Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 lipca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van beroep te Brussel - Belgia) - Citroën Belux NV przeciwko Federatie voor Verzekerings- en Financiële Tussenpersonen (FvF)(Sprawa C-265/12) 1
(Artykuł 56 TFUE - Swoboda świadczenia usług - Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe - Ochrona konsumentów - Oferty wiązane obejmujące przynajmniej jedną usługę finansową - Zakaz - Wyjątki)
(2013/C 260/28)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2013 r.)
Sąd odsyłający
Hof van beroep te Brussel
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Citroën Belux NV
Strona pozwana: Federatie voor Verzekerings- en Financiële Tussenpersonen (FvF)
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hof van beroep te Brussel - Belgia - Wykładnia art. 56 TFUE i art. 3 ust. 9 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych") (Dz.U. L 149, s. 22) - Uregulowanie krajowe w dziedzinie ochrony konsumentów zakazujące w sposób ogólny, z zastrzeżeniem wyjątków wymienionych w wyczerpujący sposób, wszelkich ofert wiązanych obejmujących co najmniej jedną usługę finansową
Sentencja
Artykuł 3 ust. 9 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych") oraz art. 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisowi państwa członkowskiego, takiemu jak przepis sporny w postępowaniu głównym, który przewiduje ogólny zakaz, z zastrzeżeniem przypadków wymienionych w wyczerpujący sposób w ustawie, kierowania do konsumenta ofert wiązanych, których co najmniej jeden z elementów jest usługą finansową.
