Rezolucja ustawodawcza w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (COM(2011)0169 - C7-0105/2011 - 2011/0092(CNS)).

Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej *

P7_TA(2012)0136

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 19 kwietnia 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (COM(2011)0169 - C7-0105/2011 - 2011/0092(CNS))

(2013/C 258 E/26)

(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2013 r.)

(Specjalna procedura ustawodawcza - konsultacja)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Radzie (COM(2011)0169),

– uwzględniając art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C7-0105/2011),

– uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione przez parlament Bułgarii, Kongres Deputowanych Hiszpanii i Senat Hiszpanii w ramach Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, zawierające stwierdzenie, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

– uwzględniając art. 55 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej, a także opinie Komisji Budżetowej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Transportu i Turystyki oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A7-0052/2012),

1. zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach;

2. zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;

4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;

5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom narodowym.

TEKST PROPONOWANY PRZEZ KOMISJĘ		POPRAWKA
Poprawka 1
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 preambuły
(1) Dyrektywa Rady 2003/96/WE została przyjęta w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego w odniesieniu do opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Zgodnie z art. 6 Traktatu wymogi ochrony środowiska naturalnego zostały włączone do przepisów przedmiotowej dyrektywy, zwłaszcza w świetle protokołu z Kioto.		(1) Dyrektywa Rady 2003/96/WE została przyjęta w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego w odniesieniu do opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Zgodnie z art. 11 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) wymogi ochrony środowiska naturalnego zostały włączone do przepisów przedmiotowej dyrektywy, zwłaszcza w świetle protokołu z Kioto. Ważne jest, aby zgodnie z art. 9 TFUE ustalono, czy w wystarczającym stopniu uwzględniana jest ochrona zdrowia publicznego, na przykład w kontekście zanieczyszczenia powietrza.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 1 a preambuły (nowy)
		(1a) Zagadnienie tak szerokie i zasadnicze jak opodatkowanie energii w Unii Europejskiej nie może ograniczać się do uwzględnienia wymogów w zakresie polityki przeciwdziałania zmianie klimatu i ochrony środowiska, niezależnie od ich wagi. Dla Unii Europejskiej równie ważnymi wyzwaniami są cele polityki energetycznej oraz polityki przemysłowej. Ponadto w celu zapewnienia odpowiedniego i skutecznego funkcjonowania wewnętrznego rynku energii wszystkie inicjatywy Unii oraz ustawodawstwo dotyczące tej dziedziny wymagają stałej i dokładnej koordynacji. Poprawki do dyrektywy 2003/96/WE powinny być zgodne z pozostałymi strategiami politycznymi odnoszącymi się do energii, zaś te z kolei powinny być odpowiednio dostosowane do ram opodatkowania energii. W szczególności należy zdecydowanie rozwiązać aktualne problemy związane z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji w oparciu o dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie(1), aby mógł on skutecznie funkcjonować. Każda niespójność miałaby ujemny wpływ na osiągnięcie długoterminowych celów Unii w zakresie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu. ______ (1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 preambuły
(2) Należy zapewnić dalsze właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego w kontekście nowych wymogów dotyczących ograniczania zmian klimatu, wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i oszczędności energii, zgodnie z Konkluzjami Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 8-9 marca 2007 r. i 11-12 grudnia 2008 r.		(2) Należy zapewnić optymalne funkcjonowanie rynku wewnętrznego w kontekście nowych wymogów dotyczących ograniczania zmian klimatu, wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i oszczędności energii, zgodnie z Konkluzjami Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 8-9 marca 2007 r. i 11-12 grudnia 2008 r. Powinno się zatem zagwarantować w dyrektywie 2003/96/WE jednolite traktowanie źródeł energii w celu zapewnienia odbiorcom energii rzeczywiście równych szans niezależnie od źródła energii.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 2 a preambuły (nowy)
		(2a) Opodatkowanie produktów energetycznych należy stosować w sposób technologicznie neutralny, aby umożliwić rozwój nowych technologii.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 3 preambuły
(3) Opodatkowanie związane z emisjami CO2może być racjonalnym pod względem kosztów środkiem umożliwiającym państwom członkowskim ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, konieczne zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do źródeł nieobjętych unijnym systemem na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE. W świetle potencjalnej roli opodatkowania związanego z emisjami CO2 właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga wspólnych przepisów dotyczących tego opodatkowania.		(3) Opodatkowanie związane z emisjami CO2zasadniczo jest racjonalnym pod względem kosztów środkiem umożliwiającym państwom członkowskim ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, konieczne zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do źródeł nieobjętych unijnym systemem na mocy dyrektywy 2003/87/WE. W świetle obecnej i potencjalnej roli opodatkowania związanego z emisjami CO2 właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga wspólnych przepisów dotyczących tego opodatkowania.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 4 a preambuły (nowy)
		(4a) Wytwarzanie energii z odpadów oraz w szczególności wykorzystywanie ich jako paliwa zastępczego nie powinno podlegać opodatkowaniu energii, gdyż celem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów(1) jest umożliwienie producentom i posiadaczom odpadów możliwie najefektywniejszej utylizacji odpadów w oparciu o efektywne korzystanie z zasobów oraz przyznaje ona pierwszeństwo ich odzyskiwaniu przed unieszkodliwianiem. ______ (1) Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 4 b preambuły (nowy)
			(4b) Państwa członkowskie powinny również zachować prawo do obniżenia poziomu ogólnego opodatkowania zużycia energii nawet do zera w stosunku do zużycia produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w pracach rolniczych i ogrodniczych, w akwakulturze oraz w leśnictwie.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 5 preambuły
(5) Należy zatem ustanowić przepis w sprawie opodatkowania energii składający się z dwóch składników - opodatkowania związanego z emisjami CO2 i ogólnego opodatkowania zużycia energii. W celu dostosowania opodatkowania energii do funkcjonowania unijnego systemu na mocy dyrektywy 2003/ 87/WE państwa członkowskie powinny być zobowiązane do wyraźnego rozróżnienia między tymi dwoma składnikami. Umożliwiłoby to również odrębne traktowanie paliw będących biomasą lub wytworzonych z biomasy.			(5) Należy zatem ustanowić przepis w sprawie opodatkowania energii składający się z dwóch składników - opodatkowania związanego z emisjami CO2 i ogólnego opodatkowania zużycia energii. W celu dostosowania opodatkowania energii do funkcjonowania unijnego systemu na mocy dyrektywy 2003/ 87/WE państwa członkowskie powinny być zobowiązane do wyraźnego rozróżnienia między tymi dwoma składnikami. Umożliwiłoby to również odrębne traktowanie paliw będących biomasą lub wytworzonych z biomasy biorąc pod uwagę ich zalety jako taniego źródła energii odnawialnej, które prawie nie powoduje emisji gazów cieplarnianych, o ile spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych(1). Komisja Europejska powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające potrzebę uwzględnienia oprócz emisji CO2 także emisji innych szkodliwych gazów w celu ochrony zdrowia publicznego. ______ (1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły
(6) Każdy z tych składników powinien być obliczany na podstawie obiektywnych kryteriów, co umożliwiłoby równe traktowanie różnych źródeł energii. Do celów opodatkowania związanego z emisjami CO2 należy odnieść się do emisji CO2 spowodowanych wykorzystaniem danych produktów energetycznych, z zastosowaniem referencyjnych wskaźników emisji CO2 określonych w decyzji Komisji 2007/589/WE z dnia 18 lipca 2007 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Do celów ogólnego opodatkowania zużycia energii należy odnieść się do zawartości energii pierwotnej w różnych produktów energetycznych i energii elektrycznej zgodnie z dyrektywą 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającą dyrektywę Rady 93/76/EWG. W tym kontekście należy uwzględnić korzyści środowiskowe płynące z wykorzystania biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy. Produkty te powinny być opodatkowane na podstawie wskaźników emisji CO2 określonych w decyzji Komisji 2007/589/WE dla biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy oraz na podstawie ich zawartości energii określonej w załączniku III do dyrektywy 2009/28/WE. Biopaliwa i biopłyny zdefiniowane w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/ WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych są zdecydowanie najważniejszymi kategoriami w tym zakresie. Ponieważ korzyści środowiskowe płynące z wykorzystania tych produktów są zróżnicowane, w zależności od tego czy spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 wspomnianej dyrektywy, konkretne wartości referencyjne dla biomasy i produktów wytworzonych z biomasy powinny obowiązywać, wyłącznie jeżeli te kryteria są spełnione.		(6) Każdy z tych składników powinien być obliczany na podstawie obiektywnych kryteriów, co umożliwiłoby równe traktowanie różnych źródeł energii. Do celów opodatkowania związanego z emisjami CO2 należy odnieść się do emisji CO2 spowodowanych wykorzystaniem danych produktów energetycznych, z zastosowaniem referencyjnych wskaźników emisji CO2 określonych w decyzji Komisji 2007/589/WE z dnia 18 lipca 2007 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE. Do celów ogólnego opodatkowania zużycia energii należy odnieść się do zawartości energii pierwotnej w różnych produktów energetycznych i energii elektrycznej zgodnie z dyrektywą 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych. W tym kontekście należy uwzględnić korzyści środowiskowe płynące z wykorzystania biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy. Produkty te powinny być opodatkowane na podstawie wskaźników emisji CO2 określonych w decyzji Komisji 2007/589/WE dla biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy oraz na podstawie ich zawartości energii określonej w załączniku III do dyrektywy 2009/28/WE. Biopaliwa i biopłyny zdefiniowane w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy 2009/28/WE są zdecydowanie najważniejszymi kategoriami w tym zakresie. Ponieważ korzyści środowiskowe płynące z wykorzystania tych produktów są zróżnicowane, w zależności od tego czy spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 wspomnianej dyrektywy, konkretne wartości referencyjne dla biomasy i produktów wytworzonych z biomasy powinny obowiązywać, wyłącznie jeżeli te kryteria są spełnione. Gdy tylko zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE określone zostaną kryteria zrównoważonego rozwoju dla produktów biomasy innych niż biopaliwa, te konkretne wartości referencyjne powinny zostać zastosowane do produktów biomasy innych niż biopaliwa jedynie jeżeli są one zgodne z nowymi kryteriami zrównoważonego rozwoju.
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 preambuły
(7) Opodatkowanie związane z emisjami CO2 powinno być dostosowane do zakresu dyrektywy 2003/87/WE, tak by skutecznie ją uzupełniać. Opodatkowanie tego rodzaju powinno obowiązywać w odniesieniu do wszystkich zastosowań - w tym do celów innych niż ogrzewanie - produktów energetycznych powodujących emisje CO2 w instalacjach w rozumieniu wspomnianej dyrektywy, pod warunkiem że dana instalacja nie jest objęta EU ETS ma mocy wspomnianej dyrektywy. Jednakże ze względu na to, że łączne stosowanie obydwu instrumentów nie umożliwiłoby ograniczeń emisji wykraczających poza te osiągane już ogólnie w ramach samego EU ETS, ale zwiększyłoby jedynie łączne koszty tych ograniczeń, opodatkowanie związane z emisjami CO2 nie powinno obowiązywać w stosunku do zużycia energii w instalacjach podlegających systemowi unijnemu.		(7) Opodatkowanie związane z emisjami CO2 powinno być dostosowane do zakresu dyrektywy 2003/87/WE, tak by skutecznie ją uzupełniać. Opodatkowanie tego rodzaju powinno obowiązywać w odniesieniu do wszystkich zastosowań - w tym do celów innych niż ogrzewanie - produktów energetycznych powodujących emisje CO2 w instalacjach w rozumieniu wspomnianej dyrektywy, pod warunkiem że dana instalacja nie jest objęta EU ETS ma mocy wspomnianej dyrektywy. Jednakże ze względu na to, że łączne stosowanie obydwu instrumentów nie umożliwiłoby ograniczeń emisji wykraczających poza te osiągane już ogólnie w ramach samego EU ETS, ale zwiększyłoby jedynie łączne koszty tych ograniczeń, opodatkowanie związane z emisjami CO2 nie może obowiązywać w stosunku do bezpośredniego i pośredniego zużycia energii w instalacjach podlegających systemowi unijnemu. Podwójne obciążenie w formie podwójnego opodatkowania i podwójnych regulacji doprowadziłoby do zakłóceń konkurencji i należy je wykluczyć.
Poprawka 51
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 8 preambuły
(8) W interesie neutralności podatkowej te same minimalne poziomy opodatkowania w odniesieniu do każdego składnika opodatkowania energii powinny obowiązywać dla wszystkich produktów energetycznych przeznaczonych do danego zastosowania. Zatem w przypadku gdy przewidziano takie same minimalne poziomy opodatkowania, państwa członkowskie powinny, również ze względów neutralności podatkowej, zapewnić takie same poziomy opodatkowania krajowego dla wszystkich określonych produktów. W razie potrzeby należy przewidzieć okresy przejściowe do celów wyrównania tych poziomów.		skreślony
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 preambuły
(11) Należy zapewnić, by minimalne poziomy opodatkowania nadal zapewniały osiągnięcie zamierzonych celów. Ponieważ opodatkowanie związane z emisjami CO2 uzupełnia funkcjonowanie dyrektywy 2003/87/WE cena rynkowa uprawnień do emisji powinna być ściśle monitorowana w ramach okresowego przeglądu dyrektywy, co należy do obowiązków Komisji. Minimalne poziomy ogólnego opodatkowania zużycia energii powinny w regularnych odstępach czasu być automatycznie dostosowywane, tak by uwzględnić zmiany ich wartości rzeczywistej w celu zachowania obecnego poziomu harmonizacji stawek; aby ograniczyć zmienność wynikającą z cen energii i żywności, takie dostosowanie powinno opierać się na zmianach ogólnounijnego zharmonizowanego indeksu cen konsumpcyjnych z wyłączeniem energii i żywności nieprzetworzonej publikowanego przez Eurostat.		(11) Należy zapewnić, by minimalne poziomy opodatkowania nadal zapewniały osiągnięcie zamierzonych celów. W tym celu należy regularnie analizować minimalny poziom ogólnego opodatkowania zużycia energii.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 11 a preambuły (nowy)
		(11a) Biorąc pod uwagę kompleksowy charakter wymogów, jakie mają spełniać dwa składniki nowego systemu, a mianowicie opodatkowanie energii oraz opodatkowanie związane z emisjami CO2, jasne przepisy, które w interesie wszystkich konsumentów należy sformułować w sposób przejrzysty i zrozumiały, powinny zostać przyjęte na wszystkich szczeblach w celu zapewnienia właściwej administracji systemu.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 preambuły
(12) W odniesieniu do paliw silnikowych bardziej korzystny minimalny poziom opodatkowania obowiązujący w stosunku do oleju gazowego, produktu początkowo przeznaczonego zasadniczo do zastosowań handlowych, a zatem tradycyjnie niżej opodatkowanego, powoduje zakłócenie w stosunku do benzyny, paliwa będącego głównym konkurentem oleju gazowego. Artykuł 7 dyrektywy 2003/96/WE stanowi zatem pierwszy krok w kierunku stopniowego dostosowania poziomu opodatkowania oleju gazowego do minimalnego poziomu opodatkowania obowiązującego w stosunku do paliwa. Konieczne jest doprowadzenie do końca tego wyrównania i stopniowe wprowadzenie takiego samego opodatkowania oleju gazowego i benzyny.		skreślony
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 12 a preambuły (nowy)
		(12a) Wdrożenie nowej struktury podatkowej wiązać się będzie z podwyższeniem stawki podatkowej stosowanej do oleju napędowego w stosunku do benzyny. Może to postawić znak zapytania zarówno nad decyzjami podjętymi przez unijny przemysł samochodowy o ukierunkowaniu na wykorzystywanie ekologicznych, energooszczędnych konwencjonalnych silników spalinowych, jak i nad realizacją celów UE w zakresie obniżenia emisji CO2, gdyż wartości graniczne emisji CO2 można osiągnąć jedynie wówczas, gdy wystarczająca liczba pojazdów na drogach będzie napędzana olejem napędowym. W związku z tym należy przedsięwziąć odpowiednie elastyczne środki mające na celu niedopuszczenie do zagrożenia konkurencyjności i pomyślnej realizacji strategii ograniczania emisji CO2 w sektorze samochodów osobowych. Powinno się ponadto zharmonizować podatki od sprzedaży, opłaty rejestracyjne i roczne podatki drogowe, które z zasady powinny być ustalane wyłącznie na podstawie wysokości emisji CO2 wytwarzanego przez dany pojazd.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 preambuły
(14) Istnieje potrzeba ograniczenia potencjalnego wpływu gospodarczego opodatkowania związanego z emisjami CO2 na sektory lub subsektory uznane za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji w rozumieniu art. 10a ust. 13 dyrektywy 2003/87/WE. Należy zatem zapewnić odpowiednie środki przejściowe, które jednak powinny również zapewniać utrzymanie ekologicznej skuteczności opodatkowania związanego z emisjami CO2.		(14) Istnieje potrzeba ograniczenia potencjalnego wpływu gospodarczego nowej struktury podatkowej na sektory lub subsektory uznane za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji. Należy zatem zapewnić odpowiednie środki, które jednak powinny również zapewniać utrzymanie ekologicznej skuteczności opodatkowania związanego z emisjami CO2.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 14 a preambuły (nowy)
		(14a) Podczas jakiejkolwiek zmiany opodatkowania energii należy dopilnować, aby sektory, które nie podlegają unijnemu systemowi handlu emisjami w oparciu o dyrektywę 2003/87/ WE, nie były dyskryminowane w stosunku do obszarów objętych tego rodzaju systemem.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 15 preambuły
(15) Artykuł 5 dyrektywy 2003/96/WE w niektórych przypadkach dopuszcza stosowanie zróżnicowanych stawek opodatkowania. Jednakże w celu zapewnienia spójności z sygnałem cenowym dotyczącym emisji CO2 możliwość różnicowania przez państwa członkowskie stawek krajowych powinna być ograniczona do ogólnego opodatkowania zużycia energii. Ponadto możliwość stosowania niższego poziomu opodatkowania w odniesieniu do paliwa silnikowego zużywanego przez taksówki nie jest już zgodna z celem polityk promujących alternatywne paliwa i nośniki energii oraz stosowanie pojazdów o niższej emisji zanieczyszczeń w transporcie miejskim, a zatem powinien zostać skreślony.		(15) Artykuł 5 dyrektywy 2003/96/WE w niektórych przypadkach dopuszcza stosowanie zróżnicowanych stawek opodatkowania. Jednakże w celu zapewnienia spójności z sygnałem cenowym dotyczącym emisji CO2 możliwość różnicowania przez państwa członkowskie stawek krajowych powinna być ograniczona do ogólnego opodatkowania zużycia energii. Ponadto możliwość stosowania niższego poziomu opodatkowania w odniesieniu do ropopochodnego paliwa silnikowego zużywanego przez taksówki nie jest już zgodna z celem polityk promujących alternatywne paliwa i nośniki energii oraz stosowanie pojazdów o niższej emisji zanieczyszczeń w transporcie miejskim, a zatem powinien zostać skreślony.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 16 a preambuły (nowy)
		(16a) Ze względu na to, że wprowadzenie pojazdów elektrycznych i hybrydowych ma kluczowe znaczenie dla obniżenia stopnia zależności od paliw nieodnawialnych w sektorze transportu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania przez ograniczony czas zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania energii elektrycznej wykorzystywanej do ładowania takich pojazdów.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 17 preambuły
(17) Przyznawanie zwolnień lub obniżek gospodarstwom domowym lub organizacjom użyteczności publicznej może stanowić część środków socjalnych określanych przez państwa członkowskie. Możliwość stosowania takich zwolnień lub obniżek, ze względów równego traktowania źródeł energii, powinna zostać rozszerzona na wszystkie produkty energetyczne wykorzystywane jako paliwo do ogrzewania oraz na energię elektryczną. W celu zapewnienia, by wpływ takich zwolnień i obniżek na rynek wewnętrzny pozostał ograniczony, powinny one obowiązywać tylko w odniesieniu do działalności o charakterze niehandlowym.		(17) Przyznawanie zwolnień lub obniżek gospodarstwom domowym lub organizacjom użyteczności publicznej zapobiega wysyłaniu odpowiedniego sygnału cenowego, a co za tym idzie, zlikwiduje ważny bodziec, by obniżać opłaty za energię elektryczną oraz zużycie energii. Dlatego też zawarta w dyrektywie 2003/96/WE możliwość stosowania tych zwolnień lub obniżek powinna zostać zlikwidowana po upływie długiego okresu przejściowego. W państwach członkowskich, w których wpływa to na ceny energii, gospodarstwa domowe o niskich dochodach oraz organizacje użyteczności publicznej powinny otrzymywać rekompensaty w ramach stałych i kompleksowych środków socjalnych.
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 preambuły
(18) W przypadku gazu płynnego (LPG) i gazu ziemnego wykorzystywanych jako materiały pędne korzyści w postaci niższych minimalnych poziomów ogólnego opodatkowania zużycia energii lub możliwości zwolnienia tych produktów energetycznych z opodatkowania nie są już uzasadnione, w szczególności w świetle konieczności zwiększania udziału rynkowego odnawialnych źródeł energii, a zatem powinny zostać uchylone w perspektywie średnioterminowej.		(18) W przypadku gazu płynnego (LPG) i gazu ziemnego wykorzystywanych jako materiały pędne korzyści w postaci niższych minimalnych poziomów ogólnego opodatkowania zużycia energii lub możliwości zwolnienia tych produktów energetycznych z opodatkowania nie są uzasadnione w dłuższej perspektywie, a zatem powinny zostać uchylone, szczególnie biorąc pod uwagę konieczność rozszerzenia udziału rynkowego paliw odnawialnych. Jednak biorąc pod uwagę, że paliwa te wywierają mniej szkodliwy wpływ na środowisko naturalne niż inne paliwa kopalne oraz że ich infrastruktura przesyłowa mogłaby być korzystna w kontekście wprowadzenia alternatywnych odnawialnych źródeł energii, korzyści, o których mowa, powinno się stopniowo wycofywać.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 20 preambuły
(20) Artykuł 15 ust. 3 dyrektywy 2003/96/WE umożliwia państwom członkowskim stosowanie w stosunku do prac rolniczych, ogrodniczych, hodowli ryb oraz leśnictwa nie tylko przepisów ogólnie obowiązujących dla zastosowań handlowych, ale również poziomu opodatkowania obniżonego nawet do zera. Analiza tej możliwości wykazała, że w odniesieniu do ogólnego opodatkowania zużycia energii jej utrzymanie byłoby sprzeczne z szerszymi celami polityki Unii, jeżeli nie byłaby ona powiązana z wymogiem stosowania środków przyczyniających się do postępów w dziedzinie efektywności energetycznej. Co do opodatkowania związanego z emisjami CO2 traktowanie wymienionych sektorów powinno być zgodne z przepisami obowiązującymi sektory przemysłu.		(20) Artykuł 15 ust. 3 dyrektywy 2003/96/WE umożliwia państwom członkowskim stosowanie w stosunku do prac rolniczych, ogrodniczych, hodowli ryb oraz leśnictwa nie tylko przepisów ogólnie obowiązujących dla zastosowań handlowych, ale również poziomu opodatkowania obniżonego nawet do zera, aby zapewnić rentowność tych sektorów podlegających już ograniczeniom związanym z wysokimi wymogami społecznymi, fitosanitarnymi i środowiskowymi, których rynek nie kompensuje w wystarczającym stopniu. Mimo to analiza tej możliwości wykazała, że w odniesieniu do ogólnego opodatkowania zużycia energii jej utrzymanie byłoby sprzeczne z szerszymi celami polityki Unii, jeżeli nie byłaby ona powiązana z wymogiem stosowania środków przyczyniających się do postępów w dziedzinie efektywności energetycznej. Te postępy w zwiększaniu efektywności energetycznej należy postrzegać w ramach wystarczająco długiego okresu, poddać je planowaniu i kontroli organów publicznych. Państwa członkowskie powinny udzielać wskazówek technicznych podmiotom tych sektorów, jeśli stosowane są dodatkowe wymogi dotyczące efektywności energetycznej związane z obniżonymi stawkami podatku. Co do opodatkowania związanego z emisjami CO2 traktowanie wymienionych sektorów powinno uwzględniać zdolność do wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz ryzyko ucieczki emisji, jakie istnieje w odniesieniu do każdego z tych sektorów i podsektorów, a także możliwy wpływ na ich wydajność i opłacalność. Zwolnieniu powinny podlegać sektory produkujące biomasę z dużymi możliwościami pochłaniania dwutlenku węgla. Bardzo ważne jest, aby w regionach o wyjątkowych możliwościach produkcji energii ze źródeł odnawialnych wspierać niezależność energetyczną działalności rolniczo-hodowlanej.
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 21 preambuły
(21) Przepisy ogólne wprowadzone niniejszą dyrektywą uwzględniają specyfikę paliw będących biomasą lub wytworzonych z biomasy, spełniających kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy 2009/28/WE, a mianowicie zarówno ich wkład w osiągnięcie bilansu CO2, jak i ich niższą zawartość energii na jednostkę w porównaniu z niektórymi konkurującymi paliwami kopalnymi. W konsekwencji przepisy zawarte w dyrektywie 2003/96/WE zezwalające na obniżki lub zwolnienia dla tych paliw powinny zostać usunięte w perspektywie średnioterminowej. W okresie przejściowym należy zapewnić, by przepisy te były stosowane spójnie z przepisami ogólnymi wprowadzonymi niniejszą dyrektywą. Biopaliwa i biopłyny zdefiniowane w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy 2009/28/WE powinny zatem być objęte dodatkowymi ulgami podatkowymi stosowanymi przez państwa członkowskie, jeżeli spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 wspomnianej dyrektywy.		(21) Przepisy ogólne wprowadzone niniejszą dyrektywą uwzględniają specyfikę paliw będących biomasą lub wytworzonych z biomasy, spełniających kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy 2009/28/WE, a mianowicie zarówno ich wkład w osiągnięcie bilansu CO2, jak i ich niższą zawartość energii na jednostkę w porównaniu z niektórymi konkurującymi paliwami kopalnymi. W konsekwencji przepisy zawarte w dyrektywie 2003/96/WE zezwalające na obniżki lub zwolnienia dla tych paliw powinny zostać usunięte w perspektywie średnioterminowej. W okresie przejściowym należy zapewnić, by przepisy te były stosowane spójnie z przepisami ogólnymi wprowadzonymi niniejszą dyrektywą. Biopaliwa i biopłyny zdefiniowane w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy 2009/28/WE powinny zatem być objęte dodatkowymi ulgami podatkowymi stosowanymi przez państwa członkowskie, jeżeli spełniają one kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 wspomnianej dyrektywy. Artykuł ten sugeruje, że kryteria zrównoważonego rozwoju staną się bardziej restrykcyjne w 2017 i 2018 r. Aby kryteria te mogły zostać spełnione, począwszy od 1 stycznia 2017 r. emisja gazów cieplarnianych będzie musiała zostać ograniczona o przynajmniej 50 %. Począwszy od 1 stycznia 2018 r. ograniczenie to będzie musiało wynosić przynajmniej 60 % dla produktów wykonanych w instalacjach, w których produkcję rozpoczęto w dniu 1 stycznia 2017 r. lub później. Gdy tylko zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE określone zostaną kryteria zrównoważonego rozwoju dla produktów biomasy innych niż biopaliwa i biopłyny, do produktów tych powinno się zastosować dodatkowe powinno się zastosować dodatkowe ulgi podatkowe wyłącznie pod warunkiem, że są one zgodne z tymi nowymi kryteriami.
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 28 preambuły
(28) Co pięć lat, przy czym po raz pierwszy do końca 2015 r., Komisja powinna przedstawiać Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy Komisji, obejmujące w szczególności minimalny poziom opodatkowania związanego z emisjami CO2 w świetle zmian obowiązującej w UE ceny rynkowej uprawnień do emisji, wpływ innowacji i rozwoju technologicznego oraz uzasadnienie zwolnień i obniżek podatkowych ustanowionych w niniejszej dyrektywie, w dla tym paliwa wykorzystywanego do celów żeglugi powietrznej i morskiej. Wykaz sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji podlega przeglądowi w regularnych odstępach czasu, w szczególności uwzględniając dostępność nowych dowodów.		(28) Co trzy lata, przy czym po raz pierwszy do końca 2015 r., Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy Komisji, obejmujące w szczególności minimalny poziom ogólnego opodatkowania zużycia energii w celu zagwarantowania utrzymania przewidzianych skutków, minimalny poziom opodatkowania związanego z emisjami CO2 w świetle zmian obowiązującej w UE ceny rynkowej uprawnień do emisji, wpływ innowacji i rozwoju technologicznego, wpływ na szkodliwe lub potencjalnie szkodliwe emisje inne niż emisje CO2, uzasadnienie zwolnień i obniżek podatkowych ustanowionych w niniejszej dyrektywie, w dla tym paliwa wykorzystywanego do celów żeglugi powietrznej i morskiej, a także rozwój sytuacji w zakresie zastosowania biogazu, gazu ziemnego oraz gazu płynnego w transporcie drogowym. Sprawozdanie to powinno zawierać przegląd obowiązujących przepisów podatkowych zawartych w dwustronnych umowach dotyczących usług lotniczych. Sprawozdanie to powinno również obejmować ocenę oddziaływania na definiowanie politycznych priorytetów przemysłowych w europejskim przemyśle samochodowym. Wykaz sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji sporządza się i poddaje się regularnemu przeglądowi, w szczególności uwzględniając dostępność nowych dowodów.
Poprawka 27
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 1
Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 1 - ustęp 2 - akapit drugi
Opodatkowanie związane z emisjami CO2 obliczane jest w EUR/t emisji CO2 w oparciu o referencyjne wskaźniki emisji CO2 określone w pkt 11 załącznika I do decyzji Komisji 2007/ 589/WE z dnia 18 lipca 2007 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(*). Wskaźniki emisji CO2 określone we wspomnianej decyzji dla biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy, w przypadku biopaliw i biopłynów zdefiniowanych w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy 2009/28/WE, obowiązują wyłącznie, jeżeli dany produkt spełnia kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych(**). Jeżeli piopaliwa i biopłyny nie spełniają tych kryteriów, państwa członkowskie stosują referencyjny wskaźniki emisji CO2 dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego, w odniesieniu do którego w niniejszej dyrektywie określono minimalne poziomy opodatkowania.		Opodatkowanie związane z emisjami CO2 obliczane jest w EUR/t emisji CO2 w oparciu o referencyjne wskaźniki emisji CO2 określone w pkt 11 załącznika I do decyzji Komisji 2007/ 589/WE z dnia 18 lipca 2007 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE. Wskaźniki emisji CO2 określone we wspomnianej decyzji dla biomasy lub produktów wytworzonych z biomasy, w przypadku biopaliw i biopłynów zdefiniowanych w art. 2 lit. h) oraz i) dyrektywy 2009/28/WE, obowiązują wyłącznie, jeżeli dany produkt spełnia kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 17 dyrektywy 2009/28/WE. Jeżeli biopaliwa i biopłyny nie spełniają tych kryteriów, państwa członkowskie stosują referencyjny wskaźniki emisji CO2 dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego, w odniesieniu do którego w niniejszej dyrektywie określono minimalne poziomy opodatkowania. Zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE oraz aby kryteria te mogły zostać spełnione, emisja gazów cieplarnianych będzie musiała zostać ograniczona o przynajmniej 50 % począwszy od 1 stycznia 2017 r., a ograniczenie to będzie musiało wynosić przynajmniej 60 % dla produktów wykonanych w instalacjach, w których produkcję rozpoczęto w dniu 1 stycznia 2017 r. lub później, począwszy od 1 stycznia 2018 r.
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 1
Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 1 - ustęp 4
4. Jeżeli nie ustalono inaczej, przepisy niniejszej dyrektywy obowiązują zarówno do opodatkowania związanego z emisjami CO2, jak i do ogólnego opodatkowania zużycia energii.		4. Jeżeli nie ustalono inaczej, przepisy niniejszej dyrektywy obowiązują zarówno do opodatkowania związanego z emisjami CO2, jak i do ogólnego opodatkowania zużycia energii. Kiedy zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE określone zostaną kryteria zrównoważonego rozwoju dla produktów biomasy innych niż biopaliwa i biopłyny, referencyjne wskaźniki emisji CO2 określone w pkt 11 załącznika I do decyzji Komisji 2007/589/WE oraz referencyjne wartości opałowe netto określone w załączniku III do dyrektywy 2009/28/WE stosowane są w odniesieniu do takich produktów biomasy, jedynie jeżeli są one zgodne z tymi kryteriami zrównoważonego rozwoju. Jeżeli tego rodzaju produkty biomasy nie spełniają tych kryteriów zrównoważonego rozwoju, państwa członkowskie stosują referencyjny wskaźnik emisji CO2 oraz referencyjną wartość opałową netto dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego, w odniesieniu do którego w niniejszej dyrektywie określono minimalne poziomy opodatkowania.
Poprawka 29
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 2 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 2 - ustęp 4 a (nowy)
	4a. Państwa członkowskie dopilnowują, aby bezpośrednie i pośrednie wykorzystywanie produktów energetycznych przez instalacje w rozumieniu dyrektywy 2003/87/WE lub bezpośrednie i pośrednie wykorzystywanie produktów energetycznych przez instalacje, które są opodatkowane w związku z krajowymi środkami redukcji CO2, nie podlegało podwójnemu opodatkowaniu lub podwójnym regulacjom.
Poprawka 30
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 3 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 3 - ustęp 1 - litera a a) (nowa)
	aa) energii elektrycznej wykorzystywanej do pompowania wody w celu prowadzenia irygacji;
Poprawka 31
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 3 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 3 - ustęp 1 - litera b) - tiret drugie
- podwójnego zastosowania produktów energetycznych	- przemysłu energochłonnego oraz podwójnego zastosowania produktów energetycznych
Poprawka 32
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 3 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 3 - ustęp 1 - litera b) - tiret drugie a (nowe)
	- odpadów wykorzystywanych jako paliwa zastępcze lub podlegających termicznemu odzyskowi w rozumieniu art. 3 ust. 15 i załącznika II, pkt R1 dyrektywy 2008/98/WE.
Poprawka 53
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 4 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 4 - ustęp 3
3. Bez uszczerbku dla zwolnień, zróżnicowań i obniżek przewidzianych w niniejszej dyrektywie, w przypadku gdy w załączniku I dla danego zastosowania przewidziano takie same minimalne poziomy opodatkowania, państwa członkowskie zapewniają ustalenie takich samych poziomów opodatkowania dla produktów przeznaczonych do tego zastosowania. Nie naruszając przepisów art. 15 ust. 1 lit. i), w odniesieniu do paliw silnikowych, o których mowa w tabeli A w załączniku I, przepis ten obowiązuje od dnia 1 stycznia 2023 r.		skreślony
Do celów akapitu pierwszego każde zastosowanie, w odniesieniu do którego określono minimalny poziom opodatkowania odpowiednio w tabelach A, B i C w załączniku I, uważane jest za pojedyncze zastosowanie.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 4 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 4 - ustęp 3 - akapit drugi a (nowy)
		W przypadku gazu ziemnego i biometanu wykorzystywanych jako paliwa silnikowe wyższe minimalne poziomy ogólnego opodatkowania zużycia energii będą miały zastosowanie dopiero po ocenie - którą Komisja ma przeprowadzić do 2023 r. - wdrożenia przepisów niniejszej dyrektywy odnoszących się do poziomu opodatkowania mającego zastosowanie do gazu ziemnego wykorzystywanego w transporcie drogowym. Taka ocena ma na celu m.in. sprawdzenie postępów w kwestiach takich jak dostępność gazu ziemnego i biometanu, rozwój sieci tankowania w Unii, udział rynkowy pojazdów napędzanych gazem ziemnym w Unii, innowacje i rozwój technologiczny w zakresie wykorzystywania biometanu jako paliwa transportowego oraz wartość rzeczywista minimalnego poziomu opodatkowania.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 4 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 4 - ustęp 4 - akapit pierwszy
4. Minimalne poziomy ogólnego opodatkowania zużycia energii ustanowione w niniejszej dyrektywie podlegają dostosowaniu co trzy lata począwszy od dnia 1 lipca 2016 r., tak by uwzględniały zmiany zharmonizowanego indeksu cen konsumpcyjnych z wyłączeniem energii i żywności nieprzetworzonej publikowanego przez Eurostat. Komisja publikuje minimalne poziomy opodatkowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.		4. Minimalne poziomy ogólnego opodatkowania zużycia energii ustanowione w niniejszej dyrektywie podlegają przeglą -dowi co trzy lata, tak by zapewnić utrzymanie przewidzianych skutków zgodnie z art. 29. Jeżeli okaże się to konieczne, Komisja składa wnioski dotyczące zmiany tych minimalnych poziomów.
Poprawka 36
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 4 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 4 - ustęp 4 - akapit drugi
Minimalne poziomy podlegają automatycznemu dostosowaniu poprzez podwyższenie lub obniżenie kwoty bazowej w euro o wskaźnik procentowej zmiany indeksu w poprzednich trzech latach kalendarzowych. Jeżeli zmiana procentowa w czasie od ostatniego dostosowania jest niższa niż 0,5 %, dostosowania nie dokonuje się.		Minimalne poziomy opodatkowania związanego z emisjami CO2 ustanowionego w niniejszej dyrektywie są dostosowywane - co trzy lata od dnia 1 lipca 2016 r. - do średniej ceny rynkowej uprawnień do emisji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji w oparciu o dyrektywę 2003/87/WE z poprzednich 18 miesięcy. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 27, określający wzór, na podstawie którego oblicza się to dostosowanie.
Poprawka 37
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 5 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 5 - tiret trzecie
- do następujących zastosowań: lokalny publiczny transport pasażerski (z wyłączeniem z taksówek), zbieranie odpadów, siły zbrojne i administracja publiczna, osoby niepełnosprawne, karetki pogotowia;		- do następujących zastosowań: lokalny publiczny transport pasażerski (z wyłączeniem z taksówek), zbieranie odpadów, siły zbrojne i administracja publiczna, osoby niepełnosprawne, karetki pogotowia, wozy strażackie i pojazdy policyjne;
Poprawka 55
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 -punkt 6 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 7
Od dnia 1 stycznia 2013 r., od dnia 1 stycznia 2015 r. i od dnia 1 stycznia 2018 r. dla paliw silnikowych obowiązują minimalne poziomy opodatkowania ustalone w załączniku I tabela A.		1. Od dnia 1 stycznia 2013 r., od dnia 1 stycznia 2015 r. i od dnia 1 stycznia 2018 r. dla paliw silnikowych obowiązują minimalne poziomy opodatkowania ustalone w załączniku I tabela A.
		2. Państwa członkowskie mogą dokonywać rozróżnienia między handlowym i niehandlowym olejem gazowym.
		"Handlowy olej gazowy wykorzystywany jako paliwo silnikowe" oznacza olej gazowy wykorzystywany jako paliwo silnikowe do następujących celów:
		a) przewóz towarów na rachunek cudzy lub własny, pojazdem silnikowym lub pojazdem przegubowym przeznaczonym wyłącznie do przewozu drogowego towarów[...];
		b) regularny lub okazjonalny przewóz osób, pojazdem silnikowym [...].
		3. Państwa członkowskie umożliwiają przewoźnikom handlowym stosowanie różnych systemów rachunkowości podatkowej.
Poprawka 39
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 11 - litera a) - podpunkt (i) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 14 - ustęp 1 - wprowadzenie
Poza przepisami ogólnymi określonymi w dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG(*) dotyczącymi zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów Unii, państwa członkowskie, na warunkach ustanowionych przez nie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania jakimkolwiek przypadkom unikania lub uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom podatkowym, zwalniają z opodatkowania następujące produkty:		1. Poza przepisami ogólnymi określonymi w dyrektywie Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, dotyczącymi zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów Unii, państwa członkowskie, na warunkach ustanowionych przez nie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania przypadkom ubóstwa energetycznego, unikania lub uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom podatkowym, zwalniają z opodatkowania następujące produkty:
Poprawka 41
Wniosek dotyczący dyrektywy - akt zmieniający Artykuł 1 - punkt 11 - litera a) - podpunkt (iii) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 14 - ustęp 1 - litera e)
e) do dnia 31 grudnia 2020 r. energia elektryczna dostarczana bezpośrednio na statki zacumowane w portach.		e) do dnia 31 grudnia 2025 r. energia elektryczna dostarczana bezpośrednio na statki zacumowane w portach morskich lub śródlądowych.
Poprawka 42
Wniosek dotyczący dyrektywy - akt zmieniający Artykuł 1 - punkt 12 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 14 a - ustęp 1
1. Do dnia 31 grudnia 2020 r. państwa członkowskie zapewniają ulgę podatkową dotyczącą opodatkowania związanego z emisjami CO2 w odniesieniu do wykorzystywania produktów energetycznych przez instalacje należące do sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji.		1. Do dnia 31 grudnia 2025 r. państwa członkowskie zapewniają ulgę podatkową dotyczącą opodatkowania związanego z emisjami CO2 w odniesieniu do wykorzystywania produktów energetycznych przez instalacje należące do sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 - litera a) - podpunkt (-i) (nowy) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 15 - ustęp 1 - litera b a) (nowa)
		(-i) dodaje się literę w brzmieniu:
		"ba) do dnia 1 stycznia 2023 r. energia elektryczna wykorzystywana do ładowania elektrycznych i hybrydowych pojazdów do transportu drogowego";
Poprawka 44
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 - litera a) - podpunkt (i) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 15 - ustęp 1 - litera h)
h) produktów energetycznych wykorzystywanych jako paliwo do ogrzewania i energia elektryczna wykorzystywanych przez gospodarstwa domowe lub organizacje uznane przez dane państwo członkowskie za organizacje użyteczności publicznej. W przypadku takich organizacji użyteczności publicznej państwa członkowskie ograniczają zwolnienie lub obniżkę do działalności niehandlowych. W przypadku gdy występują mieszane zastosowania, opodatkowanie stosuje się proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania. Jeśli zastosowanie jest nieznaczne, wówczas może zostać potraktowane jako nieistniejące;		h) do dnia 1 stycznia 2025 r. produktów energetycznych wykorzystywanych jako paliwo do ogrzewania i energia elektryczna wykorzystywanych przez gospodarstwa domowe lub organizacje uznane przez dane państwo członkowskie za organizacje użyteczności publicznej. W przypadku takich organizacji użyteczności publicznej państwa członkowskie ograniczają zwolnienie lub obniżkę do działalności niehandlowych. W przypadku gdy występują mieszane zastosowania, opodatkowanie stosuje się proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania. Jeśli zastosowanie jest nieznaczne, wówczas może zostać potraktowane jako nieistniejące;
Poprawka 45
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 - litera a) - podpunkt (i) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 15 - ustęp 1 - litera i)
(i) do dnia 1 stycznia 2023 r. gazu ziemnego i gazu płynnego wykorzystywanych jako materiały pędne;		(i) do dnia 1 stycznia 2023 r. gazu ziemnego, biogazu i gazu płynnego wykorzystywanych jako materiały pędne oraz gazu płynnego wykorzystywanego jako paliwo. Od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 1 stycznia 2030 r. państwa członkowskie mogą stosować obniżenie minimalnych poziomów opodatkowania o wartość do 50 % w odniesieniu do tych paliw.
Poprawka 46
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 15 - ustęp 3
3. Państwa członkowskie mogą stosować poziom ogólnego opodatkowania zużycia energii obniżony nawet do zera w stosunku do produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie. Beneficjenci podlegają uzgodnieniom prowadzącym do wzrostu efektywności energetycznej, zasadniczo równoważnego z tym, który zostałby osiągnięty, jeśli przestrzegane byłyby standardowe unijne stawki minimalne.		3. Państwa członkowskie mogą stosować poziom ogólnego opodatkowania zużycia energii obniżony nawet do zera w stosunku do produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie. Państwa członkowskie wraz z beneficjentami opracowują specjalne strategie prowadzące do wzrostu efektywności energetycznej, zasadniczo równoważnego z tym, który zostałby osiągnięty, jeśli przestrzegane byłyby standardowe unijne stawki minimalne.
Poprawka 47
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 - litera b) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 15 - ustęp 3 a (nowy)
		3a. Państwa członkowskie udzielają beneficjentom, w tym małym i średnim gospodarstwom rolnym, kompleksowych wskazówek dotyczących spełniania wymogów dotyczących efektywności energetycznej związanych z obniżonymi stawkami podatku.
Poprawka 48
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 13 a(*) - litera a) - punkt (i a) (nowy) Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 16 - ustęp 1 - akapit pierwszy a (nowy)
		(ia) po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu:
		"Gdy tylko zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE określone zostaną kryteria zrównoważonego rozwoju dla produktów biomasy innych niż biopaliwa i biopłyny, zwolnienie lub obniżka podatkowa w odniesieniu do tych produktów mogą być stosowane, jedynie jeżeli produkty te są zgodne z tymi kryteriami zrównoważonego rozwoju."
______ (*) NB: błędna numeracja "(1)" we wniosku Komisji.
Poprawka 49
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 14 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 17 - ustęp 1 - litera a) - ustęp 1
"Zakład energochłonny" oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej stanowią przynajmniej 3,0 % wartości produkcji lub kwota należnego krajowego podatku energetycznego stanowi przynajmniej 0,5 % wartości dodanej. W ramach tej definicji państwa członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.		"Zakład energochłonny" oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej stanowią przynajmniej 5,0 % wartości produkcji lub kwota należnego krajowego podatku energetycznego stanowi przynajmniej 0,5 % wartości dodanej. W ramach tej definicji państwa członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.
Poprawka 50
Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 - punkt 21 Dyrektywa 2003/96/WE Artykuł 29
Co pięć lat, przy czym po raz pierwszy do końca 2015 r., Komisja przedkłada Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy oraz - w stosownym przypadku - wniosek dotyczący jej zmiany. Sprawozdanie Komisji obejmuje między innymi zbadanie minimalnego poziomu opodatkowania związanego z emisjami CO2, wpływ innowacji i rozwoju technologicznego, w szczególności na efektywność energetyczną, wykorzystanie energii elektrycznej w transporcie, oraz uzasadnienie zwolnień i obniżek podatkowych, w dla tym paliwa wykorzystywanego do celów żeglugi powietrznej i morskiej, ustanowionych w niniejszej dyrektywie.		Co trzy lata, przy czym po raz pierwszy do końca 2015 r., Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszej dyrektywy oraz - w stosownym przypadku - wniosek dotyczący jej zmiany.
		Sprawozdanie Komisji obejmuje między innymi:
		(i) zbadanie minimalnych poziomów ogólnego opodatkowania zużycia energii w celu zagwarantowania utrzymania przewidzianych skutków,
		(ii) cenę CO2 w związku z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji w oparciu o dyrektywę 2003/ 87/WE,
		(iii) wpływ innowacji i rozwoju technologicznego, w szczególności na efektywność energetyczną,
		(iv) wykorzystanie energii elektrycznej w transporcie,
		(v) uzasadnienie zwolnień i obniżek podatkowych, w dla tym paliwa wykorzystywanego do celów żeglugi powietrznej i morskiej, ustanowionych w niniejszej dyrektywie,
		(vi) oddziaływanie niniejszej dyrektywy na wyznaczanie priorytetów w zakresie polityki przemysłowej w ramach unijnego przemysłu samochodowego, m.in. w odniesieniu ekologicznych, energooszczędnych i konwencjonalnych silników spalinowych oraz celów Unii w zakresie zmniejszenia emisji CO2 w sektorze samochodowym,
		(vii) rozwój w zakresie wykorzystywania biogazu, gazu ziemnego oraz gazu płynnego w transporcie drogowym oraz
		(viii) kwestię, czy należy uwzględniać szkodliwe lub potencjalnie szkodliwe emisje inne niż emisje CO2.
		Sprawozdanie to powinno również obejmować przegląd obowiązujących przepisów podatkowych zawartych w dwustronnych umowach o komunikacji lotniczej. Komisja uwzględnia w swoim sprawozdaniu prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rzeczywistą wartość minimalnych poziomów opodatkowania i szersze cele Traktatu.
W każdym przypadku wykaz sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji do celów art. 14a niniejszej dyrektywy podlega przeglądowi w regularnych odstępach czasu, w szczególności uwzględniając dostępność nowych dowodów.		W każdym przypadku wykaz sektorów lub podsektorów uznanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji podlega przeglądowi w regularnych odstępach czasu, w szczególności uwzględniając dostępność nowych dowodów. W związku z tym krajowe warunki wdrożenia podlegają kontroli pod kątem jasności i jednoznaczności oraz przejrzystości dla wszystkich konsumentów.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.258E.144
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (COM(2011)0169 - C7-0105/2011 - 2011/0092(CNS)).
• Data aktu: 19/04/2012
• Data ogłoszenia: 07/09/2013