Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 27 czerwca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny - Polska) - Minister Finansów przeciwko RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland Sp. z o.o.(Sprawa C-155/12) ( 1 )
(Podatek VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 44 i 47 - Miejsce uznawane za miejsce dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu - Miejsce opodatkowania - Pojęcie "usług związanych z nieruchomościami" - Transgraniczne, kompleksowe usługi w zakresie magazynowania towarów)
(2013/C 225/50)
(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)
Język postępowania: polski
Sąd odsyłający
Naczelny Sąd Administracyjny
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Minister Finansów
Strona pozwana: RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland Sp. z o.o.
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Naczelny Sąd Administracyjny - Wykładnia art. 44 i 47 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) w zmienionym brzmieniu - Określenie miejsca opodatkowania - Pojęcie usług związanych z nieruchomościami - Transgraniczne, kompleksowe usługi magazynowania towarów świadczone na rzecz kontrahentów mających siedzibę w innych państwach członkowskich lub w państwach trzecich obejmujące przyjmowanie towarów do magazynów w Polsce, umieszczanie ich na półkach, przechowywanie, załadunek i rozładunek, przepakowywanie i odesłanie do klienta
Sentencja
Artykuł 47 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. należy interpretować w ten sposób, że kompleksowe usługi w zakresie magazynowania, obejmujące przyjmowanie towarów do magazynu, ich umieszczanie na odpowiednich półkach magazynowych, przechowywanie, pakowanie, wydawanie, rozładunek i załadunek są objęte tym artykułem jedynie wówczas, gdy magazynowanie stanowi świadczenie główne czynności jednolitej i usługobiorcom jest przyznane prawo używania całości lub części wyraźnie określonej nieruchomości.