właściwymi państwami, w szczególności podczas posiedzeń poświęconych dialogowi politycznemu i w drodze mniej formalnych kontaktów.