P7_TC1-COD(2011)0194Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 12 września 2012 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2012 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury oraz w sprawie zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000
(Dz.U.UE C z dnia 3 grudnia 2013 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
- uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 i art. 43 ust. 2,
- uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
- po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
- uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
- uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
- stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zakres wspólnej polityki rybołówstwa ("WPRyb") obejmuje środki dotyczące rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii. Wspólna organizacja rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zwana dalej "wspólną organizacją rynku", jest integralną częścią WPRyb i powinna przyczyniać się do osiągnięcia jej celów. Ponieważ WPRyb jest zmieniana, odpowiednio dostosować należy wspólną organizację rynku.
(2) Aby uwzględnić niedociągnięcia wykryte przy wdrażaniu obecnie obowiązujących przepisów, zmiany na rynku unijnym i światowym, a także rozwój działalności gospodarczej w zakresie rybołówstwa i akwakultury, należy zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 4 .
(2a) Rybołówstwo ma szczególne znaczenie dla gospodarki regionów przybrzeżnych Unii, w tym regionów najbardziej oddalonych. Mając na uwadze, że zapewnia to dochód rybakom z tych regionów, należy podjąć działania w celu zwiększenia stabilności rynku i zapewnienia lepszego dostosowania podaży do popytu. [Popr. 1]
(3) Przepisy wspólnej organizacji rynku należy wdrożyć zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do przepisów Światowej Organizacji Handlu ("WTO"). Ryby i skorupiaki to wspólne dobro. Ponieważ rybołówstwo różni się od innych rodzajów działalności, powinny w nim obowiązywać w szczególności środki spełniające kryteria środowiskowe i ekosystemowe, niezależnie od wymogów rynkowych. [Popr. 2]
(3a) Z uwagi na fakt, że obecnie obowiązujące przepisy WTO dotyczące handlu przynoszą satysfakcjonujące wyniki, każdy nowy wniosek powinien w miarę możliwości dążyć do utrzymania status quo. Komisja powinna jednak zadbać o to, aby produkty rybołówstwa i akwakultury przywożone z krajów trzecich były w pełni zgodne z zasadami zrównoważonej praktyki połowowej oraz z przepisami prawa unijnego, aby Unia mogła konkurować z produktami importowanymi na równych zasadach. [Popr. 3]
(4) Wspólna organizacja rynku powinna przyczynić się do osiągnięcia celów WPRyb.
(5a) Ze względu na znaczną wielkość przywozu produktów rybołówstwa i akwakultury do Unii i znaczny udział przywożonych produktów w całkowitym spożyciu w Unii, wspólna organizacja rynków musi koniecznie wpisywać się w ramy polityki handlowej i celnej zmierzającej do regulacji przywozu i złagodzenia jego wpływu na ceny pierwszej sprzedaży uzyskiwane przez unijnych producentów oraz na rentowność ich działalności. [Popr. 4]
(5b) Należy zapewnić możliwie największą spójność między WPRyb a wspólną polityką handlową oraz systematyczne wykorzystanie tej drugiej do celów tej pierwszej, zarówno w ramach negocjacji wielostronnych w WTO, jak i w ramach umów handlowych dwustronnych lub regionalnych. [Popr. 5]
(5c) Ważne jest, aby wszystkim organom administracji krajowej odpowiedzialnym za kontrolę celną i sanitarną produktów rybołówstwa i akwakultury przywożonych do Unii zapewnić zasoby ludzkie i finansowe oraz instrumenty niezbędne do należytego wykonywania ich zadań. [Popr. 6]
(6) Ważne jest, aby wspólna organizacja rynku była prowadzona zgodnie z zasadą dobrego rządzenia, zawartą we WPRyb.
(6a) Aby wspólna organizacja rynku odniosła sukces, podstawowe znaczenie ma informowanie konsumentów, za pośrednictwem kampanii marketingowych i edukacyjnych, o wartości spożywania ryb i różnorodności dostępnych gatunków, a także o znaczeniu zrozumienia informacji umieszczonych na etykietach. [Popr. 7]
(7) Organizacje producentów są strategicznymi podmiotami pod względem odpowiedniego stosowania WPRyb i wspólnej organizacji rynku. Konieczne zatem jest wzmocnienie ich celów oraz zapewnienie niezbędnego wsparcia finansowego, aby umożliwić tym organizacjom odgrywanie większej roli w zakresie bieżącego zarządzania zasobami rybołówstwa, działając w ramach określonych przez cele WPRyb. Należy także zagwarantować, że ich członkowie prowadzą działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury w sposób zrównoważony, poprawiają wprowadzanie produktów do obrotu, odczuwają zwiększenie dochodów oraz gromadzą informacje gospodarcze o akwakulturze. Przy realizacji tych celów organizacje producentów powinny uwzględniać różne warunki sektorów rybołówstwa i akwakultury panujące w Unii, w szczególności w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych, a zwłaszcza specyfikę rybołówstwa łodziowego i akwakultury ekstensywnej.Państwa członkowskie i władze regionalne powinny mieć możliwość wzięcia odpowiedzialności za realizację tych celów w ścisłej współpracy z organizacjami producentów w zakresie kwestii dotyczących zarządzania, w tym - w stosownych przypadkach - w zakresie podziału kwot i zarządzania nakładem połowowym, stosownie do potrzeb danego rodzaju połowów. [Popr. 8]
(7a) W celu zwiększenia konkurencyjności i rentowności organizacji producentów należy jasno określić odpowiednie kryteria tworzenia takich organizacji, zwłaszcza kryteria dotyczące minimalnej liczby członków i oficjalnego uznania tych organizacji. [Popr. 9]
(8) Organizacje międzybranżowe zrzeszające różne kategorie podmiotów mogą pomóc w poprawieniu koordynacji działalności związanej z obrotem w łańcuchu wartości i w opracowywaniu środków będących przedmiotem zainteresowania całego sektora.
(9) Zasadne jest ustanowienie wspólnych warunków uznawania przez państwa członkowskie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzania zasad przyjętych przez organizacje producentów i organizacje międzybranżowe, a także dotyczących podziału kosztów wynikających z takiego rozszerzenia. Procedura rozszerzenia zasad powinna wymagać zezwolenia Komisji.
(10) Aby organizacje producentów mogły ukierunkowywać swoich członków na zrównoważoną działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury, organizacje te powinny określić i przedłożyć właściwym organom państw członkowskich plan produkcji i wprowadzania do obrotu, wraz ze środkami koniecznymi do realizacji swoich celów.
(10a) Wyładunek wszystkich połowów przypadkowych i przyłowów oraz zmniejszenie odrzutów to dwa spośród celów bieżącej reformy WPRyb. By osiągnąć te cele, należy w większym stopniu wykorzystywać selektywne narzędzia połowowe, które pozwalają unikać odławiania egzemplarzy niespełniających kryteriów minimalnego rozmiaru. [Popr. 165]
(11) Nieprzewidywalność działalności połowowej sprawia, że stosowne jest ustanowienie mechanizmu składowania produktów rybołówstwa do spożycia przez ludzi, mając na uwadze wspieranie większej stabilności rynku i zwiększenie zysku z produktów, w szczególności poprzez tworzenie wartości dodanej. Mechanizm ten powinien przyczynić się do stabilizacji i ujednolicenia lokalnych rynków unijnych, co w perspektywie powinno doprowadzić do stworzenia jednolitego rynku.
(11a) Mając na uwadze oddalenie i odizolowanie geograficzne regionów najbardziej oddalonych, można będzie rozważyć wprowadzenie specjalnego programu działań, który uwzględni specyfikę tych regionów, zgodnie z art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("TFUE"). [Popr. 11]
(11b) Komisja powinna ustanowić środki wsparcia, aby zwiększyć udział kobiet w organizacjach producentów sektora akwakultury. [Popr. 12]
(12) Organizacje Organizacjom producentów mogą utworzyć fundusz zbiorowy do finansowania należy przyznać pomoc finansową Unii w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego na potrzeby sfinansowania planów produkcji i wprowadzania do obrotu oraz mechanizmu składowania. [Popr. 13]
(13) Aby uwzględnić zróżnicowanie cen w całej Unii, każda organizacja producentów powinna być uprawniona proponowania ceny progowej dla mechanizmu składowania. Ta cena progowa nie powinna prowadzić do ustalenia cen minimalnych, które mogłyby ograniczyć konkurencję.
(14) Ponieważ stada ryb stanowią wspólne zasoby, proces zrównoważenia i zwiększenia efektywności eksploatacji tych stad może - w niektórych przypadkach - być skuteczniej realizowany przez organizacje, w których skład wchodzą członkowie z różnych państw członkowskich i różnych regionów. Należy zatem przewidzieć również możliwość zachęcać do zakładania międzynarodowych organizacji producentów i zrzeszeń organizacji producentów, które na szczeblu transregionalnym,z siedzibą - w stosownych przypadkach - w regionach biogeograficznych, oraz na szczeblu międzynarodowym. Organizacje takie powinny być partnerstwami, których zadaniem jest opracowanie wspólnych i wiążących przepisów, a także zapewnienie wszystkim podmiotom działającym w sektorze rybołówstwa jednakowych warunków. Przy zakładaniu takich organizacji należy zapewnić, że będą one podlegać będą regułom konkurencji przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu oraz przestrzegać potrzeby utrzymania powiązania pomiędzy poszczególnymi społecznościami stref przybrzeżnych a rybołówstwem i wodami, na których tradycyjnie prowadziły działalność. [Popr. 14]
(15) Stosowanie wspólnych norm handlowych powinno umożliwić zaopatrzenie rynków w zrównoważone produkty, zrealizowanie pełnego potencjału wewnętrznych rynków produktów rybołówstwa i akwakultury oraz ułatwienie funkcjonowania handlu opartego na zasadach uczciwej konkurencji, aby w ten sposób poprawić rentowność produkcji.
(16) Rozszerzający się asortyment Konsumenci muszą otrzymywać jasne i zrozumiałe informacje dotyczące m.in. pochodzenia produktów rybołówstwa i akwakultury powoduje konieczność zapewnienia konsumentom minimalnej ilości obowiązkowych informacji o głównych cechach produktów. W celu promowania zróżnicowania produktów konieczne jest także uwzględnienie dodatkowych informacji, które mogą być udzielane dobrowolnie oraz metody i daty ich wytworzenia, aby mieli możliwość podejmowania świadomych wyborów. [Popr. 15]
(16a) Stosowanie oznakowania ekologicznego w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących zarówno z państw należących do UE, jak i z państw spoza UE, daje możliwość przekazania jasnych informacji na temat ekologicznego zrównoważonego rozwoju produktów rybołówstwa. W związku z tym Komisja musi zbadać możliwość opracowania i ustanowienia minimalnych kryteriów dotyczących wprowadzenia unijnego oznakowania ekologicznego dla produktów rybołówstwa. [Popr. 16]
(16b) W celu zapewnienia ochrony europejskim konsumentom władze państw członkowskich odpowiedzialne za kontrolowanie i egzekwowanie zobowiązań określonych w niniejszym rozporządzeniu powinny w pełni wykorzystywać dostępne technologie, w tym testy DNA, w celu powstrzymania przedsiębiorców od fałszywego oznaczania połowów. [Popr. 17]
(16c) Ze względu na znaczenie przypisywane przez konsumenta szeroko pojętym kryteriom kraju pochodzenia i wysyłki przy wyborze produktów rybołówstwa i akwakultury oferowanych na rynku należy szczególnie dopilnować tego, aby konsument dysponował możliwie najbardziej wiarygodnymi, jasnymi i kompletnymi informacjami na ten temat. [Popr. 18]
(16c) W celu zapewnienia spójności między WPRyb - zwłaszcza jej aspektami dotyczącymi organizacji rynków i informowania konsumentów - a wspólną polityką handlową należy unikać wszelkich nadmiernie szerokich definicji preferencyjnego pochodzenia celnego produktów rybołówstwa i akwakultury oraz wszelkich odstępstw od definicji powszechnie stosowanych, które to odstępstwa mają negatywny wpływ na identyfikowalność produktów i utrzymują niejasność co do miejsca i rzeczywistych warunków pozyskiwania. [Popr. 19]
(17) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 TFUE, należy stosować do produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury o tyle, o ile ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania wspólnej organizacji rynków ani nie zagraża osiągnięciu celów określonych w art. 39 TFUE.
(17a) Należy zapewnić spełnianie przez produkty przywożone, wprowadzane na rynek unijny, tych samych wymogów i norm wprowadzania towaru do obrotu, jakie muszą być spełnione przez producentów unijnych. [Popr. 20]
(18) Należy ustanowić reguły konkurencji dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, uwzględniając szczególny charakter sektora rybołówstwa i akwakultury, w tym jego rozdrobnienie, fakt, że ryby stanowią wspólny zasób oraz to, czy wielkość przywozu jest duża, który to szczególny charakter powinien podlegać tym samym regułom, co unijne produkty rybołówstwa i akwakultury. W celu uproszczenia, stosowne przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. dotyczącego stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu niektórymi produktami rolnymi 5 należy włączyć do niniejszego rozporządzenia. Rozporządzenia (WE) nr 1184/2006 nie należy już zatem stosować do produktów rybołówstwa i akwakultury. [Popr. 21]
(19) Należy koniecznie podnieść poziom informacji gospodarczych na temat rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii.
(20) Aby umożliwić uzupełnienie lub zmianę warunków i wymogów dotyczących uznawania zapewnić należyte funkcjonowanie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych oraz aby ustanowić odpowiednie wspólne normy handlowe uzupełnienie lub zmianę treści planu produkcji i wpro wadzania do obrotu, określenie i zmianę wspólnych norm handlowych, uzupełnienie lub zmianę informacji obowiązkowych i ustalenie kryteriów minimalnych w odniesieniu do informacji dobro wolnie przekazywanych konsumentom przez podmioty gospodarcze, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w zakresie ich wsparcia finansowego, ich zsad wewnętrznych, treści planu produckji i wprowadzania do obrotu oraz określenia i zmiany wspólnych norm handlowych do art. 24, 33, 41 i 46. [Popr. 22] Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(22) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia w zakresie terminów i procedur obowiązujących państwa członkowskie w odniesieniu do uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych; formatu, terminów i procedur w odniesieniu do informowania Komisji przez państwa członkowskie o wszelkich decyzjach w sprawi przyznania lub wycofania uznania; przepisów dotyczących częstotliwości, treści i praktycznych metod kontroli przeprowadzanych przez państwa członowskie; formatu i procedur powiadomienia przez państwa członkowskie w przypadku rozszerzenia zasad; zasad i terminów przedkładania przez organizacje producentów i zatwierdzania przez państwa członkowskie planu produkcji i wprowadzania do obrotu; oraz formatu publikacji przez państwa członkowskie komunikatu o cenach progowych, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję 6 .
(22a) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, tj. ustanowienie przepisów dotyczących wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, nie może zostać w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na jego zakres i skutki oraz potrzebę dalszego wspólnego działania może być skuteczniej osiągnięty na szczeblu Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule zakres niniejszego rozporządzenia nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(23) Rozporządzenie (WE) nr 104/2000 należy uchylić, jednakże w interesie pewności prawa niektóre przepisy tego rozporządzenia powinny mieć nadal zastosowanie, do momentu wejścia w życie rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa.
(23a) Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1184/2006,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 181 z 21.6.2012, s. 183.
2 Dz.U. C 225 z 27.7.2012, s. 20.
3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 września 2012 r.
4 Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22.
5 Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 7
6 Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
**) Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
7 Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
8 Dz.U. L 112 z 30.4.2011, s. 1.
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
9 Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.
10 Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
* Numer, data i odniesienie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (2011/0195(COD)).
11 Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.
12 Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.
13 Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18.
14 Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.
15 Dz.U. L 212 z 22.7.1989, s. 79.
16 Dz.U. L 163 z 17.6.1992, s. 1.
17 Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
18 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.
19 Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 1.
20 Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.
* Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
* Dz.U. [...]
* Numer i data niniejszego rozporządzenia.
* Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.