Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 14 marca 2013 r. w sprawie T-587/08, Fresh Del Monte Produce, Inc. przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 27 maja 2013 r. przez Fresh Del Monte Produce, Inc.(Sprawa C-293/13 P)
(2013/C 252/27)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Fresh Del Monte Produce, Inc. (przedstawiciele: B. Meyring, Rechtsanwalt, adwokaci L. Suhr i O. Van Ermengem)
Druga strona postępowania: Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert GmbH & Co. KG, Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Po pierwsze, wnoszący odwołanie podnosi, że Komisja i Sąd błędnie zastosowały art. 81 ust. 1 WE (obecnie art. 101 TFUE) i art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 1 , uznając, że Del Monte ponosi odpowiedzialność za naruszenie. Kryterium odpowiedzialności spółki dominującej zakłada, że spółka zależna nie może decydować w sposób autonomiczny o swoim zachowaniu na rynku. Oznacza to, że odpowiedzialność spółki dominującej może powstać tylko w przypadkach, w których spółka zależna postępuje zasadniczo zgodnie ze wskazówkami spółki dominującej. Komisja i Sąd uznały, że Del Monte ponosi odpowiedzialność za zachowanie Weicherta, przyznając, iż "Weichert nie zawsze postępowała zgodnie ze wskazówkami Del Monte" oraz że "decyzje Weichert w sprawie cen mogły nie spełniać oczekiwań Del Monte". Ponadto ani z decyzji, ani z wyroku nie wynika, że Weichert rzeczywiście postępowała zgodnie ze wskazówkami Del Monte. Wnoszący odwołanie dodaje, że Sąd poprzestał na dokonaniu oceny szeregu czynników pozwalających na stwierdzenie, że Del Monte rzekomo wywierała w określonym stopniu wpływ, lecz Sąd nie zastosował kryterium wyrażonego w orzecznictwie w celu dokonania oceny, na czym polegał "decydujący" charakter tego wpływu.
Posiłkowo wnoszący odwołanie podnosi zarzut, że Sąd przeinaczył niektóre dowody w szczególności w zakresie oceny umowy partnerskiej Weicherta i oświadczeń pozostałych importerów.
Wnoszący odwołanie twierdzi ponadto, że, nie uwzględniając poszczególnych indywidualnych dowodów na tej tylko podstawie, że takie dowody nie umożliwiły wykazania braku decydującego wpływu, Sąd faktycznie przeniósł ciężar dowodu. Stanowi to naruszenie art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (domniemanie niewinności), art. 6 ust. 2 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka oraz zasady in dubio pro reo.
Wnoszący odwołanie podnosi wreszcie, że, uznając, iż Dole, Chiquita i Weichert popełniły jednolite i ciągłe naruszenie, mimo że Weichert nie wiedział o wymianie informacji pomiędzy Chiquitą i Dole, Sąd błędnie zastosował art. 81 ust. 1 WE.
